Merhaba ben su. Bundan yıllar önce okyanusta bir damlaydım çok mutlu bi hayatımız vardı o zamanlar beyler. Sonsuz maviliğin içinde kendimi çok güvende hissediyordum. Sonsuz sayıda akrabam vardı aşiret gibi bişeydik mk. Böyle huzur içerisinde hergün başka bir kıyıyı ziyaret ediyorduk. Turistik sahilleri çok seviyordum beyler am züt meme kaynıyordu bu sahiller. On numara hayatım vardı gemilerin kirlettiği sular bile kısa sürede temizleniyordu. Sonra bi sabah diğer damlaların başına gelen kaçınılmaz son benim de başıma geliyordu. Sabahın ilk güneşiyle birlikte eksilmeye başladım beyler koskoca okyanusta neden ben mk. Yanımdakilere sıkı sıkı tutunmaya çalışıyordum ama nafile beyler öğle güneşine çok az bi zaman kalmıştı. Bunlar son çırpınışlarımdı moleküllerim birer birer havaya karışıyordu. Saat 12 gibi dayanamayarak kendimi yakıcı güneşin doldurduğu havaya bıraktım. Benliğimi yitirmiştim beyler son kez aileme bakıp gökyüzünün derinliklerine doğru uçmaya başladım diğer moleküllerimle birlikte. Hızla yükselip küçülüyordum beyler. Bulutlara ulaştığımızda umudumu tamamen yitirmiştim beyler. Neredeyse birkaç markometre boyutundaydım kendimi çok güçsüz hissediyordum diğerlerinin de benden pek bi farkı yoktu. Herkes güçsüz ve yorgun düşmüş öylece rüzgarda savruluyordu. Derken o anda bir fırtına bastırdı hızla sürüklenmeye başlamıştık herkes korku içerisinde sağa sola savruluyordu. Okyanusun üzerinden hızla uzaklaşıyorduk. Son kez o koca maviliğe bakabildim yıkılmıştım.

Aradan günler aylar yıllar geçti. Her zaman olduğu gibi güçlü olanlar birbirlerine sıkı sıkı tutunup ağırlaşarak yeryüzüne doğru süzülüyorlardı. Ben ve benim gibi güçsüz korkaklar kan donduran fırtına ve şimşeklere katlanmaya devam ediyordu. Böyle günler geçerken birgün sabahın ilk ışıklarıyla birlikte bi kara parçasının güneşini kapatmaya başladık. Bi ülke düşünün beyler size okyanusu bile unutturacak. Üç tarafında deniz, ovalar, dağlar, göller yemyeşil ormanlar... Cennet gibi bi yer. O an aklımdan sadece oraya inmek geçti beyler. Dönüp etrafıma baktım etrafımda ki herkes o toprağa ulaşabilmenin hayaliyle yanıp tutuşuyor. Yıllar sonra içime bi umut doğdu beyler.

Edit: niyetim prim değil beyler bir yada en fazla iki part da bitirecem rez alın yarım saat sonra burdayım