New york taki üniversitenin birne öğrenci değişimi ayarında programa dahil olmuştum. Bolca para ve şansla. Yani bu tahammülsüzlüğümün bir sebebi de bunlardan kurtuluyor olmamdı. tak püsür bir ton işle uğraştım. Heleki vize muhabbeti var sorma gitsin. Benim gibi vukuatsız biri için çok zor değil ama yorucu. Herneyse bütün işler halloldu biletler alındı. izmir den Atatürk Havaalanına uçakla geçecektim. Valide eder ve ve kız kardeşime vedalaştım onlar ağlıyordu bende sevincimi onların gözyaşlarıyla bulanıklaştırıyordum.

Uçağa bindim tabiki heyecandan yolculuk bitmedi amk. Atatürk Havaalanın da varmıştım sonunda ama iç hatlardan dış hatlara geçene kadar ebem zikildi. 1 saat sürdü geçmem. “bu bu kadar sürüyorsa amk ülkesine nasıl gidecem kim bilir” dedim içimden. Herneyse uçağa bindim ve yolculuk başladı. Bende bu yolculuk bitmez diyip uyku ilacını içmiştim bile.Yol boyunca uyudum mal gibi.

Havaalanında bir ekip karşıladı beni . Ekip dediyse de öğrenci grubu aslında. Bir iki muhabbet etmeye yeltendik ama heriflerin konuşmasını anlamam biraz zaman alıyordu. Tamam sınav mulakat bilmem neyi geçtik ama real çok farklıydı. Bir de bunların aksanı farklı onda da sıkıntı çekiyorum. Ama zamanla giderilecek ufak bir sorundu bu.

Bu ekip beni sadece okula kadar getirdi sonrasında kaldım gib gibi. Yardım etmedi puştlar kalacak yer bulmam için . Tabi biri dışında. Mike diye bir oğlan kaldı. Tipine bakınca bu Amerikan liseli filmlerinde kaslı yakışıklı popüler kötü oğlan gibiydi ama gerçekte çok iyi biriydi. Yardımseverdi. Okula yakın bir yerde bir teyzenin bir odasını kiraladım. Kira ne pahalı ne de ucuzdu ama ucuza yakındı. Aslında para sıkıntım yoktu hem aileden iyi para geliyordu hemde burs alıyordum.

Teyze nin adı Mary. Ulan nasıl hitap edeceğimi de bilmiyorum . Kadıncağıza dedim “bizim kültürmüzde büyüklere ismiyle hitap etmek pek uygun olmaz o yüzden sana Mary Teyze desem problem olur mu “ o da “nasıl istersen” dedi. Tatlı tontiş bir teyzeydi. Konuştuk iyice onu daha iyi anlıyordum sebebi ise ingiliz olmasıymış. Dindar bir kadındı ama öyle aşırı düzeyde değil. Kendi halinde. Türk üm diyince bir ön yargı falan bekliyordum çünkü duyuyorduk çevreden yok ırkçılık yok terörist bilmem ne falan ama korktuğum başıma gelmemişti.

Vakit geç olunca Mary Teyze “Ben yatıyorum sen bak keyfine” dedi.Ben de aç olduğumu farkettim. Evin adresini sordum sipariş verecektim çünkü. Adresi aldım bir iki yanlış aramadan sonra siparişi verebilmiştim. Yemeği tıkındıktan sonra odaya geçtim eşyaları filan yerleştirip uyudum sığır gibi. Ertesi gün biraz geç kalktım yol yorgunluğum bayağı fazlaydı. içimde de kıpır kıpır bir heyecan var amk. Öğle 3 falan ama kafam bir değişik jetlag olmuşum.Mal gibiyim ama uykum yok. Mary Teyze ye dedim ben biraz gezeyim. Ama nereyi amk ? Anca televizyondan duyduğumuz kadarıyla biliyoruz. Taksi çevirdim dedim sür Times Meydanı na . Ama adam arap mı ne konuşması değişik amk. Bu alışma sürecinde çok zorluk çektim amk.

Times varınca verdik parayı indim arabadan . Etraf akıyor amk. insan dolu heryer . Çok hareketli ortam. Biraz gezdim dolaştım oralarda. Çokta uzaklaşmak istemiyorum kaybolurum diye. Starbucks gördüm. Daldım içeri sıra vardı girdim sıraya. Siparişi verdim ismimi söyledim anlamadı bende David yaz dedim amk uğraşamak için. Aklım ilk David geldi. Mübarek isim olsun amk sıkıntı yok. Aslında çokta dindar sayılmam.

ilgiye göre devam ederim

haydi görüşürüz

Kimse bakmamış xd

ulan bariz sallıyorun ama devam et