Gelir bir melek
Uyandırır seni
Gösterir gerçekleri
Anlatır söylediklerini
Konuştuklarını söyler
Dokunduklarını bilir
Ağladığını görür
Seni insan yapar
Ruhunu alır, boş kabuğu koyar
Korkarsın ölümden
Melekten kopmaktan
Ağlarsın o lanet gün aklına geldikçe

Kimse anlamaz seni
Kimse duymaz sesini
Gün gelip gece çöktüğünde
Anlar içindeki çocuğun gittiğini
Kalmaz içinde bir ukte
Bir yara, bir sevda
Olmaz içinde artık ağlayan bir çocuk
Melek zorlar seni onu öldürmeye
Sessiz yanlız küçük bir çocuk

Bir kere aşık oldum, sevdim
Onu gördüm beni görmedi
insanlığımı verdim, ölümü terk ettim
Her gördüğümde acı çektim
Lanet getirdim, sevemedim
Sevmekten bezdim
insanlığımı kaybettim
Ölümü arzular oldum
Kalbim kırıldı, gönlüm battı
Gözlerimden yaşlar aktı
Günlerim karardı
içimdeki öfke arttı, nefret katlandı

insan bir kere doğar
Bir kere sever
iki kere ölür
Birinci sevdiği gittiğinde
ikincisi ruhu bedeni terk ettiğinde

Gülüşüne aşık olmuştum ben onun laf atanlarla kavga ettim diye çocukça davranışlarından nefret ediyorum dedi ben ne yapayım he ne onun gibi param var nede diğeri gibi şeklim elimdeki tek şey içimdeki çocuktu bugün oda öldü ben artık ölmek istiyorum beyler ama korkuyorum ölümden geride bırakacağım kişilerden arkamdan söyleyecekleri şeylerden az önce bizim aramızda asla birşey olamaz dedi ben artık bittim beyler tutunduğum tek dal da kırıldı artık dibe vurdum bugün aranızdan ayrılıyorum belkide kimde yokluğumu farketmezse de ben artık bittim beyler

Şüphesiz ki Allah bir kapıyı kapatır, bin kapıyı açar. Allah' tan ümit kesilmez panpa