inci itiraf

kimseyle fazla samimi olmamak lazımmış. toplum buna hazır değil. evet.

türkiyede haksız birine denk gelmedim herkes haklı dıbına koyim sokayım böyle devrana

paranoyağım

çevremdeki insanlarım benimle birlikte gülmeyip sadece bana gülmesinden, beni gerçekten dinlemeyip sadece duyup geçmelerinden bıktım artık...

pgibolojim bozuk.

insan seviyor diye düşman olur mu amk anasını mı gibtim

şu bi kaç gündür iyi değilim ağzına sıçtıklarım. insan hayret ediyor...

geceleri küçük yastığıma sarılır uyurum.

evdeki eşyalarla konuşurum (bkz: musluk)

reserved bi ara okurum kafam bozuk şimdi amk

uyurgezerim gece üç gibi bakkala gitmeye çalışıyormuşum ev ahalisi benim normal olmadığımı düşünüyor.

sizi var yaaaa!

yiğerimmmmmmmmmm *

kafamı dinlemem lazım.
ölüyorum amk. yorgun, uykusuz, umutsuz, sinirli, yavaş yavaş ölüyorum.
ama kimsenin umurunda değil sonuçta değil mi?
neden olsun ki?
alt tarafı derdini boşalttığın, en zor anında yanında olan, her derdine çare arayan, moral vermeye çalışan, seni güldürmeye çalışan biri sadece.
önemi yok, değeri yok, varlığıyla yokluğu arasında fark olmayan biri.
gelse de gitse de bir önemi yok senin için. hatta sizin için.
yok çünkü kimse yok, herkes yalan, herkes sahte.
yoruldum.

uzaklaşsam ne taka yarayacak?
gitsem, uzaklaşsam, yok olsam ortadan kim fark edecek ki?
kimse, hiç kimse fark etmeyecek.
aile, arkadaş, dost.. herkes yalan çünkü.
çok kalabalık görünür aslında çevre ama yalnızsındır en azından yalnızımdır.
kimsesizim.
sadece dert dinleme mevzusu değil olay.
egosunu tatmin etmek için yanında tutanlar,
sadece işi düşünce gelenler,
sahte ilgiler ya da ilgilenmiş gibi yapanlar.
aslında salak olacaksın, çok bilmeyeceksin mutlu olmak için.
çünkü bilince, aklın erince bitiyor her şey...
bitti.

oley *

hazırlandım, süslendim püslendim. şimdi az yürüyüp bişeyler bakıcam ordan da doğumgününe. makinemi de aldım yanıma yarın caps atarım ihihih *

öptüm
mucu mucu ..

düşünsene;
herkes anlattığım şekilde davranıyor sana ve biliyorsun bunu ama gitmesinler diye bir şey diyemiyorsun. neden peki?
çünkü yalnızsın ve daha da yalnız kalmaktan korkuyorsun.
biri gelir anlat der. anlatırsın. ama sen anlatırken o dinlemez.
boş boş bakar yüzüne.
veya mesajlaşırken anlatırsın. dinlediğini sanırsın, umut edersin içten içe ama koymuştur telefonu bir kenara sadece son cümlene göre bir iki bir şey söyler kapatır konuyu.
benim gibi eli telefona yapışıp beklemedi beni hiç kimse.
ya da sadece anlatılanı dinlemek için her şeyi boş verip yaptığı işi bırakıp ilgilenmiyor benimle.
bir hiç için değmez çünkü.
bir çöküntü ya da depresyon hali değil bu.
akılla kavranan gerçekler seremonisi.

aslında kalbim yorgun.
oda gitmek istiyor. ama gitmeme izin vermiyorlar.
sanki geçmişte bir yaşantım olmuş ve o kadar günahkarmışım ki şu an yaşadığım dünya benim cehennemim.
kafamı dinlemeye mi ihtiyacım var, salağa yatmaya mı, her şeye rağmen çabalamaya mı yoksa ölmeye mi bilemiyorum. bilmiyorum bir tak.
yorgunum, mutsuzum bunu biliyorum.
kaldıramıyorum.
uyuyamıyorum.
ağlayamıyorum.
sırtımda bir hayvan var yavaş yavaş tüketiyor beni. atamıyorum sırtımdan. kalbime yolu çok daha o yüzden ölemiyorum belki de.
bilmiyorum.

ara vermeliyim ya.
gerçekten ara vermeliyim.
her şeye ara vermeliyim, yaşamaya, konuşmaya, dinlemeye, her şeye.
derler ya başımı koysam yüzyıllarca uyurum diye, gerçekten de öyleyim işte.
yüzyıllar boyu uyumak istiyorum.
sıkıntıdan başka bir şey yok çünkü bu yüz yılımda.
o yüzden biraz uzaklaşıyorum her şeyden. zamanı geldi çünkü.

kimseye veda etmiyorum. dönerim veya dönmem bilmiyorum.

selametle kal, kendine iyi bak, kimseye kendinden çok değer verme çünkü sensin en değerli olan. kimseye aldanma, kırılma, kırmalarına müsaade etme.
hayatını yaşa.

bu yazıyı kim okursa o üstüne alınsın.
kalbim yorgun seninki yorulmasın.
tekrar görüşebilmek üzere
selametle..

insanların bakışları beni o kadar rahatsız ediyor ki bazen görünmez olmak istiyorum.

neyse.
şarkıya ses verelim şimdi.
günümüz güzel geçsin *

http://www.dailymotion.co...gidecek-yolumuz-var_music

ağlamamak için hiç başlamamalı aslında. ama sanki herşeyin tek sorumlusu benmişim gibi hissedip burun ucum ölesiye sızlama başlıyor. dönüp dolaşıp 1 odaya hapsoluyorum ben. kimsenin anlayabileceği bi'şey değil bu.

keşke başka türlü olabilseydi.