Bizim karşıda oturan bir şerefsiz var. Ne zaman görse cins cins şaka yapar aklınca kendi çapında laf sokar. Bunada tek başına hönkürerek güler. Neyse üniversiteye yeni başlamışım işte yavaş yavaş milletle kaynaşıyoruz. Bi baktım bu şerefsizde benimle aynı üniversitede. istemediğimiz ot zütümüzün dibinde bitti. Yine gördü beni geldi yaptı standart mallıklarını. Milletin içinde bir şeyde demedim tabi. ilk dönemin sonlarına doğru bunun dedesi vefat etti. Anası babası gitti işte cenazeye. Yine okulda olduğum bir gün dışarda banklarda otururken bunun yakın olduğu arkadaşları konuşurken duydum. Bu andaval eve kız atacakmış. Anası babası evde yok tabi. O an efsane bir plan geldi aklıma okulda bunu izlemeye başladım baktım bir kızla oynaşıyor köşede. Dedim tamam bunu atacak eve. Sonrası aynen şöyle oldu bu kızla okuldan çıktı. Eve gittiler tabi bende peşlerindeyim. Hemen planı uygulamaya başladım. Hemen bi kart alıp en yakın telefon kulübesine koştum. Aradım 155'i dedim
-Abi şu sokak, şu evde uyuşturucu çekip fuhuş yapıyorlar
Diyerek hemen kapadım telefonu.
Koşa koşa eve gidiyorum dıbınakoyim. Sırf olacakları kaçırmamak için. Geçtim eve oturdum balkona polisi bekliyorum. 4 dakika sonra baktım sivil- resmi ekipler apartmana dalıyor. Geldiler vurdular kapıyı "Aç kapıyı polis" nidalarıyla. Ulan bu tam iş üstündeyken gelmişlerdi herhalde polisler dal daşak bir vaziyette açtı kapıyı polis daldı içeri kız çığlık attı bütün apartman kombineli izledik olayı. Sonra alıp zütürdüler ikisini. Ertesi gün babasıyla döndü eve. Asıl film orada başladı amk. Eve girer girmez babası sanırım kemerle dalmıştı çocuğa. Şak şak sesleriyle baba özür dilerim diye çığlıklar atıyordu zavallı. Tabi o olaydan sonra çocuk ne üniversitede biriyle konuştu ne de benle şakalaştı mezuniyetine bile gitmedi