muhabbet kuşu

bende vardı 1.5 yıldan beri, o kadar alışmışım ki.. bugün öldü zavallım hep benim yüzümden, internet bağlantımı kopardı diye kovaladım kovaladım kapıya sıkıştı ve oracıkta ölüverdi, kafamı gibeyim kafamı. tek dostumdu lan çok canım sıkkın amk..

3. kuşumu aldım lan, sarı sarı hemide

kanatlarını kestim omzundan inmiyor.

gagasının üstü kahverengi olan dişi,

diger huurlar erkekmiş, onu ögrendim.

az büyüsün, tecavüz edicem

almayı düşünüyorum da her şey dahil(1 kilo yem de) 55-60 lira tutar dedi dükkan sahibi. Kadın dükkanda fosur fosur sigara içiyordu. dedim bu kuş şimdiye kanser olmuştur. almadım.

ömürleri sizinkinden azdır ama hayatınıza kattıklarını ömrünüz boyunca unutmaz, unutamazsınız.

beyaz ve yeşil var bitane. sürekli kavga ediyor mına koyduklarım. isimlerini player ve (1)player koydum.

bende de var bi tane aşırı testosteron dan yerinde duramıyo. kafasına yüzük geçirip uçuruyorum rocky gibi idman yapıyo amk.

yaklaşık 12 yıldır beslediğim, evcil hayvandan çok, resmen bir arkadaşım olan doğa harikası.

panpalar 3 gün önce aldım bende, daha 20-30 günlükmüş kuş. minnacık amk. zar zor uçuyor. bende konuşması için baskı yapıyorum, ama konuşmuyor * cik cik bağırıyor sadece. konuşması için iyi polis-kötü polisi mi oynasam ne yapsam. saatlerce ingileniyorum ama benden full kaçıyor. amk türk kızı gibi, ilgiden sıkıldı

muhabbet kuşları tek tük mutlu olma sebeplerimden biri. çocukluğumdan beri çokça besledim, kimi öldü, kimi kaçtı (benim vakalarım yüzünden). bi tane sarı vardı çok melül bakıyor diye adını melül koyduk yalnız onu konuşamazdı hiç alışmadı çok denedik. 2,5 sene onunla yaşadım. sarı türlüydü. o kadar çok sevmiştim ki, ilk aşık olma zamanında kızla çok ilgilenince kuşla ilgilenmediğimi anlayıp yatakta göğsümde tutmuştum (salık olarak serbestti) ve ağlamıştım. sana ilgi göstemedim bebeğim diye. o kadar da çok sevmiştim. sonra 13 ekim 2010 da öldü. 2010 ekim ayı izmirde harbiden soğuktu hayvan mı alışamadı ne bi gecede değişti sabaha çıksa veterinerdeydi, gece annemin ellerinde can vermiş ıhk ıhk yaparak.. sabahta kafesindeydi 6da uyanmıştım bilerek nasıl diye kafeste buz gibi ölü halini görünce o kadar çok ağlamıştım ki...

sonra dedim ben kuş sevemem bir daha..

aradan 5,5 - 6 ay geçti kardeşim doğum günü için aldı.. dedim sevemem pek sen ilgilencen ben bakmam buna falan dedim.. lakin öyle olmadı.. 2011 nisandan beri yanımızda ve onu da önceki kadar çok seviyorum ki.. o zaman anladım ki bir daha kuş ayrımı yapmamam gerektiğini.. bunun adı da soytarı, mavi renk.. bu soytarı konuşuyor ama, canım ve canım benim diyor.. her dediğinde ama her dediğinde yüzümde güller açıyor.. nisan 2011den beri benimle inşallah hiç kaybetmem onu.. artık buna dayanamam...

böyle işte... muhabbet kuşları mutluluktur, evin içinde neşedir...

var bende bi tane yeşil . ismini hitler koymuştum evdekiler istemedi . çiko ismi . erkek bide . konuşmayı bilmiyo ama evcilleştirdim.

benim kuş gazoz içiyor lıkır lıkır.

mallığım yüzünden balkondan kaçtı dıbına koyim çok canım sıkkın çok.

küçükken 2 tane almıştık hiç konuşmadan yaşayıp ölmüşlerdi bu sefer balkona geldi soğukta üşümüş pusmuş aldım içeri 10 dakika geçmeden kanka olduk bu sefer de susmuyo amk ne söylesen kapıyo pekekent konuşmayanlar dişiydi heralde bunu gösterdim kuşçuya erkek dedi erkekler konuşuyomuş

cicikuş amk

var bende bir tane tam bir muallak mk elime alsam normalde gelmez geldigi zamanda sıçıp kaçıyor gibecem belasını sabır ediyorum

pencereden salmayın geri gelmiyor.

bende vardı bunlardan 8 9 yaşlarındayken hala vicdan azabı çekerim onun yüzünden. annem evden çıkarken kafesin temizlenmesi gerektiğini, gelince halledeceğini söylemişti bende ufağım amk üzüldüm hayvanın pis kafete taklarının içinde yaşamasına. bide kokuyo gibiydi kafesi. amk aldım elime kolonyayı başladım kafesin içine sıkmaya neden dersenizde güzel koksun hayvan tak kokusu almasın diye kötü bi niyetim yoktu yani. neyse aradan 1 saat geçti ben bakıyım dedi hayvana alıyım seviyim dedim amk bi baktım hayvancağız sırt üstü düşmüş tam olarak nalları dikmiş nasıl ağladım anlatamam. hayatımın en kötü günüydü. annemede söyleyemedim bi saksı buldum ve onun içine gömdüm 3 4 yıl kaldı balkonda saksının içinde ama hala düşündükçe küfrederim kendime. ondan sonra bidaha muhabbet kuşu lafını açmadım evde. resmen cinayet işledim. özür dilerim boncuk...

vik vik beynimi gibti binler

11 yaşındayken almıştım ismi boncuktu. annem babam ayrıydı annem başkasıyla evlendiği için babamda kalıyordum.o işte olduğu zamanlar hep evde boncukla oynardım.eve geldiğim anda odanın içinden uçar omzuma konardı, karşılardı resmen beni. kafesinin kapısını kapatmazdım gelirdi ben cips yerken elime zıplardı, bazen ağzımın kenarından yemeye çalışırdı. yazın tabağa su koyardım yıkanırdı. orta 2ye başladığım sene çanakkale gezisine gitmek zorunda kaldım. dıbına kodumun yerinden eve geldikten sonra boncuğa baktım ilk iş. beni görünce iki tur attı kafamda. sonra ne olduğunu anlamadan tüylerini kabarttı hiç hareket etmeden durdu bütün gece.o yorgunluğun üstüne uyuya kalmışım. sabah kalktığımda yere yatmıştı elime aldım seviyorum, vitaminli kraker vermeye çalıştım yemedi hiç bir şey. kapadı gözünü avcumda yatıyor öleceğini anladım zaten o an.sonra gözünü açtı sanki son kez göreyim der gibi. sonra kapattı gözünü en fazla 15 dakika sonra öldü:(tek arkadaşım ölmüştü hüngür hüngür ağladım.

24 mart 2012 de aldığım güzel çapkınım canım kuşum öldü. aldığımda 2 aylıktı ama hastalıklıydı normalde muhabbet kuşları hareketli olur o çok durgundu kanatları ve kuyruğu uzamıyodu bu yüzden de uçamıyodu ben iyileştirdim onu uçmaya da başlamıştı çok alışmıştım ona konuşamasa da çok sevmiştim kafesi yatağımın yanındaydı beraber uyurduk bu gece cıyaklamasıyla uyandım önemsemedim uyudum sabaj kalktığımda yerdeydi çok halsizdi sınava gittim geldim hala aynıydı vitaminli su içirmek için elime aldım ama gözlerini açamıyodu ben de rahat bıraktım yarım saat sonra baktığımda ölmüştü çok üzgünüm çapkın bu kadar yaşatabildim :(
kandil gecesinde ölmen ve benim sınavımdan hemen sonra ölmen tesadüf mü bilmiyorum ama bence değil :(
seni çok özleyeceğim.
güle güle çapkın.