6 yaşında, sarışın, yaramaz olmayan (aşırı sessiz) bir kardeşim var panpalar. Çok garip bir çocuk. Oyun oynamaz, çizgi film izlemez durgun durgun oturur sadece. Çikolata alır peder ona bile çığlık atmaz. Geçenlerde ben dota atarken yanıma gelip elindeki fotoğrafı gösterdi. fotoğraf eskiydi renksiz. Üç adam rakı sofrasında oturuyordu. B: Ben E: Emirhan ( kardeşim)
B: bu ne lan emir nereden buldun?
E: bak bu benim
Fotoğraftaki meze yiyen adamı gösterdi. ilk başta güldüm
B: Allah Allah nerden çıktı bu en iyisi anneme sorayım
Annemde bizim ailede böyle biri yok dedi. Sonra kardeşim yanıma gelerek
E: 1997 orada peynir yiyenin ta kendisiyim. Donakaldım...

Devam etmemi isteyen

B:ne saçmalıyon ölüm dedim çektim odama
E:inanmadınmı dedi gülerek ve uzaklaştı. Ertesi gün bir şarkı mırıldandığını duydum. Sanırım Beatlese ait bir şarkı sözlerini söylüyodu inanamadım

Hey, Jude, don't make it bad 
Take a sad song and make it better 
Remember to let her into your heart 
Then you can start to make it better 
Evet panpalar çocuk bu sözleri ritim yıl söylüyodu.
B:Lann emir nereden biliyorsun bu şarkıyı?
Sırıtarak gitti yatağa
E:iyi geceler dedi ve korkunç şekilde sırıttı yine

Geliyor bkleyin panpalar

Sabah oldu ama kafamda hep emirhan var. Çocukta çocuk olduğuna dair hiç bir şey yok. Bana öyle sırıtması falan gece uyutmadı panpalar. Neyse kahvaltıdan sonra buna fotoğrafın nerde olduğunu sordum.
E: arşivimde
B: emir bu yaşta arşiv falan nereden biliyorsun canım? Çok tv izlemişsin
E: Sırıttı. Okadar popüler değilde be canım

Artık bu çocukta ters giden bir şeyler olduğunu anladım. Planım arşivini ele geçirmekti. Netten araştırdım böyle bir şeyi 2-3 vaka daha vardı. Emirhan her zaman olduğu gibi salonda oturuyordu. Yanına gittim.
B: emir şu arşivini görebilir miyim?
E: elimde tek kalan anıları kaptırmam madridistark izin yok
B: abine yap bir güzellik?
E: gel bakalım şef dedi
Şef dedi çocuk donakaldım yine

Babamın dolabının alt katını gösterdi. Açtım kırmızı kapaklı bir albüm. Kokusu nostaljik zaten. B: bu nerden çıktı emir? dedim mayhoş mayhoş sırıttı. Açtım albümü kıvırcık saçlı sarışın bir bebek. Yine bir çilingir sofrası. Bebek resimleri... işin tuhaf yanı fotolardaki bebek emirin ta kendisi. Yine bir bebek fotosu renksiz bir foto ve üstünde bir yazı. 1962...

Şuku basın emir beni gibecek trend olup gideyim bari

Hemen bir kıvraklık yapıp bu senmisin diye sordum.
E: kafasını sallayarak hayır dedi ama yüzünde bir takluk vardı. Akşam oldu yemekte bunu kesiyorum
B: tuzu uzatır mısın? 1962 dedim suratı hemen düştü. Terler aktı yüzünden. Yatma vakti geldi artık annem buna tuvaletini yaptırdı. Uzanıyorum yatakta kapıyı çalıp girdi emir az kalsın altına yapacam
E: şef arşivi getirdim eskilere dönelim???

B: emir bak beni korkutuyosun o sen değilsin dimi?
E: Bir önceki nefsimle savaşım o
B: ne saçmalıyorsun yaşına göre çok cins konuşuyorsun, nefisle savaşmak ne demek? Yoksa sen benim kardeşim değil misin?
E: adım Civan ve akıl yaşım senden 40 yaş büyük

B: Lan oğlumm bunun şakası yok doğru söyle
E: Böğğhhh yaptı ve mayhoş mayhoş sırıttı. Annem gelip yatağa zütürdü emiri. Gece kapıyı kilitleyip yattım. Okulda hep olabilecekleri düşündüm. Nette. 2 saat araştırma yaptım ama sonuç nafile. Çocuk benle dalga geçiyor resmen. Eve geldiğimde emir tv başında ntv'nin doğa belgeselini izliyordu. Annem yemek koydu yedim. Banyoda elimi yıkıyorum. Banyonun camından arkamda emiri gördüm ve bir hass çektim. B: noldu civan? Yine bir kıvraklık yaptım.
E:hiçç öyle eskilerde kafam
B: daha 6 yaşındasın lan ne eskisi??
E: insan nefsini tamamiyle terbiye ederse yaş önemsiz...
B: ya olum saçmalama dedim ve bir karar verdim onu babaannemin bahsettiği cinci hocaya baktıracaktım. Mevzuyuda babaanneme açacaktım

Babaannem köyde sakallı mehmet adında bir hoca olduğunu söylerdi adam tabutta yatarmış bazen. Mevzuyu babaanneme açtım bu çocukta ters bir şey var diye güldü geçti. En iyisi kendim gidecektim adama. Evi bizim köyde buldum sakallının evini. Adama slm verdim as dedi.
B: hocam sizinle bir konu hakkında konuşmam gerek
S: (Sakallı) buyur genç kardeşim
Mevzuyu ve yaşananları derin derin anlattım şu cevabı aldım
S: böyle bir şey hindistanda görüldü ama dinimizde böyle bir şey yok ve görülmedi. Çocuğu yarın getir bakalım.
Artık konuyu çözecektim. Yarına kadar evde yaşananlar ise inanılmazdı...

Sakallı ile görüşüp eve geldim. Evde peder emir ile oynuyor. Aralarında geçen konuşma şöyle
E: baba benim adım niye emir? Bana bakarak sırıtıyor
P(peder): rahmetli deden koydu oğlum
E: keşke civan olsaydı. Yine bana bakarak sırıttı. Yatmadan önce sakallıya vereceğim parayı ayarladım. Emire seslenerek
B: yarın parka gideriz civanım dedim
E: olur dedi ve mayhoş mayhoş sırıttı

Gece saat 1:25 soğuk terler akıtıyorum. Keşke bulaşmasaydım diyorum. Apartman kapısının sesini duydum bizim kapı çaldı babam ölü uykusunda ben kalkıp açtım evin erkeği olarak kimse yok... Kim lan bu aq saatinde? Bizim posta kutusuna gözüm çarptı not bırakılmış hemen aldım kağıtta yazan şuydu “bu dünyada en büyük savaş insan ve nefsi ile arasında geçendir."

Elimdeki kağıda bakakaldım 5 dakiika. Sonra içeri giirdim annem çıktı yatak odasından. A: (annem): kimmiş oğlum bu saatte? Hayır olsun inş
B: emir oyuncağını dışarıda unutmuş kapıcı veriverdi anne
A: bu saatdemi diyip yattı annem. Aklım emirin odasındaydı ama yemiyordu gidip bakmak. Cesaretimi toplayıp girdim mışıl mışıl uyuyor. Kağıdı düşünüyordum o gece. Allah bilir 3 saat uyumuşumdur. Sabahı getirdim zorlukla cumartesi günlerden. Emiri babaannem görecekmiş diyip bizimkileri atlattım. Emiri hazırladım bindik köy arabasına... Yolda aramızda geçen konuşma:
B: sence nefsin terbiye olacakmı?
E: Beni ilk rakı masasında gördün sence terbiye olmuşmudur
B: ne yani imana mı geldin?
E: gözümü bu sınavda zina, haram ve eğlenceden çektim dedi.
Artık iyice inandım bu duruma.

Köyün girişinde bildiğim bütün sureleri okudum. Emir hala sırıtıyor. Kalan yolu yürüyecektik hava yağmurlu panpalar. Sakallının evi köyün yüksek mevkisinde bayağı yürüdük. Adamın evine girerken derin bir bismillah çektim. Hg genç dedi. Kardeşimi görür görmez sakallıda sırıttı. Lan ne oluyor aq dedim. iyice gerildim. Sakallı emirin başını okşuyor.
E: içeri geçelim
S: olur yoldaş buyur. içeri girerken yalvardım Allaha ters bir şey çıkmasın diye...

içeri tahmin edebildiğiniz büyücü evleri gibi değildi arapça yazılı bir dokuma vardı duvarda. Emir garip bir şekilde dokumayı okuyordu. Sakallı oturmamız için minder getirdi. Konuşmalar şu şekildeydi
S: Allahın tüm güzellikleri üzerinize olsun dedi ve bir kağıt çıkardı. Ananı gibim aynı kağıt dün gece posta kutusunda bulduğum kağıt ve aynı yazı “Bu dünyada en büyük savaş nefs ve insan arasında olandır“

Sakallı elini omzuma koydu S: endişelenme hepimiz aynı yolun yolcusuyuz. Daha açık izah etmek gerekirse cennette bütün kullar aynı yaşı paylaşacak. Bu bir çağrı. Nefs hepimizin düşmanı ama o biziz. Gözümüz iyiyle kötüyü her zaman görür. Oda bize aittir. Beynimiz iyiyle kötüyü hep düşünür oda bize aittir. Kalbimizde öyle. Bu konuşmayı yaptıktan sonra emirin başına elini koyup duvardaki dokumayı okumaya başladı emirin gözleri yukarı kaydı. Titriyordu çocuk. Bende titriyordum...

Artık bir din meselesinin içindeydim sakallı duayı okuduktan sonra gidebileceğimizi söyledi. Bana bir kağıt verdi. Kağıtta arapça yazı vardı. Durumu sordum sakallıya
S:kardeşin ruh göçüne tanık oluyor. Allah yardımcısı olsun dedi.