Hepimizin fakültesi aynı tarihte açıldığından Cumartesi günü geldiler.
Hep birlikte güzel bir gece düzenledik. Genişçe bir rakı masasının etrafında yeni güz yarıyılı hakkındakı güzel dileklerimizi sıraladık. Kızlar çok güzel yemekler hazırlamıştı. En kötü günümüz böyle olsun beyler. dedi ve kaldırdı kadehini Fatih fazla klişeye kaçmaktan çekinmeyerek ( Evet beyler yanlış okumadınız, Fatih adabı öğrenmişti ve içki günümüze iştirak etmişti. )

Zeynep'i eve bırakacağımdan dolayı ( Babası bana her ne kadar güvense de haklı olarak bekar evinde kalmasını istemiyordu. Ben de onun bu düşüncesine ev arkadaşlarıma ne kadar çok güvensem de katılıyordum. ) ikimiz de az içtik. Ve eski bir şarkıyı, komşuları fazla rahatsız etmeden mırıldanmaya başladık.


Fikrimin ince gülü
Kalbimin şen bulbülü
O gün ki gördüm seni,
Yaktın ah yaktın beni

Son iki dizeyi birbirimizin gözlerinin içindeki ışıltıya bakarak söylemiştik.

Ezgi 2. kadehte Biliyor musunuz? dedi. Hopotis çok güzel şiir okuyor.

Zeynep'in bakışlarını görmeniz lazımdı beyler. O bakışlar ki beni dünyanın çekirdeğine sokmuştu.

Sonra bozuntuya vermeden: Evet. dedi. Okusana bir şeyler. bir şeyler lafının arkasında derin bir mana vardı.

Diğerleri de aynı sözleri söyleyince Zeynep'in elini tutarak Cemal Süreya'dan bir şiir okudum.

''sevgilim, ben şimdi büyük bir kentte seni düşünmekteyim
elimde uçuk mavi bir kalem, cebimde iki paket sigara
hayatımız geçiyor gözlerimin önünden
çıkıp gitmelerimiz, su içmelerimiz, öpüştüklerimiz
'ağlarım aklıma geldikçe gülüştüklerimiz'
çiçekler, çiçekler, su verdim bu sabah çiçeklere
o gülün yüzü gülmüyor sensiz
o köklensin diye pencerede suya koyduğun devetabanı
hepten hüzünlü bu günlerde
gür ve çoşkun bir günışığı dadanmış pencereye
masada tabaklar neşesiz
koridor ıssız
banyoda havlular yalnız
mutfak dersen, derbeder ve pis
çiti orda duruyor, ekmek kutusu boş
vantilatör soluksuz
halılar tozlu
giysilerim gardropda ve şurda burda
memo'nun oyuncak sepeti uykularda
mavi gece lambası hevessiz
kapı diyor ki, "açın beni, kapayın beni"
perdeler gömlek değiştiren yılanlar gibi
radyo desen sessiz
tabure sandalyalardan çekiniyor
küçük oda karanlık ve ıssız
her şey seni bekliyor, her şey gelmeni
içeri girmeni
senin elinin değmesini
gözünün dokunmasını
ve her şey tekrarlıyor
seni nice sevdiğimi.

Sofradan alkışlar yükseldi. Zeynep Tamam tamam affettim '' der gibiydi.

Fakat affetmesi hesap vermeyeceğim anldıbına gelmiyordu.