Dertlerimizi karşılaştıralim en çok derdi olan kimmiş bakalım.

çok sevdiğim sevgilim beni terketti. 1 seneyi 2 kere okudum. uzun süre babamla hiç görüşmedim. sonra 1 seneden fazla içinde huzur bulamadığım bi ilişkiye devam ettim. bu arada babamla barıştık ve babamın kanser olduğunu öğrendim, ölümden döndü gerçekten. daha sonra huzursuz ilişkiden çıktım zar zor ama halen yıkık bir vaziyetteyim. bu arada hiç sevmediğim bi bölümde okuyorum. mutsuzum, yalnızım ama aslında bunu seviyorum zaman zaman, enerjim yok, hiçbir şeye isteğim yok. yannan gibi geçiriyorum günlerimi

Karnım ağrıyor

Sevdiğim kız bana it gibi davranıp beni manipüle ediyor.
Bundan dolayı suçlu olmasam bile suçlu hissediyorum, özür diliyorum falan. Oysa kendini iyi ve haklı hissedip yoluna bakıyor.
Bana itten farksız davranıyor ve en sonunda beni terk etti. Evlilik hayalleri kuruyoduk...
Her gün ağlıyorum, yalnızlık çok kötü, sevgilimin olmaması yalnızlığı değil bu, kimsenin olmaması. Yalnız yürüyen yalnız yalnız yalnız sadece . Ve hayatımın gidişatı kötüye ve daha kötüye gidiyor, sonunda yollarda şarapçı olacağım.

sürekli her şeyin en kötüsünü düşünüyorum. bir şey yaptığımda sanki en taktan şey benim başıma gelecek hayatım kararıcak gibi hissediyorum. her şeyi kafama takıyorum (en ufak detayı bile). bir şeyi kafama taktığımda o günüm tak gibi geçiyor, iştahım kesiliyor, hevesim kalmıyor. bu taktan durum beni mahvediyor. nasıl kurtulacağım ne yapacağım en ufak bir fikrim bile yok.

Bıktım.

çok zeki ama bir o kadar da akılsızım, üşengecim ve kafam sürekli başka yerde. akıl çok büyük nimet ama bende yok işte amk. başka dertlerim de var ama aklım olsaydı hepsini gibe gibe çözerdim

Dert gib gibidir, en büyüğü kendinde sanarsin

yabancıyım bu yüzden kyk dan kredi veya yurt alamiyorum,, aileme bağlıyım yani. babam her ay bu işten çıkıcam hengamesi çıkarıyor her ay amk ben ne yapacam siniri var. bu yaz hem büte kaldım hem yaz okulu aldım yani sadece 2 hafta tatil yapabildim. 4 ders alttan alıcam seneye inşaat mühendisliğinden. bu sene üniversite de bir topluluğa katıldım sonunda da atıldım nedeni ise çok heyecanlı ve gergin olmammış, bu ara topluluk tiyatro topluluğu 1. sene eğitimmiş 2.sene de sahneye çıkma vs. ama koyan da bu insanlar bu sene en çok yakın olduğumu hissettiğim insanlardı ve her instagrama baktığım da sinirim bozuluyor bu yüzden instagram hesabımı kapattım. ama bu sene gerçekten büyük şeyler atlattım hatta 1-2 ay önce bana sorsan sana daha faklı cevap verirdim ama çok şükür onlar düzeldi. kardeşim benim derdim neden bu içimdeki burukluk bitmiyor? neden hep bir taraftan üzülmeliyim bu 19 yaşımda neden her taku deneyimledim? neden insanlar benim için zehir gibi? amk en çokta atıldıktan sonra hala arkadaş olucaz demeleri. gibtir lan ordan bu acıma bu bencillik nerden geliyor. 1 haftadır kimseyle görüşmüyorum yavaştan delirdiğimi hissediyorum ama bir taraftan da rahatım amk bu herşeye değer.

Kayboldum

insanların derdini küçümsemeye mi çalışıyorsun? Onlara dert ettikleri şeyin aslında dert olmadığına uygun dille ikna edemiyor musun?

Sanırım ben biraz dedikoducuyum ve bu huyum hiç hoşuma gitmiyor. dıbına koyim ya istemeden oluyor. Her seferinde pişman oluyorum it gibi

25 yasında üniversiteyi bitirmek yıkık olmak mal olmak elimde on numara imkanlar olmasına rağmen hiçbirini değerlendirememiş olmak özgüvensiz olmak

Üni bitti işsizim baba vefat etti başta yok. Sevgilim tarafindan ihanete ugradim. Arkadas cevrem yok. Bir hayat hedefim yok. Ümidim de yok. Yaşamiyoruz amk para da yok hayatta kaliyoz işte panpa

kalbim titriyor

korkuyom reyiz

yari yar olanın yar sarar yarasını yari yar olmayanın naked snake giber anasını

Bu coin aldık düştükçe düşüyo amk canımı sıktı gene gece gece

Derdim yıllarımı geçirdiğim sözlüğün bitmesi :(

Uykusuzluk ve yoksunluk aq