Öncelikle çoğu şeyi sansürlü geçeceğim.
Olay xxx şehrinin karadere köyünde başlıyor. Annem babam ben. Misafirliğe bu köye gidiyorduk. Uzunca bir yolumuz vardı. Samsun ankara yolundaki dümdüz ovalar gibi yollardan geçiyorduk. Beyler bilirsiniz bu yollar uyku getirir ki bende sızıp kalmışım. Rüyamda kapısız penceresiz bir evdeyim ve evde birsürü oda var. Odalarda kan izleri ve farklı farklı sembollerle rakamlar var. Ben evden çıkmak istiyorum ama çıkamıyorum. Nereye gitsem aynı yere geliyorum. Ve bir anda kıpkırmızı saçlı bişey yerde ayaklarından tutulmuş sürükleniyor. Bu birkaç kere tekrarlandı ve annem beni uyandırdı. Rüyanfda ağlıyordun dedi. Kız arkadaşımdan ayrılmıştım ve oda biliyordu. Onu gördüğümü düşünüp. Tamam üzülme gibi omzumu sıvazladı. Ve olaylar başladı uykudan yeni kalkmışım ve gördüğüm o rüya beni çok fazla etkilememişti sürekli yolu izlemekten beynim saçma salak düşüncelerle doldu ve buda bilinç altıma yansıdı diye düşünmüştüm. 2 km kadar daha yol gittik ve uzakta rüyamda gördüğüm evin aynısı kapısı penceresi yok. Ve alçı renginde tıpa tıp aynısıydı. Babama dur baba çok tuvaletim geldi dedim omu gördüğüm an. Önünde ateş yakılmış ama ateşin çevresinde hiçbişey yok dikkat ettim ateşden duman yada ona benzer birşeyde çıkmıyordu. Arabaya bindim bindiğimde tekrar baktım orda bi tepecik varmış ve az önce gördüğüm herşey yokolmuş. Gözlerime inanamadım. Baya işgillendim bu olaylardan ancak neyseki geldim dedim dedim ama pekte öyle olmadı... Geldiğimiz köy xxx şehrinde. Şehire daha önce gelmiştik babamın askerlik yaptığı yer. Haliyle babam burayı az da olsa biliyordu. Ancak emin olmak, kaybolmamak niyetiyle şehirde birine soralım dedik. Babam marketin önünde duran amcaya Ağabey bu karadere köyüne nereden gidebiliriz? dedi . adam babama Bak şimdi yolun sonunda muhtarlık var. Orada sağa döneceksin. Karşına ilk çıkan camiide dur. Orda yeğenimin mezarı var. Ona bir fatiha okuyun. Camiidende bozuk yola girin dedi . babam adama abi yolun orayaysa senide zütürelim dedi . adam yok saolasın dedi . ve el salladı bize adam. Dikkat ettim adamın parmağı yoktu. Sanırım işaret parmağı yoktu. Babam, yazıktır gidelim de hem bi fatiha okuruz gariban herhalde dedi. Ben adamdan baya işgillendim. Gerçi normal vatandaş kafama takılan neydi ki bu kadar? Yola çıktık. Aklımda hala gördüğüm rüya var. Amcayla bir alakası var mıydı diye beynimi zorladım ama birşey bulamadım. Amcanın söylediği camiiyi gördük ve arabayı camiinin avlusuna park ettik. Arabadan indik. Babam dedi gel oğlum bi abdest alalım. Annem siz mezarlığa giderken benide çağırın dedi.

O marketin önüne gittim arabayı park ettim. içeri girdim kimse yoktu. Ben tam girdiğimde yere bi tablo düşüverdi. Onun sesine birisi depo gibi biyerden çıktı. Hoşgeldin kardeş buyur dedi .hoşbuldum ağabey. Bişey sorucam dün yaşlı bi amca bana bi mezara git fatiha oku dedi. dedim .Oğlum istersen oku zarar gelmez. Ama o mezarındaki onun kardeşinin oğlu kardeşinin karısı ermeniydi adamda istemedi kadını dövdü. Kadında çocuğuda öldü. Ama geceleri gitme o mezara. Korkarsın dedi .Tekrar bişeyler sorucaktım ancak adam depoya doğru yöneldi konuşması bittiğinde bende 1 hafta burdayım ne olacak yine gelirim dedim. Eve döndüm gün batımına kadar enteresan hiçbirşey olmadı o yüzden direk geçiyorum. Ancak akşam hava karardığında yola çıkıcaktım. imamı yemek yerken yakalamak istiyordum. Belki davet ederdi. Ama keşke öbür gün gitmeyi tercih etseydim. Yolda başıma gelenler. Hikayenin asıl başlangıcıdıydı. Akşam yemek yapılmış ve sofraya beni çağırıyorlar. Sanki olaylar sadece benim için dönüyor. Kimse bişeyler bildiğimin, bişeylerle uğraştığımın farkında değil. Ne kadar tehlikeli olsada bunu yapmaya kararlıydım. Yemeğe oturduğumda hiçbirşey yiyesimin olmadığını farkettim. Ama ayıp olur, beğenmedim sanarlar diye birkaç kaşık çorba içip. Yemeğinde tadına bakıverdim. Bu olay kafamda boş kalan yerleri doldurmuş ve okaydan başka hiçbirşeyi düşünemez hale gelmiştim. Ama ben daha hiçbirşey düşünmüyormuşum. Daha hiçbirşey yalamamışım aslında...
Arabanın anahtarını aldım. Anneme ben çıkıyorum. Burda biriyle tanıştım onun yanıba gidiyorum. Dedim. Ve imamın evine doğru yola koyulmuştum. Yol hafif sisliydi. Zaten yol o kadar bozuktu ki. Zar zor ilerliyordum sisle birlikte. Marketi geçtilden sonra. Dümdüz sağı solu ova gibi biryer vardı. ilerde çınar ağacı gibi bir ağaç ve altında ateş. Küfürler savurarak. Gaza bastım araba hoplaya zıplaya gidiyordu. O kadar panik yaptım ki heryer toz duman olmuş terlemiştim. Araba birden gaz yememeye başladı. O kadar panik olmuştum ki. Afedersiniz koltuk altımdan akan soğuk soğuk terleri hissediyordum. Arabadan her ne olursa olsun çıkmayacaktım. Gözümü kapattım. Kafamı direksiyona koydum. Birden korna çalmaya başladı. Herhalde elim basılı kaldı dedim ama öyle olmamıştı. Direksiyondan kafamı ve ellerimi çektiğim halde hala korna sesi devam ediyordu. Etmediğim dua kalmamıştı. Zaten inançlı biriydim. "Allahım neden oluyor bunlar bana" deyip yalvarıyordum ağlaya ağlaya. Birisi halimi görde acırdı yardım ederdi. Ama kimse yoktu ova gibiydi heryer görüş açısı belliydi gelen olsa koşardım. Kafamı kaldırdım heryer buğulanmış. Camı biraz açtım. O esnada korna hala çalıyor. Bir kaç kez vurdum kornaya. Ama nafile. Sıkıntı içerideydi direksiyonda değil. Buğuyu temizledim ve 3 tane kedi arabanın kaputuna çıkmış. Kedi yada onun gibi birşeysi. (Ben kedi olarak anlatayım) gördüğüm an gözümü kapatıp "bismillahirrahmanırrahim" dedim. O korkuyu burda anlatamam. içinizde yaşayanlar varsa ancak onlar anlayabilir. Gözümü tektar açtığımda kediler birden arabanın tavanına zıpladı. Ama yine metal sesi geliyor ayaklarından. Sürekli yürüyorlar. Gaza bastım gaz yemiyor. Aklıma hiç daha iyi bir fikir de gelmiyor. Kaçıp gitmeyi zaten gözüm yememişti. Korna sesi kesilmişti ve boğuk bir sesle " OYNAMADAN GiDEMEZSiN" diye 3 4 kez fısıldadı. O an bayılmışım. Allahtan arabanın cdıbını buğuyu farkedip biraz açmıştım