/i/Dertleşme

Derdini anlatmayan derman bulamaz..
  1. 3.
    0
    önemli edit:

    beyler hangi gün olduğunu hatırlamıyorum. ama bu entry girdikten sonraki bir gece sabaha karşı anladım. aldattığım şey yokmuş. hiç olmamış sanırım.
    mahvoldum, bittim..
    çok kötü durumdayım. bir hiçle aldatmışım küpemi. bir hiçle aldatmışım, yok olan bir şeyi var görerek aldatmışım. yolumdan çıktım. geri de dönemiyorum. ne yapacağımı bilemiyorum. çok kötü durumdayım..
    ···
  2. 2.
    0
    helal et 3 posta gittim kulaga
    ···
    1. 1.
      0
      @2
      benim değil kulak ama helal olsun.
      ···
  3. 1.
    +1
    öncelikle trol bir başlık değil beyler. okuyanlara teşekkürler şimdiden..
    ayrıca yazdığım her şey gerçek.

    uzun bir süre önce kötü yıllar geçirdim. kötü bir olay yaşadım 3 yıl boyunca ve etkisinden çok zor kurtuldum. sonra bunu bir daha yaşamamak adına ve zaten çok uzun zaman önce de sadece istediğim için (bir sebebi olmadan istiyordum lise 1 e gittiğim günlerde) yapmayı düşündüğüm bir şeyi yaptım ve kulağımı deldirdim. kulağımı deldirdikten sonra kendime ve küpeme bir söz verdim. bir daha aynı hataya düşmeyecektim. artık kulağımı deldirmiş, küpemi takmıştım ve elimi her küpeme zütürüşümde kendime ve küpeme verdiğim sözü hatırlayacak ve aynı hatadan olabildiğince uzak duracak gücü kendime bulacaktım. kulağımı deldirdiğim gün artık geçmişteki şeyler geçmişte kalmıştı benim için. ancak kısa bir süre önce ben ne olduğunu bile anlayamadan kendimi bir şeyin tam ortasında buldum, aynı hatanın tam ortasında.

    aynı hataya tekrar düşüyordum, belki de düşmüştüm. küpeme ve kendime verdiğim sözü hiçe sayıyordum. kendimi, küpemi aldatıyordum. nasıl oldu bilmiyorum. nasıl bu hataya düştüğümü de. her şey bir anda oluverdi sanki. sanki gözümü açıp kapayana kadar ben, elimi küpeme zütürüp sözümü, bağlılığımı hatırlayana kadar her şey çoktan olup bitivermişti..

    işin en kötü yanı ise şu.

    sanırım şu anda kendime ve küpeme verdiğim sözü hiçe sayıyorum evet. evet hem kendimi hem küpemi aldatıyorum ancak küpemi ve kendimi aldattığım şey hiç var olmayabilir beyler. bir hiç uğruna sözlerimi çiğniyor olabilirim. bir hiçle küpemi aldatıyor olabilirim. bir hiç olmazsa, gerçekten hayatımda var olacak bir şeyse, hayatımın geri kalanında var olursa bir süre sonra belki sözümün ve küpemin bana verdiği acıdan kurtulabilirim. ama bana öyle geliyor ki beyler, bir hiç uğruna, imkansızlıkla aldatıyorum küpemi..

    ve bu günlerde kendimi frenleyemeyip aldatmaya devam edersem küpemi, her şeyin bir hiç uğruna olduğunu anladığımda tekrar toparlanamamaktan korkuyorum. bu gücü kendimde göremiyorum. sanırım bu benim son hatam olacak durduramazsam kendimi..

    önemli edit:

    beyler hangi gün olduğunu hatırlamıyorum. ama bu entry girdikten sonraki bir gece sabaha karşı anladım. aldattığım şey yokmuş. hiç olmamış sanırım.
    mahvoldum, bittim..
    çok kötü durumdayım. bir hiçle aldatmışım küpemi. bir hiçle aldatmışım, yok olan bir şeyi var görerek aldatmışım. yolumdan çıktım. geri de dönemiyorum. ne yapacağımı bilemiyorum. çok kötü durumdayım..
    Tümünü Göster
    ···