Başla dinliyoz

Kağıdı bilgisayar önüne koyup çekmişsin fark etmedim sanma uyanık.

16 yaşında cılız bir ergenken gelmiştim Los Angeles'a ilk kez. Babam o zamanlar uluslararası bir şirkette yöneticiydi, söylemesi ayıp iyi de kazanıyordu.
istanbul'dayken, şirketin merkezi olan Los Angeles'a terfi alınca ne de sevinmiştim... ama olacakları nerden bilebilirdim ki...

başlarken şuna bakarsın

(bkz: içerde kayıp bölüm)

Babamın şirketi hepinizin bildiği bir şirket, o yüzden ismini yazmayacağım. Şirketin verdiği hb1 vizesiyle los angeles'a geldiğimizde heyecandan ölecektim. 12 saatlik uçak yolculuğunda 1 saat bile uyuyamamıştım. Tüm arkadaşlarım beni kıskanıyordu. Los Angeles'a gidiyordum lan, var mı ötesi...

ilk olarak koreatown denen bir yerde apartmanda kalacaktık. Şirketin bize tahsis edeceği 2 katlı evin tadilatı daha bitmemişti.

LAX havaalanına indiğimizde içim içime sığmıyordu. Bizim peder bey o zamanlar taşaklı bir adamdı, havaalanında kiralık bir araba hazır bizi bekliyordu. Arabaya atladık ve Koreatown'a doğru yola çıktık.

Saat sabahın 5'iydi ve güneş yeni doğuyordu. Yolda heyecandan ölüyordum ama Los Angeles pek güzel görünmemişti gözüme... uzun ve geniş otobanlardan başka bişey yok gibiydi ama moralimi bozmadım.

Neyse kalacağımız apartmana geldik, aslında burası bir siteydi. Havuzu, spor salonu vs vardı ama pek lüks bir yer değildi. Annemler hemen yattılar ama ben biraz etrafı dolaşmak için dışarı çıktım.

CJ i gördün mü

Pampa yaziyosan hizli yaz yoksa gibtir et