inci itiraf

Efkârdan kezzap içmek isteyip, cesaret edemeyince alkole sarılınılan saatlerdeyiz.

Yarından itibaren hayatımda reel değişiklikler yapacağım. Not aldım. Gercekleştirdikçe buraya eklerim belki.

Bizi ısıran sivri sineklerin hamile sinekler oldugunu, kendileri için değil de karnındaki bebekler için kanımızı emdiklerini okudum. Bu gece sadece buna üzüleceğim.

Bir odadayız Milena. Birbirine bakan iki kapının ardındayız ama ayrı ayrı. Biri açacak olsa, diğeri hemen ürküp kapıyor kapıyı.

Kafka- milenaya mektuplar

Bundan 7-8 sene önceydi, arkadaşın evinde oturuyorduk. Orda bir kız vardı, ben tanımıyorum, arkadaşın arkadaşıymış sanırım, gelmiş oturuyorlardı onlar da. Kızın elinde bir telefon vardı amk, farklı bir şey. Sonra biri iphone dedi, vay amk demek böyle bir şeymiş iphone dedim, dokunmatik olması tuhaf geliyordu.

Göz ucuyla bakmaya çalışıyordum telefona. Kızı tanımadığım için ver bi bakayım diyemiyordum zaten artistin tekiydi gibik. Sonra bir baktım mesaj yazmaya başladı, oha hem iphone hem mesaj paketi almış dedim içimden. Ben 3 ayda bir 50 kontör zor alırdım o zamanlar. Cebimde de eski bir nokia telefon vardı, o akşam cebimden çıkarmamıştım.

Sonra o günler geçti. Artık istediğim telefonu alacak param var. Hatta o kızı bile satın alabilirdim ama 1 lira vermem amk kızına, o akşam sinirlerimi çok bozmuştu havalı kaltak.

Fakirdim ama mutluydum falan demeyeceğim zira şimdi daha mutluyum amk giberim fakirliği.

Tasini topragini gibeyim senin ankara aminakodumun sehri

tek istediğim birazcık sevgiydi, hepsi o kadar...

okula dönmek istiyorum. aynı zamanda istemiyorum da.

aynaya yansıyanla da aynaya yansımayanla da benim sorunum var. kendinden nefret etmenin en üst mertebesine ulaşmanın verdiği bir özellik de kendinden vazgeçebilme eşiğinin sıfıra yakın olması. insanın her şeye mana aramasının beyhudeliğini bu eşikte buldum. kendimi telafi edecek bahaneler bulamayacak kadar hiçbir şeye şaşırmayan mal bir huur çocuğuna dönüştüm. sıradanlık benim hayatımın özeti. ne tür bir insan içindekine güvenmez. aşağılık huur çocuğu. hiçbir şeyi arzulamıyorum. içimdeki vahşet yine içimdekine.
boşluklara birilerini koyup boşlukları yine anlamlandıramamak çok kötü bir his. her şey adımını atmaya kaldı. korkuyorum.

bir yaz kampında kızlar havuza gittiğinde bizim gruptaki bir kızın küloduna boşalmıştım belki çocuğum vardır bilmiyorum amk

Buraya bir şeyler yazmak istiyorum. Sonra vazgeçiyorum.

geçen fakultenin önünde otururken yanıma bir herif gelip dümdüz bana yazdı lan. cesaretine başta şaşırdım ama sen hayırdır dıbına koyayım diyince uzaklaştı yanımdan. herif bana uzun zamandır üstünde düşündüğüm cesareti hatırlattı. benim gibi pısırık sümsük insanların belki en büyük hayalidir cesur olabilmek. bir insanın cesaret göstereceği tek alan savaş alanları değil pektabi. kekoluk yaparak diyorum ki hayattan büyük savaş alanı mı var keh keh. ruh halimin vehametini özetleyecek bir şey buldum kendimce. müzik bile ruhumda herhangi bir etki yapmıyor.
buraya girmeden önce aklımda yazacak şeyler vardı fakat uykum buna izin vermeyecek gibi.
neyse çok özledim..

yaşamak denen şey, nefes alıp - vermekle eş değerse, yaşıyorum amk!

Klibini izleyip asılmadığım türk kadın şarkıcı yok neredeyse.(Bülent Ersoy hariç) Favorim Bengü. Yeni klip çekse de bende çeksem diye dört gözle bekliyorum amk.

canım o kadar sıkkın ki anlatamam dıbına koyim. kimseye bir şey anlatamıyorum, anlatamam zaten. hayat çok kötü lan.

bi yanda hayatta hiçbir zorluk çekmeyen insanlar var ama hiç tatmin olmuyorlar. daha çok istiyorlar. bi yanda hayatta hep derdi olan insanlar var. ama buna da şükür diyorlar.

insanlar kötü aslında, hayat değil. insanların kurduğu sistem kötü. politik olanlardan bahsetmiyorum. normal yaşantımızın içindeki sistemden bahsediyorum. şu hayatta insanın canını sıkan ne varsa kaynağı insandır. hannibal olasım geliyor dıbına koyim.

aslında hannibal'ın olayı çok iyi lan. kim canını sıkıyorsa kes ye sonra otur sıç üstüne sifonu çek.

bazı insanlar ishal eder o ayrı.

ne deyim dıbına koyim. etrafımız huur çocuğu dolu. memleketin anası gibilmiş vaziyette zaten. uzaylı istilası olsa başka ben gider önlerine domalırım. uzaylı daha anlayışlı giber en azından dıbına koyim.

aklınıza mukayyet olun lan, benimki gitti.

Dertleşmeye o kadar ihtiyacım var ki dıbına koyim.
Ama kimse yok. Konuşacak kimse yok. Kime ihtiyacım varsa hepsi uzakta. Hayata ara versek keşke lan. Çok güzel olurdu.

Önemli bir karar verirken Save alıp öyle karar verecen. Kararı verdikten sonra baktın taka bağlıyor işler hemen restart last checkpoint deyip doğru kararı verecen.

Neyse amk içim kararmış vaziyette zaten. gibtir edin beni

şuraya bir rezervasyon alayım. kafam bozuk olduğunda editlerim.

çok pişmanım ben galiba.

evet!

insanlardan nefret ettiğim kadar hiçbir şeyden nefret etmiyorum.

içimde kontrol etmek istemediğim bir nefret var. kontrol etmek istemiyorum. bütün nefretimi kusmak istiyorum. o kadar ki nefret ediyorum dıbına koyim.

HEPiNiZi ÖLDÜRMEK iSTiYORUM.

insanları öldürüp cesetlerini sergilemek istiyorum. bir kaç gündür bu fikir beynimde dönüp duruyor.

"şükür", basit ama içinde yıllarca birikimin, onlarca stresin, saatlerce uykusuzlugun anlamı barındıran bi kelime oldugunu anladım. Buna da "şükür"!

nasıl oldugunu merak ettiğim insanlara, "nasılsın" diye soramıyorum.. deli gibi sormak istiyorum ama..