Gözleri uzaklara dalan birinin,Yakınlarda olmayan bir hikayesi vardır...

http://www.incisozluk.com...Ÿiniz-hikayelerin-aksine/

1. hikayemin devamı niteliğindedir

Yeni bir sayfayı bile açmayı beceremeyen bir adamın hikayesi..

Gece 1,2 gibi burdayım

1 saate başlıyorum reyizler.

Takipte olan varmı başlıyorum..

Beyler?

Bazen hayat seni bulunduğun yerden alıp, Başka bir yere koyar ve derki ; Burdan devam et...

O gün pılımı pırtımı toplayıp en yakın saate biletimi almıştım arbaya bindiğim anda dolup taşmış olan gözyaşlarımı artık serbest bırakmıştım .. yol boyunca ağladım durdum bazen hüngür hüngür ağladım bazen sesizce .. o otobüste anlamıştım ki artık geri dönüş yoktu hayatım da müge yoktu bu saaten sonra hepsi o terk ettiğin şehirde kalmıştı..
anılarımı ve bir bavul alıp terk etmiştim o şehri bir daha dönmemek üzere belkide hayatımın en büyük sınavlarından biriydi zaten onuda verememiştim sınıfta kalmıştım.. ama şunu anlamıştım ;

Hayatta en pahalı şey tecrübedir , Çünkü kazanmak için kaybetmek gerekir... ve ben haddinden fazlasını kaybetmiştim..

Sabaha karşı şehre varmıştım sabah 6 gibi indiğimde babamı aradım beni otogardan almasını söyledim çünkü halim yoktu . aradığımda haliyle şoka uğramıştı ne oldu diye sorup durdu telefonda ,, bu sorusu arabadada devam etti eve kadar sordu durdu, ben sadece yola bakıyordum hiç bir şey söylemiyordum...

Eve vardık annem baya endişelenmişti olan biteni anlattım .. baya şoka girdiler en ince ayrıntısına kadar anlatım ve gitmek istemedimi söyledim. geçiş yapmak istiyorum dedim bu durumda mecburen kabul ettiler ama 1 yıl kayıbım olacaktı ona ragmen hiç birşey demediler. ..

https://www.youtube.com/watch?v=2Xw6Lcv_WHY bende burdan gidiyorum biraz dan sennin kine geçeyim reyiz

1 yıl boyunca evden neredeyse hiç çıkmıyordum eve kapatmıştım kendimi geceleri yorganın altında ağladım günleri say say bitmez, düşünüyordum acaba neler yapıyor kaç gece mesaj yazıp yolayamadım kaç kere yazıp sildim sinirden iki tane telefon kırdım... o bir yıl öyle berbat geçtiki yapacak hiç birşeyimde yoktu arkadaşlarım destek oldu ama oda nafile bitmiştim ...

1 yıl sonra geçişimi yapmıştım . şehrimdeki üniye ..

Yeni bir okulun yeni bir sayfa olacağını kendime kabul ettirmiş ve biraz da olsa piskolojımı düzeltmiştim..

Okulların açılmasına artık 1 hafta kalmıştı yeni yeni dışarı çıkmalara başlamıştım müge yi kurutup en güzel sayfamın arasına koymuştum... lise arkadaşlarımlada arayı baya bozmuştum neredeyse arkadaşım kalmamıştı aslında böyle durumlarda insana en çok iyi gelen şey arkadaştır .

Baya uzun bir zamandan sonra sahile inmeye karar vermıştım. 1 yıl olmuştu sahile inmeyeli... ve günde 2 paket sıgara bitirir olmuştum artık. büfeden zulayı yapıp sahile indim oturdum bir taşın üstüne..

Kendime bir sofra kurdum reyiz devam etcem ÅŸimdi.

Denize dalıp gidiyordum neden se sadece gülüşü aklıma geliyordu her daldığında neden bir insanın gülüşü gelir sadece aklınıza..

Ben içli içli sıgarayı çekerken bir an bir gürültü koptu iki çift kavga ediyordu bir an onlara döndüm onları izlemye başladım ama biraz sonra kavga baya büyüdü herif kıza bağırmaya başladı . elini filan kaldırdı vuracak dedim o anda

+Hop bilader ayıp dilmi
Bir an döndü
-Sen kimsin lan bak dalgana
Anladım ki ben dayak arıyorum mk ...
+Yaptığın ayıp kardeşim sokak ortasında
Bunu dememle herifin üstüme üstüme gelmeye başladı... biraz sonra sağlam bir kafa yememle yere düşmem ... bir oldu zaten sefanın koyduğu kafayla burunda hafif ezilme vardı yine aynı yere darbe almıştım bu arada kız şaşkınlıkla bize bakıyordu herifin bana vurmasıyla kız kaçtı ordan herifde araksına bakmadan gitti yine yediğimiz dayakla kalmıştık...

Ulan iyi alıştım dıbına kodumun yerinde dayak yemeye .. beyler yalnış düşünceniz olmasın kendimi savunmayı bilen biriyimdir . ama sanırım gerçekten insanın pıskolojısı bozuk olunca karşılık vermek gelmiyor içinden. nedenini bilmiyorum.. sanki cidden dayaka yemek istiyor insan..

Yerden kalktım tekrar taşa oturup hiç bir şey olamamış gibi denize daldım 4 saat boyunca orda öylece oturmuştum bir an sıgaramın bittiğini farketim . büfeye gidip geri geldiğimde o 4 saat önce onun için kafa yediğim kızı bankda otururken gördüm..

Ama gibimde değildi tekrar oturduğum o taşa doğru yöneldim oturdum 15 dk sonra ..

-Afedersin
Cevap vermedim
-Teşşekür ederim
Diyip yanımdaki taşa oturdu..
Tekrar cevap vermedim
-Sanırım rahatsız ettim
Sadece denize bakıyordum yüzüne dahi dönüp bakmadım.
Başka hiç bir cümle etmeden kalktı gitti yanımdan..
Yarım saat sonra bende evime döndüm odama çıktım müziği açtım açtım birayı .. sabaha kadar içtim kopekler gibi

Bu arada ailem rahat . bu konularda ...

Ertesi gün saat 6 ya kadar yattım kalktığımda ölü gibiydim o gün boyunca evden çıkmadım hiç annem gelip oğlum okul başlayacak ihtiyaçların varmı demesi üzerine öbürsü gün birşeyler aldım ve artık okul başlamak üzereydi ama içimde heycan yoktu oysaki geçen sene öylemiydi..

iki günüde evde asalak asalak geçirmiştim .. artık yarın yeni sayfamı açıyordum . ilk işe odamı toplamaktan başladım.

Odamı toplarken bir defterimin arasında .. müge ismini kazıdğım bir sayfa buldum ve o sayfa daha açamadan kapandı... O ismi bulunduğu dıbına kodum kağıdına saatlerce baktım ama saatlerce baktım...

Saat 3 de uykuya daldım... Ertesi gün büyük gündü ..

Saat 7 gibi uyandım ilk işim duş almak oldu ... çünki tecrübeliyim.. bir daha cenabet asla hiç bir iş yapmazdım ...

Saat 8 de güzel bir kahlvatı yapıp evden çıkmıştım biraz da olsa içim kıpır kıpır olmuştu .. yeni bir sayfa açacağıma inanmaya başlamıştım. okula vardım şöyle bir etrafıma baktım özlemişim bu ortamı be dedim etraf antalyaya oranla tabı çok düşük kalır... ama 1 yıl boyunca sayılı insan görmüş bana biraz da olsa iyi gelmişti genel olarak ilk gün ders olmadığı için Çıkıp eve geçtimm

O okul ortamı iyi gelmişti bana biraz da olsa eski beni hatırlatmışti bana hatta belkide bu yaşananları unuturabılecek di bana diye düşünmüştüm belkide yeni biriyle tanışırdım belki mügeden daha iyisini bulurdum... kendimi yıllarca böyle kandırdım...

Odama çıkıp kafayı vurup yatmıştım . uyurken bir anda telefon çalmasıyla zıpladım her telofon çaldığında okadar . umutla bakıyorum ki belki mügedir... diye bir haber alırım diye her seferinde olduğu gibi .. o değildi arayan babamdı ve hazırlanmamı istedi .. kafa dağıtalım dedi bende kırmadım zaten baya kötü davnramıştım şu geçen 1 yılda. yarım saat sonra babamla evden aldı beni.

Ben bilardoyu babamdan ögrenmiştim. sağlam oyuncudur bilardo salonuna gitmiştik bildiğiniz koskoca adam benim için salak salak haraketler yapıoyrdu sırf beni güldürmek için. bu adam bir baba için fazla iyiydi be

-Vericem ıstakayı eline şimdi
+babacım en son kim vermişti valla
-eski de kalıyorsun evladım sen
Şaka maka dediğinide yaptı verdi elime ıstakayı tabi moralım düşük ya.. alırım ıntıkdıbını. çıkışta anahtarı bana verdı . geç bakalım sen kulan dedı
Nereye gideceğiz dediğimde istediğin yere diye cevap vermişti ama ben nereye gideceğimi bilmiyordum çektik sahil kenarında bir restoranta açtık bir büyük . babamla ilk ve son kez o gün içmiştim...

Eve dönmüştük sabah olmuştu saat 8 gibi uyanıp bir güzel evde kalhvatı edip evden çıkmıştım pederde sağlam harçlık bırakmıştı ve giderkende nasiyat vermişti hadi bakalım piliçler seni bekler fırına atmadan gelme ulan baba :d

Okula vardığım da binaya girerken geçen sene aklıma gelmişti . ah ulan neden ben be ne yaptım ben bunları haketmek için. bu düşüncelerle sınıfa giriş yapmıştım okuduğum bölüm dolayısıyla kızlar yine fazlaydı ama antalyadaki akdar değil bu sefer biraz daha fazla erkek vardı . boş bir sıra bulup sıraya geçip oturdumm

sıraya oturmamla .aklıma irem geldi ulan huur ulan hayatımı gibtin be ben kendi kendıme söylenirken bir an bir ses duydum
-BoÅŸ mu dostum
Kafa saladım yanıma hafif kirli sakalı esmer bir çocuk oturdu elaman yakışıklı bir tipti.
Elini uzattı selam ben mert elini sıktım memnum oldum dedim ders balşamıştı ben sıraya birşeyler kazıyordum.. ders öyle bitti tenefüsde kantine çıkacaktım kahve tiryakılıgım tutmustu yine..

panpalar bir sıgara içeyim devam varsa şarkı atın sağlamından benim başa dönüp duruyor.