az önce yine bir feministle tartıştım ve bana "kadın erkeğine hizmet etmek zorunda değildir" gibi şeyler zırvaladı. ciddiye almamaya çalışıyorum ama damarıma basıyorlar, n'apayım.

erkekler binlerce yıldır zorlu işlerde çalıştılar, hala da çalışıyorlar. inşaatlarda, madenlerde, sanayide veya aklınıza gelebilecek herhangi bir zor işte. peki kaç tane erkek topluluğu gördünüz ellerine pankart alıp bu duruma isyan eden? ben şahsen görmedim. ama şu kadınlara bakın ki, ütü yapmaktan, bulaşık yıkamaktan ve çamaşır asmaktan ölümüne şikayetçiler. buna mecbur olmadıklarını söylüyorlar. düşünsene, adam sabah 8'de evden çıkıyor ve akşama kadar evine para getirebilmek için bin türlü zorlukla mücadele ediyor, karısı ise sokakta "ben bulaşık yıkamak zorunda değilim!" diye eylem yapıyor.

bu gün hayatlarını kolaylaştıran teknoloji bile erkeklerin ürünüyken, hayatlarının zor olmasının nedenini erkeklere yüklüyorlar. her fırsatta da \"kadınların önü kesildi\" diye zırvalamaktan da geri durmuyorlar. ben buna inanmıyorum. bir insan yeter ki başarısızlığına bahane bulmak istesin. o insana gökten zembille bahane iner. kadınların durumunu da buna bağlıyorum.

ayrıca bu feminizm akımını günümüzde körükleyenin de yine erkekler olduğunu düşünüyorum. kadınları kullanma stratejisi. bir topluluğu yönetmenin en iyi yolu, onlara bir amaç sunmaktır. kadınlar ise yönetilmeye çok müsait canlılar. neyse konuyu fazla derinleştirmemek gerek, yorumlara yetişemiyorum sonra. *

edit: başlığım trendden neden alındı?