Arkadaşımı beklerken boş masa bulamamış bir amca,
Benim masama oturdu...
Sohbet etmeyi çok sevdiği anlaşılıyordu.
O konuşuyor ben yorum yapıyordum.
Emekli öğretmenmiş.
... Anılarını anlattı.
Sonra gözümün içine bakarak:

- Kızım sevmek mi istersin sevilmek mi? dedi.

Ne cevap vereceğimi bilemedim.
- ikisini istesem çok şey mi istemiş olurum?

- ikisi sunulmadı.
Sana sadece birini seçme hakkı veriliyor.

Düşünüyorum düşünüyorum cevapsızım.
Sevilmek, evet çok güzel.
Sen sevmedikten sonra
O seni sevse ne olur?

Ya sevmek?
Eğer karşındakinin
Beni sevmediğini anlarsan, o da acı verir.
Ben karşımdakinin
Beni sevmediğini öğrendiğimdeki acıyı
Tatmak pahasına da olsa sevmeyi seçtim.

- Evet, cevabım SEVMEK.
Bu sorunun cevabını siz de verecek misiniz?

- Tabi kii kizim .
Bundan 35 yıl önce çok yakışıklıydım,
Bakma şimdi yaşlandım.
Hep sevildim.
Sonunda beni seven,
ilerde seveceğimi düşündüğüm biri ile evlendim.
Ömrümün yarıdan fazlasını
Bir gün severim ümidiyle geçirdim.
Eşim beni çok sevdi.
Bir gün bile saygıda kusur etmedi.
Onu sevmediğimi hissetmesin diye çok uğraştım.
Geçen gün karımı toprağa verdik.

Ölmeden önceki son konuşmamızda bana
"Sana çok teşekkür ederim,
Beni bu hayatta mutlu ettin,
Anne olmamı sağladın,
Beni bilerek hiç üzmedin.
Senin beni sevmeni sağlayamadım
Ama seni çok sevdim" dedi.

Meğer anlamış onu sevmediğimi, aslında sevemediğimi.

- Peki hiç aşık olmadınız mı?
- Oldum elbette

- Peki niye onunla evlenmediniz?
- Çünkü o başkasını seviyordu.
Ona söyleyemedim.

Onun için kızlarla hep gönül eğlendirdim.
Olmadı, ondan başkasını sevemedim.

- Ne mutlu size ki sizi çok seven biri ile evlenmişsiniz.

- Evet kizim, haklısın ama ben SEViLMEK şıkkını seçtiğim için olmadı.
istemeden ona da hakketiği mutluluğu yaşatamadım.
Sevilmeye doydum ama sevmeye hala açım.