/i/Başıma Geldi

Hayatta başınıza gelenlerden ibaret değil midir?
  1. 1.
    +57
    Beyler bi arkadaşımız başından geçenleri anlatmıştı bu plastik toplayan abi ile ilgili içini buraya dökmüştü sonrasında bende başımdan geçen bi olayı anlatmıştım.
    (bkz: cadde kenarında ağladım)
    (bkz: frostyy)
    ···
  2. 2.
    +36
    Kimselere anlatmadım gelip buraya sizlerle paylaşmıştım netekim ne siz beni gerçekte görseniz bilirsiniz nede ben sizi görsem tanırım dışarda. Amaç içimdekileri yazıp kendimi rahatlatmak çünkü anlatamazsanız o duygu içinizde patlıyo sonradan.
    Olay 2011-2012 yılları arasında eskişehirde askerlik yaptığım zamanlara denk geliyor. (bu yukarıda anlattım dediğim olaydan 2 sene önce)
    ···
    1. 1.
      +7
      resim 1. ana jet komutanlığındaki su deposunun resmidir bu arada
      ···
  3. 3.
    +21
    olay uzun part part atıcam ilk başta attımda çok uzun diye almadı sözlük
    ···
    1. 1.
      +5
      bir defada sözlük uzun yazıları almıyo
      ···
  4. 4.
    +26
    Askerlik hayatım Eskişehir 1. Ana jet üs komutanlığında rütbeli olarak geçti beyler. Havacı olup eskişehirde yedek subaysanız eğer yapacak çok fazla şeyiniz olmuyor.
    Bu üssün içinde 2. Sınıf askeri bir cezaevi var haftasonları buranın personeli nöbetçi değilse diğer astsubaylar yada işte benim gibi yedek subaylar burada nöbet tutarlar. Cumartesi ve Pazar günleri nöbetçi kalınır yani. Diğer personelin nöbet için çok kalmak istediği türden bir yer değil açıkçası cezaevi sonuçta içerde mahkumlar var ve pek tekin tipler değiller.
    Buranın bir astsubayı tayin görmüş ve gitmiş yerine birisi gelicek ama o süre zarfında birisinin orada durması gerek.
    Konuşmalar falan oldu dedim ben kalırım ya ne olucak zaten en başta ben geçiciyim orda burda saçman sapalak görevlere gideceğime kalırım burda adam gibi ne yapacağımı bilirim en azından.
    Bir yere aidim diyebilirim çünkü mesela kepçe bi yeri kazıcak başına sizi gönderiyolar ne biliyim logar kapanmış işlem yapılacak başına sizi gönderiyolar askerlikmi yapıyosunuz ortalık malımı belli olmuyo.
    Neyse ben giderim dedim katılışımı yaptım. ilk iş günüm burda baktım içersi ikiye ayrılmış bi muhafızlar var bide gardiyanlar var her iki grubun olduğu kişilerde normal er ve erbaş. Er – onbaşı – çavuş falan. Tertemiz çocuklar. Askerlik yapıyolar orda. Burasıda etraftan ayrılmış dikenli tellerle çevrilmiş ortamdan ayrı bi yer. Ortamın böyle olması bunların arkadaşlıklarını daha bi perçinlemiş.
    Sabah içtimalarını alıyorum askerlerle ilgileniyorum falan günler geçiyor.
    Aralarında bi asker var fazla konuşmuyor devran diye bi çocuk.
    Onu izliyorum sürekli yemekleri bölükle beraber yiyorum askerlerle konuşuyorum arada bu çocuğu izliyorum kimsede bunla konuşmuyor buda kimseyle konuşmuyor öyle takılıyo arayan soranda yok bu çocuğu bu arada. Telefon var içerde işte sabit hattı var çalınca bi çocuk açıyo telefonu sonra işte kimi istiyolarsa onu çağırıyo memeeettt nişanlın arıyo gelsene bi falan diye
    ···
  5. 5.
    +23
    Bi gün yanıma çağırdım içeri girerken devran XXX Şırnak emret komutanım dedi. Dedim çocuk konuşabiliyor Şırnaklı şiveside oranın şivesi. Bir şey çakmasın diye b.kunduruk bi görev verdim bak bakiyim binanın etrafında çatlak deforme varmı bak bakalım dedim gönderdim. Emredersiniz komutanım dedi gitti.
    Yarım saat 45 dakika sonra geri geldi vardır komutanım dedi dedim hadi bakalım beraber neymiş onlar. Gittik harbiden küçük küçük çatlakları çizikleri ezberlemiş yerlerini gösterdi ama gidene kadar konuşmadı gene. Teşekkür ettim gitti bu.
    Bölük çavuşu var bunu çağırdım bu sefer dedim bu çocuk hakkında bana bilgi topla nedir değildir falan söyle. Peki komutanım dedi buda gitti bekliyorum bakalım ne çıkıcak altından.
    Yazıcıyı çağırdım bu çocuğun dosyasını aldım inceledim çocuk Şırnak Beytüşşebap-mutluca köyüne kayıtlı araştırdım burayı adı mutluca da kendi mutlu olmayan bi köy bura ilçeye 25 km uzaklıkta bi köy(ilçeye !!!) merkeze falan baya bi uzak yani.
    ilginç olan kısım bu çocuk usta birliğine katıldığı günden beri çarşıyada çıkmamış. iyice kıllandım ben bi asker çarşıya neden çıkmaz hadi 2 hafta çıkmadı 3 hafta çıkmadı ayda bi kere çıksın. Yok çıkmamış içerde kalmış garibime de çıkmıyor diye hafta sonları 8 saat nöbeti kitlemişler hep.
    Bölük çavuşunu çağırdım yanıma elimde dosya bu ne lan dedim. Çocukta şaşırdı anlamadım komutanım dedi. Ulan dedim çocuk çarşıya çıkmamış hiç çıkmadığı günlerde 8 saat nöbet yazmışınız çocuğa dedim tepelicem bebeyi. Komutanım kendi çıkmıyor çarşıya haftasonları nöbetlerinide kendi istiyor dedi. Bu seferde ben anlamadım dedim.
    Komutanım dedi bu çocuk geldiği günden beri çarşıya hiç çıkmadı. Sorduk gel çıkartalım seni dedik gelmek istemedi komutanım çıkmadığı günlerde de nöbet varsa bana yazın ben tutarım dedi bizde istediğini yaptık hafta sonları yatmasına kalkmasına falan bir şey demeyiz dedi.
    Ulan iyice bi kıllandım be bu işten. Öğlen yemeği oldu dedim yemekten sonra ben bu askerlerin dolaplarını kontrol ediyim bu arada çocuk hakkında bilgide edinirim belki.
    Yedik yemeğimizi sonra dolapları kontrol edilcek herkes yemekten sonra dolaplarının başına geçsin dendi.
    Geçtik dolap kontrolüne kimsede sorun yok tertemiz dolaplar yataklar falan jilet gibi. Bu çocuğun dolabınada baktım ulan çocuk bütün verdikleri istikhakı kullanmış. işte traş köpüğü nizami yerinde duruyo sabunu iç çamaşırları yedek kamuflajları yerli yerinde full nizami yani. Hani çarşıya çıkmıyor ama askeriyenin verdiği imkanlarıda kullanmış düzenlice çocuk yatağı desen pırıl pırıl cetvelle ölçülmüş gibi.
    Tümünü Göster
    ···
  6. 6.
    +25
    Dedim ben bununla kendim konuşucam bakalım ne çıkıcak altından.
    - Çocuk konuşmuyor (insan çatlar ya)
    - Çarşıya çıkmıyor (hiç mi biyer görmek istemez insanın canı kaldı ki burası eskişehir)
    - Haftasonları full nöbet sesini çıkarmıyor (bi adam isyan eder artık ulan robotmuyuz diye)
    - Full nizami bi eleman
    Aylardan mayıs ben bilerek cumartesi ye kendimi yazdırdım nöbete buda kalıcak zaten gitmiyor bi yere konuşucam nedir derdi.
    Cumartesi geldi çattı ben gelmeden çarşı kağıtları imzalanmaz hiç bi zaman beni beklerler bende onları bekletmem hemen gelirim.
    Geldim…..
    Herkes gitti bu kaldı……
    Nöbet tutacakları saymazsa bölükte kimse yok….
    Hava güneşli süper bi Eskişehir günü espark porsuk falan kaynıyodur şimdi tam askerin aradığı ortam……
    Bu indi kuleden dedim üstünü değiştir silahını teslim et yanıma gel emredersiniz komutanım dedi. 15 dakka sonra geldi.
    Dışarı çıktık…….
    Çimenlik var orda konuşucam çocukla. Konuşmazsa azarlicam konuşturana kadar taş olsa çatlar lan.
    Dedim devran seninle komutan asker olarak değil abi kardeş olarak konuşucam sende benimle bu şekilde konuşursan iyi olur dertleşiriz.
    Ben dedim geldiğim günden beri seni izliyorum sen hiç kimseyle konuşmuyorsun abicim neden dedim.
    ···
  7. 7.
    +24 -1
    Onlarda benimle konuşmuyorlar dedi. Neden dedim seninle neden konuşmasınlar ki bilmiyorum komutanım dedi. Bu arada çocuğun çok ilerde bi şivesi var yani Kürtçeye kaydı kayacak konuşması ben bile zar zor anlıyorum kaldı ki öteki çocukların anlamaması doğal.
    E dedim sen konuşmayı denedin mi hiç evet komutanım dedi konuşmaya çalıştım ama onlar gibi konuşamıyorum anlamıyolar beni.
    Tamam anlaşıldı çocuk zaten ben konuşsamda anlamazlar diye hiç konuşmamış kimseyle.
    Peki dedim çarşıya neden çıkmıyorsun baktım hiç çıkmamışsın abicim.
    Canım istemiyor komutanım dedi. Neden abicim neden çarşıya çıkmayı canın istemiyor ki.
    Öyle komutanım canım istemiyor dedi. Cevap vermek istemiyor biraz sert oldum bu sefer olm cevap versene neden çıkmak istemiyorsun diyince sindi bu çocuk bu sefer. Gözleri dolmaya başladı kahroldum çocuğu öyle görünce ama bozuntuya vermemem gerek. içim doldu ama.
    istemiyorum komutanım dedi gene. Neden olum neden dedim bak bi işler mı karıştırıyosun burda bak seni yaşatmam böyle şeyşer geçiyosa aklından dedim biraz sesimi yükselttim ilerde dışarda oturan diğer askerler bize doğru baktı.
    Kaşlarımı da çattım bilerek bak dedim normal davranmıyorsun aklından ne geçiyorsa pişman ederim bak.
    Böyle konuşmamın sebebi korksunda dökülsün içinde ne varsa çıksın dışarı. Yoksa aklımdan çocuğu ezmek korkutmak gibi bi düşünce geçmiyor çocuk korktukça ben daha kötü oluyorum zaten.
    Ağlamaya başladı bu…..
    Ağlarkende……
    KORKUYORUM KOMUTANIM dedi.
    Afalladım hiç beklemediğim bi cevaptı bu. Neyden korkuyosun abicim dedim. Anam babama giderler diye dedi.
    Çocuk artık iyice ağlıyordu artık.
    Beyler olayı anlatıyorum.
    Bu çocuk Şırnak Beytüşşebap ilçesine bağlı mutluca köyünde dünyaya gelmiş merkezi bırakın ilçeye bile uzak bi köy. Bu çocuk orda doğmuş babası çiftçi 5 kardeşler en küçükleri bu çocuk ailede okuyan tek çocukta bu çocuk bu arada. ilkokulla ortaokulu köyde okumuş bilirsiniz köylerde olur ya tek bina ilk okul orta okul aynı yerde. Kış zamanı mahrumiyet bölgesi haline geliyor köy ve teröristler geliyormuş köy beyler köyden erzak alıp falan gidiyolarmış. Zaman zaman da çocukları alıyolarmış dağ kadrosu için.
    ···
  8. 8.
    +25
    Bu elemanda okumak istemiş bi kaç kere istemişler babası vermemiş ailenin 2. Erkek evladı ilk abisini vurup öldürmüşler (artık nası oldu orasını sormadım zaten bunları zar zor anladım aradan çektiklerim bunlar ağlayarak anlatıyor bunları ) buda geri kalan tek erkek evlat babası okumasını istiyor ötekilerde kız evlenmişler falan filan işte.
    Liseyi okuması için bunu ilçeye göndermişler liseyi orda bitirmiş geri gelmiş köye. Bu zaman zarfında gene gelmişler tabiki bunuda sormuşlar babası yok gitti demiş dövmüşler adamı falan olaylar olmuş bu yokken. Demişler ki çocuğu bizden habersiz gönderdin türkiyede nerede görürsek öldürcez onu sonrada gelicez seni öldürcez. Arayamıyolar çocuğu korkudan köyde bi tane telefon var cep telefonları falan çekmiyor sabit telefondan konuşuyolar. Köydeki herkeste vatan millet sakarya değil ispiyoncularda var çocuk eskişehirde asker dendiği vakit bunu bulurlar sonrada ailesini bulurlar.
    Dedim kütahyadan buraya nası geldin madem paran yok 10 günlük izinde kütahyada kalmış komutanlarda doğduğu yeri bildikleri için tamam verip orda kalmasına müsaade etmişler sonra işte ordan buraya gelen bi araçla bunuda göndermişler.
    Maddi durumu hiç yok gönderilen bi para yok çarşıyada çıkmıyor bu yüzden çıksada korkudan çıkamıyor zaten.
    Bütün olay bu beyler.
    Üzüldüm çok üzüldüm çok ağladım sabaha kadar gözüme uyku girmedi kimselere göstermedim ama içim kan ağladı resmen o gün o nöbet bitmedi resmen. Uyumadım sabaha kadar.
    Ertesi hafta yazıcıdan bütün bölükteki askerlerin hesap numaralarını istedim (amaç bunun hesap numarasını almak direk söylenmez bu çocuğun hesap numarasını ver diye)
    Kendi maaşımdan bunun hesabına bi miktar para gönderdim. Bunada dedimki ben senin durumunu komutanlara anlattım sana fondan yardım edicekler. Bir şey söylemedi hafta sonuda buna çift çarşı yazdırdım çarşıya çıkartcam bunu.
    Hafta sonu geldi bende sivil geldim bütün askerler komutanım ne işiniz var bu saatte geldiniz falan. Dedim devranı çağırın bana. Çağırdılar geldi çocuk dedim üstünü başını değiştir çarşıya çıkıyoruz.
    Iııhhh mıhhhh etti dedim komutanına karşı mı çıkıyorsun lan emrediyorum üstünü değiştir gel hemen 10 dakikan var bu istemsiz girdi içeri. Dışarı çıktı üstünde paspal bi ceket altına süveter altına gömlek (oda pembe) altında kumaş pantolon en altında ayakkabı. Yani dışardan görsen tam dersin tammmm köyden gelmiş bu. Aldım bunu yanıma gittik çarşıyaaaaaaaaaaaaa
    Bu benim yanımda pısırık pısırık yürüyo. Bak dedim yanında ben varım bişi olmucak sakin ol güven bana. zütürdüm bunu donas var bilirsiniz eskişehirde bundan yedik parasınıda buna verdirttim. sonra esparka gittik buna adam gibi elbiseler aldık (gene parasını kendi verdi). Gezdik dolaştık mutlu oldu çocuk ertesi gün gene aldım bunu gene elbiseler aldık dolaştık sinemaya gittik 3 boyutlu olandan (heralde tron filmiydi)
    Tümünü Göster
    ···
  9. 9.
    +25
    akşam oldu bunun hesaba biraz daha para attım ben.
    Aklımda bi ışık parladı gene dedim dur bu havacı uzman çavuşluk sınavları var dedim ben bunu bu sınavlara sokayım.
    içtimada sordum girecek olan varmı kimse cevap vermedi devran dedim sen gireceksin sınava. emredersin komutanım dedi. (bu arada diğer çocuklar alınmıyolar benim bu çocukla ilgilenmeme) bu arada çavuştan öğrendim bu eleman diğer çocuklarla konuşmayada başlamış komutanım derdini anlatmaya çalışıyo arkadaşlarla anlaştık anlamazsak tekrar ettiriyoruz dedi. Onbaşılık sınavınıda geçti onbaşı devran oldu ilk başta.
    Neyse sınav giriş işlemlerini yaptık. Buna ders çalıştırdık bütün bölükteki çocuklarla beraber sınav güü geldi çattı. Ankarada olcak sınav ben kendim zütürdüm sınava hızlı trenle 45 dakikada gittik. Girdi sınava sonuçlar geldi.
    Yazılı sınavı kazanmış çocuk 1 yanlışla kazanmış hemde. Sıra geldi spor mülakatına gene ben kendim zütürdüm ankara etimesgutta zırhlı birliklerde ondanda geçti zaten köyde büyümüş çocuk hallettik geldi.
    Sıra geldi sağlık muayenesine gatada ondanda geçti. Sözlü mülakattanda geçti herşey bittiiiiiiiiiii..
    Çocuk teskere bırakacak askeriyede kalacak artık teskere almasına 1 ay kala çocuğun görev yeri açıklandı
    KONYA 3. ANA JET ÜS KOMUTANLIĞI.
    Şimdi geriye kaldı çocuğun ailesini getirmeye durumu bi astsubay vardı beraber çalıştığım bi abi süper bi adam herşeyi halleder derler di ki xxxxx başçavuşun telefonda halletiğini general konuşarak yapamaz.
    Adam öyle bi adamdı yani kolu uzun. Açtık buna konuyu ben hallederim dedi 3 gün sonra üs komutanı konuyu görüşmek için seni bekliyor dedi. Elim kolum birbirine girdi general ulan generalin karşısında bu konuyu konuşcaz. içimden konuyu sürekli tekrar ediyorum adamın karşısında kekelemeyelim diye. Zaman geldi çattı adamın kapısının önüne geldik zaten gelene kadar bissürü komutanla konuştuk albay ile beraber girdik odaya.
    Arkadaşlar bi oda böyle olamaz ya.
    ···
  10. 10.
    +25
    Konuyu konuştuk durumu anlattım böyleyken böyle hiç kekelemeden durumu anlattım adam teşekkür etti ilginiz ve alakanız için diye uğurladı beni. içimden diyorum ki adam koskoca general ne diye uğraşsın ki…
    1 hafta geçti bizim ikimizi (devranla beni) nizamiyeye çağırdılar. Ulan dedim ne oluyo. Aradım kapıyı kim dedim bizi isteyen devran xxxxx annesi ile babası var sizide bekliyolar çocuğu çağırdım dedim böyle böyle bi durum var kapıda annenle baban varmış.yok dedi komutanım gelemezler nası gelecekler. Dedim öyle işte kapıdalarmış.
    Kapdaki uzmanlara dedim siz teyakkuzda olun böyle böyle bi durum var. Demezmi kapıda üs komutanımızda var.
    içimden anam dedim yaptılarmı lan yoksa. Çocuğu aldım nizamiyeye gittik herkes orda üs komutanı var albay, yarbay falan filan hepsi orda. Askeriyenin fotoğrafçısı falan durum ince olduğu için gazete çağırmamışlar öğrenmesinler diye.
    Annesini, babasınıda alıp gelmişler annesi çocuğu öyle kamuflajın içinde karşısında görünce zılgıtı bastı zaten lilililililililiiüüüüü diye.
    Beyler annesine bi sarıldı çocuk nasıl ağlıyolar ama hüngür hüngür babasının karşısına geçti asker seldıbını önce babası verdi sonra çocuk verdi bi sarılıp bide orda ağlaştılar. Bizim gözler oldu çanak ağlamaktan zaten. Koskoca adamlar verdik gözyaşını ağlıyoruz.
    Komutan dedi bu arkadaşımızın girişimleriyle bunu yaptık diye bide bana sarıldılar ben bu sefer baya baya ağladım.
    ···
  11. 11.
    +23
    Komutanla konuştuk çocuğumuzun uzman çavuşluk sınavını başarıyla geçtiğini konyaya tayin gördüğünü öğrendik ailesini geri göndermeyeceğiz. Konyadaki barınma masraflarını 1 yıla kadar biz karşılayacağız.
    1 yıldan sonra çocuğumuzun maddi olarak kendini toparladığını gördüğümüz zaman yardımı kesip kendi ayakları üzerinde durmasını sağlayacağız.
    Çok sevindiler bu habere. Gittiler sonra ailesiyle biraz konuşsunlar diye bende gidecektim annesi kolumdan tuttu nereye gidiyorsun evladım dedi. E dedim gidiyorum bölüğe siz kalın konuşun burda hiçbirşeydende korkmayın arkadaşlar burda dedim.
    Olurmu çocuğum sende benim bi oğlumsun otur konuşalım dedi.
    Oturduk konuştuk orda anlattılar işte herşeyi. Ben komutanla konuştuktan sonra genelkurmay girmiş işin içine baya bi bürokrasi işlemiş.
    Helikopter kaldırmışlar içine asker sokmuşlar baya bi köye indirmişler eşşek kadar aracı.
    Komutan gelmiş herşeyi anlatmış sonrada onları ordan toplamış gelmiş bakın dedmiş geri gelmeyeceksiniz böyle böyle konyaya gideceksiniz herşeyi ayarladı tsk.
    Kimseyle bi kelime konuşmadan almışlar gelmişler hepsini. Hayvanları kalmış onlara yanıyodu amcam en son dedim amcacım bırak artık orayı bitti gitti kimseyide aramayın artıkordan kime bilmesin sizin burda olduğunuzu.
    Ben ayrıldım yanlarından onlar biraz daha kaldılar sonra devran geldi anlattı işte benim ayrılacağım zaman komutanlar geldi aldılar zütürdüler diye bizimki terhis olunca onada bilgi vereceklermiş nere olduklarını. Ama bilgi gizliliği…..

    Zaman geçti benim terhis tarihim geldiiiiiiiiiiiii
    ben gidicem artık dedim son kez bölüğe gidiyim askerle vedalaşıyım sonra giderim.
    Kamuflajı son kez giydim gittim girdim bölüğe konuştum öteki astsubay 1 hafta içinde gelicekmiş zaten. Bölüğe girdim sabah içtima alcam. veda konuşmasını yapıcam selamımı verip çıkıcam.
    Girdim baktım tüm bölük full içtimada.
    içeri girerken bölük çavuşu dikaaaaaaaaaaaaattttt çekti.
    Merhaba asker.
    Saaaooolllllll
    Günaydın…..
    Saoooolllllll
    Nası bağırıyolar ama avazları çıktığı kadar gözlerim doldu.
    Aralarında yürümeye başladım…..
    Arkadaşlar bugün sizinle burda son kez konuşuyorum…..
    Bu gün benim son günüm burda……..
    ···
  12. 12.
    +25
    Burda kaldığım sürece hepinizi tanıdım hepiniz zıpkın gibi dürüst çocuklarsınız bu özelliğinizi hiçbir zaman kaybetmeyin……..
    Burada öğrendikleriniz hayatın ta kendisidir insanları tanıdınız burda…….
    Ama unutmayın asıl askerlik bundan sonrası (bunuda herkes söyler bende hep söylemek istemiştim)
    Biliyorum ki gözüm asla arkada kalmayacak…..
    Çünkü sizler benim gözümü arkada bırakmayacak kişilersiniz…….
    Sizinle beraber askerlik yapmak benim için bir gururdu arkadaşlar……
    Dedim ve çıktım…..
    Ağlayanlar vardı tabi bende zor tuttum kendimi ağlamadım ama yanaklardan süzüldü yani.

    Tam gidicem arkamdan bi ses duyuldu komutanım diye. döndüm baktım devran komutanım diye sarıldı ağladı bi süre sımsıkı sarıldı ama gitmemi istemiyormuş gibi. Arkadaşlarıda arkadan bizi izliyorlar gene ağlayanlarmı istersiniz yere çökmüş bizi izleyenlermi istersiniz hepsi var.
    Gözyaşlarımın içinde dedim ki ;
    Ben artık gidiyorum artık kendi yolunu çizmenin vakti geldi. Benim işim buraya kadar sonrasını kendin halledeksin. Ben sana güveniyorum yaparsın sen terhisini aldığın zaman kimseyle konuşma kimseye bir şey deme. Ablalarını arama şimdi zamanı değil. Burdan direk konyaya git seni tanıdığını iddia edenlere ihtimal verme sakın. Kimseye güvenme tamam mı ?
    Benide unut ben yokum gibi davran sanki hiç yokmuşum gibi hayatına devam et.
    Ama komutanım sizi unutmak mümkün mü dedi
    Evet dedim mümkün….
    SAKIN BENi ARAMA!!!
    SAKIN………

    Sonraları öğrendim askerliği bitti çocuğun dediğim gibi yapmış terhisini aldığı gibi konyaya yeni görev yerine gitmiş kimseyle konuşmamış giderken arkadaşlarıyla vedalaşmış çıkmış gitmiş.
    Şimdi ne yapıyo ne ediyor hiçbir bilgim yok
    Arada hatırlayıp Allah razı olsun diyorsa oda yeter bana.

    ···
  13. 13.
    +23
    okuduysanız eğer teşekkür ederim hepinize...
    ···
    1. 1.
      +3
      Önce usulca okudum, sonra duygulandım sonra da hunharca ŞUKUladım.
      ···
    2. 2.
      +2
      Kelimelerin yetmeyeceği bi an allah senden razı olsun komutanım bundan daha öte bişey denemez heralde
      ···
    3. 3.
      +2
      Kelimelerin yetmeyeceği bi an allah senden razı olsun komutanım bundan daha öte bişey denemez heralde
      (Komutanım diyorum hala çünkü hakkıyla yapmışsın)
      ···
    4. diğerleri 1
  14. 14.
    +17
    Olm okuyonuz mu lan harbiden?
    ···
    1. 1.
      +3
      Evet aq ne sandın *
      ···
  15. 15.
    +10
    Olay tamamen gerçektir eğer isterseniz resim bile atabilirim
    ···
    1. 1.
      +1
      Okudum hepsini tabi komutanım.
      ···
  16. 16.
    +9
    Okuduğunuz için çok teşekkür ederim arkadaşlar
    ···
  17. 17.
    +2
    hepinizin yazdıklarını okudum ayrı ayrı çok teşekkür ederim sizlere ben okunur bi gün trend olur diye yazmamıştım ben bunu hemde (bkz: postallarımı ver) olayını sadece içimi buraya dökmüştüm fakat sizlerin beğenisini bu kadar alacağını bilmiyordum.
    çok teşekkür ederim hepinize.
    ···
  18. 18.
    +5
    çok teşekkür ederim okduğunuz için madem takip ediyorsunuz gelin bir olay daha anlatayım sizlere.
    toplanın...

    bu eskişehirde görevimi yaparken her türden insanla tanıştığım gibi her fizikten insanında askerlik hizmetini yapmak için geldiğini gördüm.
    çok iri olanları vardı mesela beni tek eliyle alır fırlatır atar yani cüssesi yerinde.
    pehlivan vardı mesela bi tane edirneli bi çocuk...
    bizim oralarda karpuzu çıplak elinizle ikiye ayıramazsanız er meydanına çıkmanıza izin vermezler...
    derdi. denedik harbiden yaptı çocuk
    çok uzun bi çocuk vardı bi tane
    ama çok uzun 2 m 15 santimdi çocuğun boyu kamuflajına ekleme yaptırmıştık. yetmemişti boyu.
    bunlardan biri.
    emrah diye bi çocuk...
    zonguldaklı...
    vurdacılık yapıyomuş sivilde (vurda = hurda)
    her tür demirden anlarım komutanım derdi.
    ama boyu biraz sakat.
    1.40...
    bide hastalıkla uğraşıyo sürekli fıtığı var kulakları akıyo falan
    annesi babası yok...
    yani babası var ama karısı ölünce gitmiş
    babannesi bakmış çocuğua
    küçücük bişi
    ama canavar o ayrı
    olm sen nasıl geçtin muayeneden dedik
    almadılar komutanım ilk başta dedi
    ee dedik
    ben çingeneyim dağıtırım buraları demiş doktora
    alıcaksınız beni askere
    ben geri eve nasıl dönüyüm beni askere alıcaksınız
    almışlar :D
    emrah...
    geldim baktım buna hiçbi iş vermiyolar
    askerlik yapıyo ama
    günleri boş geçiyo
    dedim olmaz böyle iş
    emrah dedim gel...
    geldi...
    napıyosun sen...
    hiçbişi komutanım bana görev vermiyolar...
    bak dedim buralar var ya (etrafı gösteriyorum)
    buralarda bi tane kağıt görmicem ben bundan sonra buralar sana emanet...
    emredersiniz komutanım dedi...
    gitti bu...
    ilerki zamanlarda bakın hiçbir şekilde hiçbir şekilde orada çer çöp kağıt hiçbirşey bırakmadı...
    çavuşlara hatta bana bile posta koymaya başladı bu cebimden bi kağıt düşmüş bilmiyorum arkadamdan geldi komutanım bu kağıt sizden mi düştü dedi evet dedim buyrun yere düştü dedi.
    aldım koydum cebime tekrar.

    zaman ilerledi.
    bu yanıma geldi odaya
    emrah XXXXX bir konu arz edebilirmiyim komutanım...
    buyur emrah dedim...
    süpürgesi faraşı falan kalmadı eskidi yenisini istiyor sandım.
    komutanım ben görevlere çıkmak istiyorum dedi.
    afalladım bi önce.
    anlamadım emrah dedim
    komutanım etrafı temizliyorum ayrıca nöbete ve görevlere çıkmak istiyorum dedi.
    neden dedim senin bi görevin var zaten.
    biliyorum komutanım ama elim silaha hiç değmedi temizlik haricinde oda haftada 1 saat hatta ben biraz uzun sürsün tüfeğimle biraz daha uğraşayım diye bilere yavaş yavaş yapıyorum dedi.
    ulaaaaaaaaaaaaaaann dedim içimden zerolegolas sen ne yaptın...
    tamam lan dedim. tamam
    git onbaşı devranın yanına (bu yukardaki çocuğun adı) o sana yardım edicek ben konuşcam onunla.
    emraha nöbet yazdık ilk başta.
    ilk gece bizim çavuşlar onbaşılar buna şaka yapmak için kulenin dibinde ses çıkarmışlar.
    emrah önce kim var orda demiş. bizimkiler gene ses çıkarmışlar.
    bu bizimki kurma kolunu çekmiş bırakmış bir kere.
    aşşağıdakiler g.t korkusu çıkmışlar hemen ulan dur biziz diye.
    s.ktirin gidin lan kulenin etrafından demiş s.ktir etmiş bunları ordan.
    sonra bunu aldık görevlere yazmaya başladık.
    tüfeği ömzuna asıyo paşam dipçikle yer arasında bi karış mesafe kalıyo.
    ama görevlerde aracın yanına kimseyi yaklaştırmıyo alıyoruz haberini.

    son günlerini o şekilde geçirdi çocuk.
    ben giderken kulede nöbetteydi
    ben gidiyorum emrah vedalaşım dedim
    kuleyi bırakamam komutanım allaha emanet olun dedi sadece.

    bu şekilde olayları yazacağım arkadaşlar.
    konu açmayacağım trend için yapıyo demesinler diye.
    bizbize okuruz buralardan

    çok teşekkür ederim
    Tümünü Göster
    ···
  19. 19.
    +4
    bu olayda ordaki askerlik hayatım devam ederken başımdan geçen bir başka olay.
    ikiside atandığım bölükte başıma geldi.
    Aynı yer yani.
    Neyse
    Görevimi yaptığım yer bir cezaeviydi içerde her türden tutuklu ve hükümlü suçlu kişiler vardı.
    Askeri suçlardan gelenler olduğu kadar…..
    Siyasi suçlardan gelenlerde oluyordu.
    Ve en tehlikeli kısım…..
    Terör suçlularıda buradaydı…
    Onlar içerdeyken bazılarıda halen dışarda gezmeye devam ediyordu maalesef.
    Bir akşam nöbetteyken telsizden bir anons geçti tel örgünün öteki tarafında bazı kişiler görülmüş büyük nöbet kulelerine lazer tutmuşlar bir çok farklı yerden.
    Şimdi lazerin ne olduğunu bilemezsiniz oyun yada şakada olabilir.
    En kötüsü pointer denilen silahların üzerine monte edilen nişan almayı kolaylaştıran aparatta olabilir.
    Ve eğer böyle bir şeyse sonu kötü bitebilir.
    Tehlikeli bir durum yani.
    Lazer tutulmuş hem güvenliğin uzmanları devriye atıyolar o bölgede land Rover jiplerle
    Hemde muhafızın askerlerine devriye attırıyolar.
    Maksat varsa böyle art niyetli kimseler göz dağı vermek.
    Bi kaç hafta belirli günler devam etti bu olaylar.
    Devriyeler sıklaştırıldı falan.
    Bi gün telsiz frekansına girilmiş ve denmişki
    “yoldaşlarımıza 4 duvar dar gelir özgür gerillalarız biz”
    Gibisinden bişiler işte tam anlatmadılar zaten.
    Tehdit etmişler bildiğin.
    Ertesi nöbetimde askerlerin yat içtimasını aldım kulede devran var ( (bkz: sakın beni arama))
    Napıyon la kulede bu saatte dedim
    Nöbet tutuyorum komutanım dedi
    iyi dedim sıkı tut kaçmasın
    Gülümsedik.
    ilerden görüyorum 2 asker devriyedeler onların geçtikleri yerin hemen yanında büyük kule var.
    Onlar geçerken önce bi el ateş sesi geldi telin öteki yanından sonra 3 el ateş edildi biri izli mermiydi devriye atan çocukların üzerine doğru geldi gördüm.
    Çocuklar hemen koşup büyük kulenin arkasına koşup saklandılar.
    Cezaevinin ayrı bi nizamiyesi var emrah diye bi çocuk gececi nöbetçi orda. işte nizamiyenin içindede tüfekler var saktim var şarjörler var bi olay anında müdahele için gerekli ekipman var yani.
    Bağırdım emrah yatın diye koşarak nizamiyeye girdim dolabın anahtarı üzerinde olur geceleri açtım hemen dolabı g3 lerden birini kaptım emrah dedim hemen kapıyı aç.
    Çocuk korkmuş ama o korkuyla açtı kapıyı bu sırada adamlar tek tek ateş etmeye devam ediyolar.
    Hani taka taka taka taka taka değilde tak dur tak dur tak tak gibi.
    Çocukların yanına geldim koşarak elimde tüfek.
    iyimisiniz çocuklar dedim varmı bişiyiniz dedim
    Yok komutanım dedi birisi öteki titriyo korkudan elinde miğfer var.
    Miğferin sağ tarafı baya bi içine çökmüş…..
    Mermi gelmiş kafasına miğferden sekmiş kurşun.
    Köşeden kafamı hafif uzattım baktım bişi yok seste kesildi.
    Tek bi el ateş sesi geldi.
    Öylemi……..
    Öyle……
    Sütre gerisinden bir şarjör mermiyi sesin geldiği yere gönderdim beyler.
    Hemen alarm falan güvenliğin uzmanları geldi.
    Yanımıza geldiler iyimisiniz varmı yaranız ambulanslar ışıklar sirenler falan.
    Aldılar zütürdüler iki askeride kontrol amaçlı biri zaten zangır zangır titriyodu.
    ifade verdim olayı anlattım zabıtlara geçti.
    Ertesi gün gazetelerde haber çıkmadı hiç televizyonlarada çıkmadık.
    Tatbikat vardı denmiş sonradan öğrendim.
    Neyse günler geçti
    Benim ayrılma zamanım geldi ordan…
    Gidicem….
    Son kez bölüğe gittim vedalaştım herkesle ( (bkz: sakın beni arama))
    Üs nizamiyesinden çıkcam yol alıyorum
    Bi asker arkamda koşarak geliyor.
    Ulan kim bu ?
    Bizim miğfere kurşun gelen asker.
    Komutanım hakkınızı helal edin yetişmedim (ağlıyo bu arada)
    Size nasıl teşekkür ederim bilmiyorum (iyice ağlamaya başlıyo)
    Adam gibi askerliğini bitir anana, babana, vatanına layık bir kişi ol dedim
    Allaha emanet ol dedim.
    Emredersiniz komutanım dedi sarıldı bana ağladı baya bi.
    Hadi bakalım dedim git bölüğüne.
    Gitti çocuk.
    Tümünü Göster
    ···