platonik olanı sorun değilde karşılıksız

reserved

karşılıksız olduğu için ona da duygularını söylemezsiniz, sizi sevmediği her halinden, her söylediğinden, her davranışından bellidir. sürekli evde uyuma isteğiniz gelir ve eski konusmalarınıza bakıp bakıp ağlarsınız. umutsuz olmak, hayata küsmek, onu beyninin içinde yaşamak ve acıyla yoğurulmuş bir bünye.
dünya onunla dönüyor, güneş onunla doğuyor sanki. o olmayınca dünya dönmüyor, güneş doğmuyor sanki. aydınlıklar içinde karanlıkta yaşamak ve yüzündeki o acılı tebessümün izlerini olgunluk bünyesiyle taşırken hayatın çaresizliğine verdiğin o anlam ve isyan ettiğin o durum haykırışlarının feryadıdır. ölüp dirilmelerinin bir sebebi yoktur. kendi kendini yakarsın. yan kalbim yan külden adam olursan* misali.

habersiz sevmektir. kendi içinde, sessiz, yalnız, tek başına, durgun yaşamaktır. o kadar reddedilmişsindir ki, o kadar öz güvenin kırılmışsındır ki, bir hayır cevabını daha kaldıramazsın. ve söylemezsin...

peki hem platonik olup hemde asla olmucak bir duaya amin demek insana ne kadar koyar onu düşündünmü

edit : 4 yıl bir kıza platonik aşk besleyip karşılık alamamak dahada kötü tecrübeyle sabit en sonunda keşke dersin keşke içimde yaşamaya devam etseydim yada hiç tanışmamış olmayı dilersin

önce görürsün. hani insanın hayalleri olur ya hayallerinde bir kadın olur, işte onun kadar tatlısını görürsün. izlemekten asla sıkılmazsın. sonra tanırsın yavaş yavaş. onun hakkında her şey sana keyif verir. durmadan hayal kurarsın hakkında. olur ya insan hayatını düşünür bir hayat çizmiştir kendine sonra o hayatın her karesine onuda sığdırır. sanki beraber mükemmellermiş gibi olur ama aslında hepsi birer hayaldir.

platonik aşk asla iyi bir sonuç da vermez. hiç bitmez hayatına kim dahil olursa olsun unutamazsın. unutmak için yapmadığın iş kalmaz yine rüyanda onu görüp ağlayarak uyanırsın.

ayna karşısında ağlayarak artık açıl, artık söyle de ne tak oluyorsa olsun dersin ama donup kalırsın yine. her gece bir yaratıcı varsa dua edersin artık olsun diye sonrada ona güzel bir hayat vermesi için.

ve durmadan için içini yer sen onu bu kadar severken, kimse senin kadar sevemeyecekken günün birinde bir adam çıkagelip üzecek onu diye. o senin hayatının en önemli en sevilen en ihtiyaç duyulan insanıdır sense onun hiçbir şeyi. hani filmde "o da beni seviyor" diyor ya, sevmiyor o seni sevmeyecekte. sen onu kafdağının ardındaki zümrüdü anka olarak görürsün o da gider karganın biriyle o lanet olası fındığını paylaşır.

Aq paran yoksa anca daga tasa girersin hadi eyww

her insanın yapabileceği bir iş değildir. bolca fedakarlık gerektirir. kalp sızlatır, acıdır, kişiyi çaresizliğe sürükler. koşulsuzca uzaktan sevmekle yetinir durursun işte zaten bununda ötesine geçemezsin. içte biraz umut birikintisi beslersin hayallere sürüklenir gidersin, hakikati bir türlü görmek istemezsin. hani zor olanı sever ya insan işte bu platoniklik ulaşılmaz olmasından ileri gelir. zamanla bağrına taş basmayı öğretebilen bir eylemdir.

başkasıyla gördüğünde bile daima mutluluğunu istersin ve her şeyin en iyisine layık olduğunu düşünürsün.
sana da yüreğindeki acı kalır.
ama acının geçmesini hiç istemezsin ne kadar acıtsa bile.
çünkü o senin bir parçan olmuştur artık.
kalbin çoktan nasır tutmuştur, kangren olmuştur.

okuyanı gibsinler

hep bir umut beslemektir. her geçen gün "bugün" diyerek kalkmaktır.
onu her gördüğünüzde bu sefer unutacam demenize rağmen yine heyacanlanmaktır, ona kapılmaktır.
bile bile kendine acı çektirmektir, bile bile üzülmektir.
ama adı aşktır. gönül bu sever, karşı koyamaz.
o yüzden hep "ah ulan" ile yaşatır insanı.

bende bir platoniğim, demeye içim elvermiyor, ben bu kadar ileri gidemedim. ama kör olsaydımda okumasaydım bunları. şimdi bu kötü duygunun potansiyelini gösterdin bana.

her dışarı çıktığımda kendimden farklı bir karaktere bürünmeye çalışırım. işe yarar, ta ki onu görene kadar. o beni kendime geri döndürür, beni ben yapar. taktan hayatına geri dönmektense o anı dondurup içinde yıllarını verebilsen. ama olmuyor. hayal. o umut onu gördüğün an içine yine yayılır. girmesi kolaydır, çıkması zor. hala umudu devam ettirmeye çalışanlar varsa aramızda, size sözüm, bırakın. bir şekilde bırakın. eğer o duyguyu o umudu içinizden atmayı başarabilirseniz, tebrikler, duygusuz bir insan oldunuz. okuyunca kötü gelebilir, ama bu o umut duygusunun tekrar tekrar içine girmesi ve senin çıkarmaya çalışman sana tecavüz gibi geldiğinden, her türlü duygusuz olup o tecavüz duygusunu bir daha yaşamaman her zaman için daha iyidir

bırakamıyorum panpa hayatımı gibtim kendi başıma bırakamıyoruuuuuuuuuuuuuuum

yaz panpa devam ett

fazla masum ve fazla temiz duygular, dünya böyle bir yer değil

Yazmaya devam

olum bu başlığı sonunda buldum hergece ağladığım başlık amk , 2 sene geçti değişen bir tak yok ulan 2 sene daha geçmiş lan 2 sene olum yazık lan yazık

devam be napalım hala arada girerim bu başlığa hala devam yazıcak birtek şeyim bile yok buraya bittim daraldım kurudum , çok seviyorum seni..

neredesin be huur evladı seni