platonik olanı sorun değilde karşılıksız

karşılıksız olduğu için ona da duygularını söylemezsiniz, sizi sevmediği her halinden, her söylediğinden, her davranışından bellidir. sürekli evde uyuma isteğiniz gelir ve eski konusmalarınıza bakıp bakıp ağlarsınız. umutsuz olmak, hayata küsmek, onu beyninin içinde yaşamak ve acıyla yoğurulmuş bir bünye.
dünya onunla dönüyor, güneş onunla doğuyor sanki. o olmayınca dünya dönmüyor, güneş doğmuyor sanki. aydınlıklar içinde karanlıkta yaşamak ve yüzündeki o acılı tebessümün izlerini olgunluk bünyesiyle taşırken hayatın çaresizliğine verdiğin o anlam ve isyan ettiğin o durum haykırışlarının feryadıdır. ölüp dirilmelerinin bir sebebi yoktur. kendi kendini yakarsın. yan kalbim yan külden adam olursan* misali.

peki hem platonik olup hemde asla olmucak bir duaya amin demek insana ne kadar koyar onu düşündünmü

edit : 4 yıl bir kıza platonik aşk besleyip karşılık alamamak dahada kötü tecrübeyle sabit en sonunda keşke dersin keşke içimde yaşamaya devam etseydim yada hiç tanışmamış olmayı dilersin

sana bir merhaba bile demesi seni eritip bitirirken onun için sıradan bir olaydır. sen onu her gördüğünde elin ayağın birbirine dolaşır. heyecandan bayılacak gibi olursun. ama o bilmez bunları... her gece rüyana girer. onu düşünmekten uyuyamazsın çoğu gece. her şarkı onu hatırlatır. onu düşünmekten uyuyamadığın bu gecelerde ise o mışıl mışıl uyur. dedim ya, onun uyuduğu saatler senin ağladığın saatlerdir. hiç bir şeyi bilmez. ona ölüp bittiğini bilemez...