evet beyler o zamanlar 17 yaşında bir liseliydim.küçüklüğümden beri hep taşşaklı bir siyaset adamı olmayı hayal ederdim.izlediğim bond filmleri ve mission impossible etkisi ile mit ajanı olmaya karar vermiştim.düşünsenize o filmlerdeki centilmen ve zeki ajanları.onlar günümüzdeki şövalyelerdi ve zırhları da takım elbiseleri idi.neyse bu istek ve hayal doğrultusunda biraz araştırma yaparak üniversitede hukuk okumam gerektiğini öğrendim.sayısalcı olmama rağmen edebiyat çalışıp hukuk okuyacaktım.tabii ki dil öğrenmek olmazsa olmazımdı.içinde bulunduğumuz coğrafya dolayısı ile arapça öğrenmem gerektiğinde karar kıldım.zaten anadolu lisesinde okuduğumdan dolayı ingilizcem iyiydi.iki dil yeter diye düşünmüştüm lakin öyle olmayacaktı.biraz da lisedeki hayalperest aklım ile ankaradaki mit binasına bir başvuru mektubu göndermeye karar kıldım.rez almaya başlayın anlatıyorum..

bir kaç reze başlıyorum..

edit:evet beyler anlatacaklarım bitmiştir.eğer ilgi gelirse devamında yaşadıklarımı anlatabilirim.dinleyen dinlemeyen herkese teşekkürü bir borç bilirim.teşekkürler beyler..

edit 2: devamı

http://www.incisozluk.com...erimi-anlat%C4%B1yorum-2/

Taşaklı bir siyasetçi olmak için yola çıkmış sonra inci sözlükte anı anlatıyor amk

Yalanını gibeyim senin. Mit e girebilmek için üniversite mezunu olman lazım ve bir iş gorusmesi havasında almazlar seni oraya. Ülkü ocaklari mi bu aq seni biriyle tanistiriyor. Öyle cart diye aldılar yanı seni, yarildim aq. Git bebelere anlat sen yeğenim onu.

iki hafta yurtta takıldım derken zaten üniversite hayatım başlamıştı. biraz kaldığım yurttan bahsedersek öyle kaliteli bir yer değildi. zaten öyle kaliteli bir yurt da ankarada yoktu. ankara hukuk kampüsüne yakındı ve bu benim için yeterliydi. yurtta kaldığım oda dört kişilikti.bu o zamanlar için güzel bir şeydi zira altı kişilik oda da vardı sekiz kişilik oda da.okul açılana kadar odada iki kişi kaldık diğer iki arkadaşımız gelmemişti.o süre zarfında oda arkaşımla tanışma imkanım olmuştu. kendisi diyarbakırlı zengin bir ailenin çocuğuydu. genel tabir ile aşiret çocuğu. bunu kendisi söylememişti ama yurda geldiği araba ve giydiği elbiselerden öyle olduğunu anlamıştım. zaten o günlerde diyarbakırdan ankarada hukuk kazanan kaç öğrenci çıkabilirdi ki? adı özgürdü.iyi bir çocuğa benziyordu lakin yine de içimde ona karşı bir önyargı vardı. anlatıyordu işte zor okudum her gün olay vardı okulda ben karışmazdım falan filan.o anlatırken benim aklım hala mitteydi..

beyler dinleyenler bir belli edebilir mi..

üniversiteye gittik ve kaydımızı yaptırdık. nasıl sevinçliydim siz düşünün.son bir yılda mite girmeyi kafama koymuşum ve bu hayalime ulaşmak için ilk adımı başarı ile geçmiştim. doğrusunu söylemek gerekirse hukuk okumak istemezdim. lakin mit elemanlarını askeriyeden veya polislerden seçiyordu. diğer türlü mite girmemin tek yolu buydu. geçen sefer başvuru yapmak için mektup yazmıştım. lakin artık öyle olmayacaktı. bizzat gidip başvuru yapmayı hedefliyordum. zaten okulum ankaradaydı ve bu benim için hiç zor olmayacaktı. üniversite başlayana kadar arapça kursuna yazılmayı düşündüm. yaklaşık iki ay arapça eğitimi aldıktan sonra tabii ki dili öğrenemedim. ancak az da olsa konuşabiliyordum. uzatmayayım yurt işlerini hallettim ve ankaraya gitmeye hazırdım. eşyalarımı topladıktan sonra ki daha istanbula dönmeyecektim ankaraya doğru yol aldım. yurdumda bir gece kaldıktan sonra ikinci gün mit binasındaydım. binasındaydım derken öyle seni beklemiyorlar tabii. mektubu gösterdim olayı anlattım.bir kaç yeri aradılar ve bana gelmem için iki hafta sonrasından hiç unutmam (nasıl unutayım?) pazartesi gününü verdiler..

örgütün ankara uyuşturucu trafiği elimdeydi. dergide de büyük oranda etkim vardı. örgütün ankaradaki eylemlerinden büyük oranda haberim oluyordu. hangi gece molotof atıp polis taşlayacakları emir komuta kademesini büyük ölçüde öğrenmiştim. tabii bunda özgürün ve diyarbakırdaki sorumluların etkisi büyüktü. zira beni artık örgütten biri olarak görüyorlardı. bunun da etkisi ile teşkilatla daha az görüşmeye başladım. artık hedefi büyütmüştüm. örgütün diyarbakır ve istanbul örgütlenmelerini de öğrenecektim. zaten elimde olan bağlanntılar sayesinde bu çok kolay olacaktı.bu noktada bir şey itiraf etmek zorundayım. örgütün bir çok eylemini ki bunlar sadece maddi zararlı sokak eylemleriydi ve uyuşturucu trafiğini teşkilattan da izin alarak bizzat ben yönettim. yaşım daha gençti evet ancak emir aldığım ve emir verdiğim kişiler de benim gibi üniversite öğrencisiydi. devletin bizzat gerçekleştirdiği eylemler de yok değildi.bu eylemler daha çok örgütü zayıflatmak ve kamuoyunda küçük göstermek içindi. benden ayrı örgüt içerisinde onlarca mit elemanı halihazırda vardı.bu ve bunun gibi etkilerle benim istediğim bilgileri almak çok da zor olmayacaktı..

hemen teşkilat ile iletişime geçtim ve mevcut durumdan bahsettim. burak başardıklarımızı takdir ediyor her türlü desteği vereceğini söylüyordu. burak'ın ve dolayısıyla teşkilatın bu tavrı beni ve arkadaşları daha çok azimlendiriyordu. doğrusunu söylemek gerekirse derginin bu kadar kapı açacağını tahmin edemezdim.bir küçük kapının nelere açılacağını öğrenmiştim.
uyuşturucu trafiği tüm hızıyla devam ediyordu. örgüt parasal sıkıntı çekmemesine rağmen şehir yapılanmasını sağlam tutmak amacıyla bu yolu zorluyordu. tabii biz de boş değildik ankarada satıldığı yerden şehire girdiği yere kadar hepsini biliyorduk. ancak bu ağın tamdıbını çözmeden sadece ankarayı patlatmak sadece işimizi zorlaştırırdı. teşkilat doğru zamanı ben ise vekilden gelecek haberi bekliyordum..

meclisten beklediğim haber gelmişti. beni istanbul ve diyarbakırdaki örgüt sorumluları ile tanıştırmak istiyorlardı. sorumlu dediğime bakmayın örgütün şehirlerdeki kuklaları. seve seve kabul ettiğimi belirttim ve zaman ve mekan istedim. verdikleri adresi aldım ve tanışmak için zamanı bekledim.
zaman geldiğinde verdikleri adrese gitmek üzere yola koyuldum. tabii ki boş gidemezdim lakin orada silahımı alacaklarını biliyordum. yine de her ihtimale karşı dolu gittim. güvendiklerinden mi yoksa farklı bir sebepten mi anlamadım fakat silahımı almadılar. içeri girdim ve istanbul sorumlusu ile tanıştım.en hafif tabir ile at hırsızına benziyordu. zaten böyle tiplerdi genellikle. zeki adamın örgütte ne işi olabilir? tokalaştım ve diyarbakır sorumlusunun gelmesini bekledim.ben diyarbakırla iletişim halindeydim lakin temasta bulundukları il sorumluları değildi. bana il sorumluları lazımdı ve hedefime ulaşmak üzereydim. diyarbakır sorumlusu da geldikten sonra konuşmalar başladı..

kimse dinlemiyor lakin bu hikayeyi anlatacağım..

artık teşkilatta benimle aynı fikirdeydi. örgütün bir çok elemanı ve evi deşifre olmuştu ve kapsamlı bir operasyon yapmanın vakti gelmişti. bunun için gerekli makamlarla görüştükten sonra düğmeye bastılar. yakın bir zamanda geniş çaplı bir operasyon düzenleceklerdi. örgütün şehir sorumlularına dokunulmayacak böylece ben de hedef olmaktan çıkacaktım. büyük bir hazırlığın ardından ankara, istanbul,izmir, adana,diyarbakır, batman,hakkari, mardin,ağrı ve muş gibi bir çok ilde eşzamanlı operasyonlar düzenlendi. yüzlerce kişi gözaltına alındı ve hatırı sayılır miktarda uyuşturucuya el konuldu.bu operasyona vekiller de dahildi ve hatta bunun için meciste dokunulmazlıklarının kaldırılması için tartışıldı. sonunda bu vekillerin de evlerinde aramalar yapıldı. belediye başkanlarından örgütün siyasi kolunun şehir yapılanmalarına kadar bir çok kişi gözaltına alındı. örgüt hiç beklemediği bir anda büyük bir darbe yemişti. kandilden türkiyeye tehditler yağıyordu.bu aynı zamanda teşkilatın da zaferiydi ve bunun ekmeğini en çok yiyen teşkilattaki elemanlar oldu..

aynı gün dergiye gittim. orada da durum aynıydı. örgüt yediği darbeden sonra ayağa kalkmaya başlamıştı.biz bunu bekliyordu fakat bu kadar çabuk muydu? dergi de büyük bir ayaklanmanın başlatılacağüı konuşuluyordu. eskisi gibi bir masa etrafında değildi bu konuşma fakat ister istemez duyuyorduk. örgütün şehir yapılanması silahlanmaya başlamıştı ve onların tabiri ile yakında serhildan başlatacaklardı. tabii bu silahlanma yoğun olarak doğudaydı lakin ankara istanbul gibi büyük şehirlerde de bu silahlanma vardı. örgüt hücre evlerinde ağır silahlar stokluyor dağdan şehire yeni emirler geliyordu. bense hala listemdeki isimlere ulaşamamıştım..

şimdi size bu grupların dışarıdan ne gibi bir etki ile yönlendirildiğinden bahsedeyim. belki inanmayabilirsiniz lakin almanından amerikalısına kadar her türlü devletin türkiyede ajanı vardı ve hala var. özellikle alman istihbaratı türkiyenin aleyhinde olan her davayı destekler ve bunu tetikler. amerikalılar ise dediklerinin yapılması şartı ile pek fazla uğraşmazlar lakin yeteri kadar elemanı vardır türkiyede. hatta size çok bilinen bir ajanını söyleyeyim graham füller.bu adamın a world withouth islam(islamsız dünya) adında bir kitabı vardır. okumanızı ve ortadoğuda yaşanan olaylara bir de bu kişinin gözüyle bakmanızı tavsiye ederim. neyse alman istihbaratı diyorduk. şimdi diyeceksiniz ki neden ingiliz veya rus değil de alman? şunu söyleyeyim ingilizler artık eski gücünde değil. ruslar ise bizim gibi devletlerle uğraşmak yerine büyük oynuyor ve büyük kazanıyor. almanlar iki dünya savaşı sonucunda bastırılmanın etkisi ile bizim gibi devletlerle uğraşıyor. bizi ortadoğuya açılan kapı olarak görüyorlar. belki bazı arkadaşlar kızabilir ancak söylemeden edemeyeceğim.2013 de yaşanan gezi olaylarında ilk başladığı zamanlar hariç alman istihbaratı kol geziyordu. neyse bu ayrı bir konu..

tüm bunlar yaşanırken ben ne yaptım?ben devletin sağladığı özel burs ile yurtdışına gittim. teşkilatın verdiği talimat doğrultusunda kendimi geliştirdim ve hukuk bölümünden mezun oldum. mezun olduktan bir yıl sonra türkiyeye döndüm ve bir kaç yıl daha mit için çalıştım. burak mitte çalışmaya devam etti. özgürden ve diğer iki oda arkadaşımdan haber alamadım. lakin o yıl mitte çalışmaya başlayan bizim gruptan herkes güzel yerlere geldi. bazıları da cennete.. eğer isterseniz ve ilgi gelirse o yıllarımı da anlatmak isterim. lakin şunu itiraf etmeliyim filmlere özenip böyle bir işe kalkışmak aptallıktır. zira bu iş filmlerdeki kadar kolay değildir. hele ki ne yapacağı belli olmayan bir terör örgütü ile uğraşmak hiç kolay değildir. size söyleyeceğim şudur ki mite girmeyin.bir çok arkadaşımın vefat ettiğine şahit oldum.en kötüsü de bu kişilerin adlarının hiç duyulmamasıydı. oysa ki kahramanlar filmlerde değil burada ve aramızdalar. saydığım bir kişinin dediği gibi en büyük türk devleti cennetin yedinci katıdır zira biz oraya herkesten çok asker gönderdik..

özenerek tamamen kalpten bir mektup yazmıştım. şimdi bakıyorum da ne kadar da istemişim ajan olmayı. elimde silahım o güzel takım elbisem zekice bakışlarım ile kadınların gönlünü kazanacak bizzat başbakandan görevler alacak ve zekam ile o görevleri tamamlayacaktım. tabii ki bunlar sadece hayalimdi. gerçekte öyle olmadığını çok sonradan anlayacaktım.
mektubu göndermiştim ve aynı zamanda üniversite sınavına hazırlanıyordum. yaklaşık üç hafta sonra cevap geldi. gerçi ben ümidi kesmiştim lakin cevap gelmişti. gelen mektupta özet olarak üniversiteyi kazanmam gerektiği ve ondan sonra tekrar başvurmam gerektiği yazılıydı. durumumuz o zaman göre iyi olduğundan dershaneye yazılabilmiştim. dediğim gibi okulda fen ağırlıklı ders almama rağmen dershanede hukuk için çalışmaya başladım.en hafif tabir ile zütümü yırtarak ankara hukuk fakültesini kazanmayı başardım. üniversiteye kayıt olduktan sonraki ilk işim hayalimdeki mesleğe ulaşmak için bir mektup yazmamdı. tabii dil ve judo tarzı bir spora eğilmem sonrasında gelecekti..

ankarada yurda yerleştikten sonra ilk işim teşkilata gitmek oldu. uzun zamandır gitmiyordum ve benden haber alamıyorlardı. ancak elimde o kadar belge ile gidince kendimi affettireceğimi düşündüm. teşkilata girdiğim an gözler bana çevrilmişti. elimdek belgeleri hiç bir şey söylemeden burak'a verdim. burak incelemeye başlarken arkadaşlar bu kadar zaman senden haber alamayınca ifşa olduğunu düşündük dediler. lakin karşılarındaydım. burak elindeki belgelerle dışarı çıktı ve diğer binaya geçti. bense çok büyük bir iş başarmanın verdiği gurur ile oturuyordum. burak yanımıza geldi ve beni yanına çağırdı.bu kadar bilgiyi nereden aldığımı sordu.ben de benim işim bu dedim. senin işin burada senin diyarbakırda ne işin var. bizden izin almadan kafana göre hareket edemezsin dedi.ben afallamıştım. kendime geldim ve artık ben de uyuşturucu işiyle ilgilenmek istiyorum zaten istihabarat toplayan yeteri kadar kişi var dedim. bunu sen belirlersin dedi ve dışarı çıktı. artık iyice örgütün içine girmem gerektiğini anlamıştım..

bu işin içine girerken bana verilen listedeki kişilerin çoğu enselenmişti.bu benim için büyük bir başarıydı. bacağımdan vurulma fiyaskosundan sonra durumu iyi toparlamıştım.bir an teşkilata yeni giren birine nasıl böyle bir liste verdiler diye düşündüm. daha yeni girmiş olmama rağmen bize güvendiler ve bu listeleri verdiler.bir çok arkadaş listelerindeki kişileri enseletmeyi başardı. demek ki teşkilat kimin ne yapabileceğini iyi tahmin edebilen insan simsarları ile dolu. bunları düşünüyordum. tamam bu başarıyı elde ettim peki sonra? karşımda büyük bir örgüt vardı.bu ağdan kurtulmaya mı çalışacaktım yoksa iyice üzerlerine mi gidecektim? mantıklı olan çoğu arkadaşın yaptığı gibi bu ağdan çıkmaktı. tamam hayallerim vardı ancak bir kaç yıl dinlenip ortalık sakinleşince tekrar teşkilata dönebilirdim.ben bunları düşünürken örgün mitçi infazlarına devam ediyordu..

beyler okuyanlar kendilerini belli ederse mutlu olurum..

örgütten bahsederken hep malum örgütü kastettim. peki başka örgüt yok muydu? tabii ki vardı. lakin onların etki alanı malum örgüt kadar etkin değildi ve onlara karşı kurulan merkez sağ gruplar onlarla baş edebiliyordu.az önce de belirttiğim gibi devletin kurduğu sol örgütler de bu yapılanmaları zorluyordu.bu sebeplerden ötürü devlet o dönemde genelde malum örgüt ile uğraşıyordu ve yok etmeyi kafasına koymuştu..

evet beyler bu bilgileri verdikten sonra devam edebilirim. dediğim gibi hedefim artık büyüktü ve örgütün büyükşehirlerdeki yapılanmalarını kontrol etmek istiyordum. teşkilatın desteği ile bunu başarabilirdim. örgüt içinde gerekli güveni kazanmıştım öyle ki bana artık yoldaş diyorlardı. özgür ve diyarbakırdaki sorumlulardan talimat alıyor teşkilata bildiriyor ve kontrollü bir şekilde eyleme geçiriyordum. bunu daha anlamamışlardı. ancak anlayacaklarını da sanmıyordum. örgüt eleman kazanma pahasına bir çok kişi almıştı ve çoğunluğu benim gibi teşkilattandı. sonraları bir çok arkadaşımız infaz edildi. ifşa olunca sorgu sual yapmazlar direkt infaz ederler..