evet beyler hikayenin asıl temeli buydu. merak edenlerin istediği kısım bitti. gibtirip terk edebilirler başlığı. hikayenin geri kalan kısmında nisaya nasıl yürüdüğümüde anlatıcam. hikaye bugün biticek. çok uzatmıcam. bu arada oruçlu panpalarım olabilir diye detay verip betimleme yapmıyorum. eğer detaylı gibişi dinlemek isterseniz şukularla belli edin dıbına vurduklarım.

herkes toplansın bir kaç kişi toplansın derhal başlıyorum.

edit : hikayemizin müziği bu : https://www.youtube.com/watch?v=OQM5-Ks64is

not : oruçlu olanlar hikayeden uzak dursunlar. rezerveleri alıp iftardan sonra okusunlar.

Zehra bi anda gözlerimin içine baktı ve beni arzuladığını söyledi arzu kimdi amk ben zehrayı gibicektim alsancakta bilenler bilir trenin iki üç sokak altında bi pansiyon vardır tro yeri zehra beni oraya zütürdü sabaha kadar çatır çutur gibtiler beni tekerlekli sandalyeden yazıyorum

-anne nerdesin?
-halidaki nin evindeyim kızım bira iciyoruz
-anne hemen cık o evden ben onu araştırdım ve gercek kimliğini buldum
konusmanın bu kadarını hoparlorden duydum daha sonra zehra ayağa kalktı ve konusmaya mutfakta devam etti daha sonra yanına gittim ve bana hayretler içinde bakıyordu
noldu zehra hanım dedim.
pezeveeeeeeenk pezeeeeevenk cık git lan diye bağırdı susturmak icin üzerine yürüdüm alokolün etkisiyle acık olan camdan asagı atladı ve bi anda herkes cesedin başına toplandı daha sonra mahalleli beni camda görüp eve dogru geldiler ve evde beni bafilediler.

ertesi gün yine güç bela işe gittim. çalıştığım yerin güzel yanlarıda vardı. bütün çalışanlar sabah güzel bir kahvaltı yapıyorlardı. ilk günün ameleliğinden sonra kahvaltıya oturdum. kahvaltıda bir şeyden de kaçılmamıştı. fazla detaya girmiyorum , malum oruçlu panparım var.

kahvaltıdan sonra koşuşturmaca başlamıştı tekrar. saat yine 12 de yemek dağıtımını yaptıktan sonra bigibletle lokantanın önüne geldim. gelir gelmez bir tabloyla karşılaştım ki anlatamam. dışarı kızın biri oturuyor, önünde çay, elinde telefon. kız aynı çiçeğe benziyor amk. çiçek dediysem klorofilli olanlardan değil. eski hikayeyi okuyan bilir

(bkz: pekekentlik anılarımı anlatıyorum)

neyse ben bi dumura uğradım. ama kızda ister istemez benim bilinç altıma yerleşti.

ertesi gün yine işe gitme vakti gelmişti. küfürler eşliğinde uyanıp işe gittim. yine gün başlamıştı. aksiyon ve koşuşturma dolu bir gün... yalnız o gün çalışırken bir şey fark etmiştim. patronumuz zehra sürekli bana bakıyordu. yani kadın beni kesiyordu resmen anlamıştım artık.

tabi ben bunu görünce yürüyüşüm falan değişti , hal ve hareketlerim değişti. kas gösterisi falan yapmaya çalışıyorum. ama o kadarda kaslı değilim amk. erkeğiz ya kendimizi belli etcez. sonra çay molası verdik ortalık rahatlayınca. herkes oturdu çay sigara yapıyor.

çalışma saatleri dışında aile gibiydi herkes. patron çalışanlarla otururdu , öyle patron egoları yoktu. hep beraber otururken , muhabbet bana geldi. zehra hanım çaktırmadan ağzımı yoklar gibiydi. dolaylı yoldan bana sevgilin var mı gibisinden sorular soruyor. bende muallakliğine dolaylı yoldan cevaplar veriyorum. bu amk karısı beni elde edemez ben onu elde edebilirdim.

pekekentlik yapmıştım ben pekekent. karı kızın içini dışını bilirdim. selma ablanın öğütlerini az almamıştım. neye nasıl tepkiler verdiklerini , kimin canın yannan istediğini anlardım. hayat stajımı nurhan abinin gece klubünde yapmıştım ben. o yüzden böyle gibko durumları direkt çözerdim.

evet başlıyorum beyler.

işsiz kaldığım bir dönemdi. pekekentliği yeni bırakmıiştım. üstüne üslük sağa solada iyice borçlanmaya başlamıştım. pekekentliği ilk bıraktığım dönemler bir gibten anlamadığım için iş bulmamda epey zordu benim açımdan.

bir gün dışarı çıkıp tekrar iş aramaya başlamıştım. sonra ev yemekleri yapan bir yer gördüm. "eleman aranıyor" yazıyordu. ulan dedim giberim mecbur girip çalışacaksın halidaki. topladım cesaretimi , yüzümdeki pekekent ifadesini bir kenara bıraktım ve daldım içeri. içeride siyah beline kadar saçları olan 40lı yaşlarda , burnu hafif kemerli , memeleri normal düzeyde, boyu 167-168 civarında, yüzünde yer yer kendini belli eden kırışıklara sahip ,mature diye tabir edeceğimiz bir hatun vardı.

ilk başlarda bu kadının patron olduğunu anlamamıştım. yanına gidip,

-pardon bakar mısınız ?

+evet kime bakmıştınız ?

-ben iş ilanı için gelmiştimde , patronla ya da yetkili biriyle görüşebilir miyim ?

+buyrun yetkili benim , geçin oturun şöyle geliyorum hemen.

ben gidip eliyle işaret ettiği yere oturdum. içimde anlamsız bir heyecan sanki milyar dolarlık şirketin ceosu olucam amk nasıl heyecanlandım. neyse bu geldi. biraz konuştuktan sonra , beni denemek istediğini söyledi. bende tamam dedim. gideyim yarın gelirim. evrak falan bir gibim istemedi. kendi memleketimde kaçak işçi gibi çalışacaktım. pekekentlikte en azından seviyorsun yaptığın işi amk.

neyse ertesi gün bana dendiği gibi beyaz gömlek, lacivert pantolonu giydim geldim işe. gelir gelmez boş boş durmamam için bana masaları sildirdiler amk. saat 12ye kadar böyle ayak işleri yaparak geçirdim. 12 gibi telefonla siparişler gelmeye başladı. dışarıda ağaca dayanmış bigibleti gösterdi diğer çalışanlar. elime tutuşturdukları adrese yemekleri teslim etmem lazımmış.

zor bela adresleri bulup yemekleri teslim ettim. ama zütüm gibildi bigiblet sürmekten. küfür ede ede tekrar lokantaya döndüm. orada da beni bir sürpriz bekliyordu. içeri ful müşteri amk. bigibletten indim. oçlardan biri acele acele beni çağırıyor. bende bir şey oldu sandım amk. elime tutuşturdu tepsi şuraları topla, şunları şuraya zütür falan. benim sigortalarım attı amk.

-ulan neyin telaşı bu amk. giberim yapacağınız işi. acele edecek ne var millet yemeğini yiyor işte amk.

+çok konuşmada zütür şunları

-sen benle içeri gelsene bi amk !

o arada patron geldi ne oluyor burada diye fırçayı kaydı. bana da bakarak daha ilk günden gol 1 halidaki dedi. amk ben küfür ede ede o günü bitirdim. eve döndüğümde ayaklarım yannanı yemişti artık. yorgunluktan nasıl uyuduğumu hatırlamıyorum.

Lan amk bu aklınla kendine iş kurup para kazansan 50 tane Zehra giberdin

insan yediği kabı siger mi la?

zehra belki bana yem atıyordu, ama zehranın kızı nisa beni daha çok etkilemişti. amk kız direk duygularımı sömürmeye başlamıştı. hani birine bağlanırsınız aşık olursunuz , sonra o size bir huur çocukluğu yapar. ama siz ondan ayrılsanız bile onun iyi yönlerini düşünüp kendinizi üzersiniz ya, hatta herkeste onu ararsınız ya aynen öyle bir durum. herkeste çiçeği arıyordum resmen.

amk o günde o şekilde bitti. akşam eve gidene kadar düşünmeye başladım. nisadan bana iş çıkmazdı. genç düzgün kız. anne patron para taktur onlarda. bu arada zehra kocasından ayrılalı 4-5 sene olmuş. yani dul bir kadın.

eve vardıktan sonra aklıma bir muallaklik geldi. zehraya mesaj attım.

"zehra hanım ben çok hastayım yarın için sizden izin alabilir miyim ?"

aradan 15-20 dk sonra zehra beni aradı.

-hayırdır halidaki neyin var ?

-zehra hanım biraz üşütmüşüm sanırım.

-tamamdır halidaki sen gelme yarın için.

kafamda kurguladığım binliğin ilk aşaması tamamdı. o gün beni çok süzdüğü için kafamda zehrayı gibmeyi planlamıştım.

nurhan abinin villada pekekentlik yaparken parti organize ederdim. hikayeyi okuyanlar bilir. işte burada da aynen böyle bir şey yapacaktım. zehra giberken ki ilk amacım çalıştığım yerde müdür mertebesine gelmekti ve saygınlığımı kazanıp güç elde etmekti. pekekentlik yaparken kadınların aslında en gücü sevdiklerini öğrendim. hatta erkeklerde gücü severdi. o yüzden yıllarca body yapıp kendilerini şişirip özgüvenlerini arttırıyorlar. herkes için olmasada geleni için durum buydu. ama kadınlar biraz daha duygusal gücü (para yani) severdi. bende de para olmadığı için gibmeyi planladığım zehraya para kazandıracaktım.

o gün yakın civarlardaki üniversiteleri araştırdım. büyük işletmeleri ve iş yerlerini araştırıp bilgi topladım. aslında pek başarılı olamamıştım. biraz da hayal kırıklığı olmuştu. işimi bitirip eve döndüm. farklı planlar yapmanın vakti gelmiş geçiyordu. en büyük huyum budur benim , çalışarak bir yere gelinmeyeceği nurhan abinin mekanda çalışırken anlamıştım. o yüzden kafamı kullanmayı iyi bilirdim. çünkü çalışarak bir yere gelmek , kafa kullanmaktan daha zordur.

bafilemek nedir amk

artık mekanlar kapanmaya başlamıştı. bizde önümüzdeki son içkilerimizi içtikten sonra mekanı terk ettik.

-zehra hanım ben sizi nereye bırakayım

-evine bırak halidaki

-nasıl anlamadım ?

-size gidelim halıdaki.

bu şeffaflığı içkiden olsa gerek niyetini açık açık söylemişti. daha fazla soru sormadan bize gittik. eve girer girmez oturma odası doğru yürüdü. sanki daha önce eve gelmiş biliyor gibiydi... kanepeye geçip oturdu. bende gidip dolaptan birer bira çıkarttım. gidip karşısına oturdum. biraları açıp önümüzdeki sehpaya bıraktım.

bu kendi kendine söylenmeye falan başladı. sonra çıkartıp bi sigara yaktı. bende ondan görüp bir sigarada ben yaktım.

-tutunamıyorum halidaki hiç bir şeye tutunamıyorum.

-neden zehra hanım ?

-hanım deyip durma bana. iş yerinde hanımım. dışarıda zehra de.

-zehra senin için yapabileceğim bir şey var mı ?

-yanıma gel.

evet aksiyon başlıyordu artık. zaten amacım zehrayı bafilemekti. yanına gittim oturdum. rahat bir tavırla biralara uzandım. biramı aldım ve yudumladım. sonra zehranın telefonu çaldı. arayan nisa. amk benim için yine bir hoş oldu. nisanın yüzüne bakınca farklı boyutlara uçuyordum. hem eskiyi anımsatıyordu hemde çok güzeldi amk kızı.

akşam iş çıkışı bütün personeli etrafına toplayıp konuşmasını yaptı.

-evet arkadaşlar artık halidakisperm bizim yeni müdürümüz. ben neysem o da o. bütün sorumluluk onundur.

diğer huur evladı garsonların hayretler içinde bakışları eşliğinde göğüsümü geriyordum. siz köpek gibi çalışın dıbına koduklarım der gibi gözlerinin içine bakıyordum. artık emir verme ve orayı yönetme hakkını almıştım. hemde kısa bir zamanda. hayatta edindiğimiz tecrübeler bizi büyütüyordu. illa manevi değil maddi olarakta büyütüyordu...

evet beyler yazmaya devam ediyorum kimler dinliyor şukuları göreyim

kısa zamanda müdür olmuştum. artık emir almıyor emir ediyordum. işleri düzene sokmalıydım. hayattan öğrendiğim şeyler vardı. geçmişim artık benim rehberimdi. hayatında istemediğin insanları fazla etrafında tutmayacaktın. ilk önce ilan vermeye başladım. iş yerine yeni 5 tane garson aldım.

hepsini özenle seçtim. ilk önce zehra suratıma baksada bu kadar garsonu ne yapcaz amk der gibi, farklı planlarım vardı. işe yeni garsonları aldıktan sonra çalışan diğer garsonları işten çıkarttım. zehra biraz itiraz etmeye çalışsada o da çok para kazanmak istiyordu. kısa zamanda ki büyük başarılarımı görünce fazla karışmadı. artık bana zararı dokunabilecek 2 oçtan kurtulmuştum. gerçi ateş olsalar cürmüm kadar yer yakarlardı ama işimi sağlama almalıydım.

iş yerindeki sistemide değiştirmeye karar vermiştim. millet ırgat gibi çalışmamalıydı. kapitalizmin anasını gibeyim dedim. ve değiştirmeleri aynen şu şekilde yaptım :

ertesi gün tekrar işe gittim. bu sefer normal saatimden 1 saat geç gittim. bu da planımın bir parçasıydı. bir işe karar verdiğiniz zaman yapabileceğiniz en iyi şeydir özgüven. kesinlikle kendinize sonsuz güvenin. ne kaybedersiniz amk. elimi gibimi sallayarak geldim ben işe zehra beni karşıladı çatık kaşlarıyla.

-merhaba zehra hanım

-halidaki neredesin sen ?

-zehra hanım bir kaç işim vardı. bende sizinle konuşmak istiyorum.

-geç otur şuraya geliyorum.

geçip oturdum. bu bir kaç işini hallettikten sonra yanıma geldi. diğer garson huur evlatlarıda gibecek gibi bakıyordu bana. sonra müstakbel fak badim zehra geldi.

-seni dinliyorum halidaki

-zehra hanım işlerinizin artmasını ister misiniz ?

-nasıl yani ?

-ben size işlerinizi arttırmayı vaat ediyorum. fakat bana bazı yetkiler vermenizi istiyorum.

-ne yetkisi halidaki daha işe gireli kaç gün oldu, nasıl olcak o iş.

-sizden sadece bir kaç kart ve tanım kağıtları istiyorum. eğer başarısız olursam aldığım maaştan 200 tl daha az verirsiniz.

-tamam halidaki.

bu işide ayarlamıştım. bir kaç isteğimi daha anlatıp gerekli olan nevaleyi toplayıp kalktım oradan. ertesi gün için plana başlamıştım. amacım ilk önce bir üniversite ayarlamaktı. planda şuydu : "xxxx üniversitesinin öğrencilerine yemek 6 tl" , "xxxx çalışanları yemek 7" gibi zütümden uydurduğum küçük kampanyalarımı millete sunmalıydım. özel üniversite olması benim için avantajdı zaten.

zehra konuştuktan sonra bana doğru geldi

-haklıymışsın halidaki dile benden ne dilersen

-bence bir kaç gün bekleyelim zehra hanım. işler baktınız çocukların dediği gibi oluyor , o zaman o istek hakkımı kullanırım. eğer işler artmazsa maaşımdan düşüş yaparsınız.

bu kendinden emin ve zeka dolu konuşmam zehrayı 2 kat etkilemişti. gibecek gibi gözlerimin içine bakıyordu. yüzünde de azgın bir tebessüm.