Beyler dün akşam üzeri işten eve arabayla dönerken bir sokağa girdim bu mahalle aralarında top oynadığımız sessiz sakin sokaklardan biriydi kaldırım kenarında arkadaşlarıyla oturan bir grup çocuk vardı ben orda hafiften giderken bian da çocuk kalkıp koşmaya başladı peşimden baktım benim geçmeye çalışıyor gözümün önünden tüpçü kamyonlarının arkasından koştuğum onu geçmeye çabaladığım günler geldi aklıma ayağımı gazdan çektim ve çocuğun beni geçmesine izin verdim çocuğun yüzünde ki mutluluk görünmeye değerdi

bizim çocukluğumuzda usain bolt yoktu aslan yiğenim elvan abeylegese (hala bilmem nasıl yazıldığını) vardı. babanın arabasını kaçırıyosun bi de şekil yapıyosun mınake

Küçük şeylerden duyulan mutluluk ne kadar iyi bir insansın sen

Anlatımın çok yanlış arabada olduğunu en son söylemen çok saçma