Sen ona belki diğerleri gibi pahalı hediyeler vermedin, süslü mü süslü ama histen uzak cümleler söylemedin ama onu her haliyle sevdin dimi. Ne olursa olsun onu sevdin, sonra ne oldu peki, elde var sıfır. Üzülüyorum be beyler, kaç kişi var kim bilir sevip sevip içinde yaşayanlar, belki olur diye ümit edenler. Ne zaman bize gülecek bu kader ulan diye bağırmak isteyen çok insan tanıyorum, tanımaya da devam ediyorum. Acıyorum beyler bazen halimize, kendime acıyorum, hiçbir işi doğru gitmeyen kendime acıyorum ve soruyorum her defasında neyi yanlış yaptım diye. Ya insan arkadaşının arkadaşı sevmiyor diye birisi ile görüşmeyi bırakır mı, böylesi daha iyi olucak diyip tek kalemde bitirir mi her şeyi. Tamam bitirdin madem, sonra tekrar neden ümitlendiriyorsun, neden tekrar konuşmaya başlıyorsun? Sonra işin içine yalanlar girer, dolanlar yılanlar girer, onlar yoluna giden biz de ötede yalnız başına yanan oluruz. Hep yandık hep yanıyoruz. O kız şimdi online, yazamıyorum. En son yazdığımda yalan söyledi, 3gün sonra da yalanına alet ettiği çocuk gelip özür diledi haberim yoktu yalanından dedi. Abi neden hala seviyorum ben bu kızı hiç anlayamıyorum.

Sadece içimi dökmek istedim beyler, okursunuz okumazsınız canınız sağolsun. Ama bi sorum var, paramız olsaydı eğer bakarlar mıydı beyler, bize bi şans verirler miydi?