inci itiraf

Ilk defa bir mavi gozu begendim. Harbiden guzel amk.

Yarram var onu da eksileyin aminakodumunu

dünya bir yana o bir yana ama o bunun ne kadarını biliyor.

canettinin bir sözü vardı hemen hemen şöyle bir şeydi bir insan utanç duymadan neyi anlatabilir ki yarraam. bir gün sadık hidayete özenip duvardaki gölgeme anlatmaya yeltendiğimde cannetti burnundan gülüp hıh diye ses çıkarak yukarıdaki sözü söyledi.
çok korkuyorum artık. yapabilecek bir şeyin kalmadığının farkındayım. ip koptu galiba. hüzne dair ettiğim laflar dondu. insanlar beni mutsuz sanıyor ama ben sadece hüzünlüyüm lan. hüzün insanlığın laneti. zayıf insanların kaderi. bakmayın hüzünlü insanları naif gören huur evlatlarına. hüzün hava atılacak bir şey değil olum lan. yalnız bırakın. öf sıkıldım.

Ortaokulda telefonu arkadaşıma vermiştim. ferre açmış amk evladı ingilizce dersinde. Hoca telefonu bi gördü derste ne olduğuna bakmadan müdüreye zütürdü amk tabi bende gitcem alcam sanıyom telefonu. Tenefüste müdüre beni çağırd bizde genç olduk gibisinden uzun bi konuşma yaptı ben anlamadım tabi nolduğunu. Kadına anlamadım hocam neden böyle bi konuşma yaptınız dedim. Kadın salağa yatıyom sandı bi çıkardı telefonu şifre yoktu amk ekrana kaydırıp ferreyu gösterdi yaptığın ayıp falan filan dedi hayatımda hiç bu kadar utanmamıştım amk. Ne kadar arkadaşım açmış desemde inandıramadım kadına. Sonra babam gelmişti telefonu almaya evde bi posta da babamdan dayak yedim amk

Zeytinli pogacanin icinde zeytin yok. Rezalete bak!
Burdaki yokluk göreceli bi yokluk. Olan zeytin beklentilerimi karsilamiyor.
Bu acindan bakinca hayatta var dedigimiz pek cok sey yok aslinda.
Kedileri sevmememin nedeni evde benden daha rahat bi canli istememem.
Millet hadron carpistirirken ben kediyle ego yaristiriyorum!
O degil de bahar geldi. Hayat daha zor olacak.
Polenler falan.

müzik dersinden, 1 ders önce kızların flütlerine gibimi sürerdim

(bkz: Beyler fena bi itirafta bulunucam)

daha önce burada sevgilisini bağırta çığırta giben alt komşum olacak vitaminsizden bahsetmiştim. herif gibiş gününü cumartesiyi pazara bağlayan gece olarak değiştirmiş. ilk başta biraz şaşırdım kırıldım fakat kadının bilindik inlemeleriyle bu yeni güne alışıverdim lan. bazen adamın ferre zileyip ossbir çektiğini düşünüyorum. böylesine gib zonklatıcı inlemeyi ben hayatımda duymadım pronoları saymazsak. şimdi millet deliler gibi gibişiyor bir de bizim hayatımızda bak edebiyatına girmek amacında değilim ama cidden çok saçma bir durum olum bu. hadi konu komşunun duymasını geçtim diğer ev arkadaşları ne diyor bu duruma. benim ev arkadaşım böyle gürültülü gibişse vallahi de uyarırdım aga az sakin olun amk diye. bu hayata ait her şeyden nefret ediyorum. hani deprem olacak buzullar eriyecek dünyayı su basacak salgın hastalık olacak dünya nüfusu yok olacak dünya savaşı çıkacka su bitecek açlık artacak teraneleriniden birinin gerçekleşmesi için dua etmediğim tek bir gün hatırlamıyorum. keşke dünyanın sonu gelse. ben kendiminkini getiremiyorum. evet zütüm yemiyor işte ne yapayım.

bir zamanlar ev arkadaşım olan bir çocuk durup dururken aklıma geldi. onunla vakit geçirmekten ne kadar hoşlandığımı fark ettim ve yüreğim cız etti. çok kısa denebilecke bir zaman diliminde arkadaşlık ettik ama durup düşününce aslında ne kadar özlenecke bir şeymiş diyor insan. hani etrafınızda olmasından hoşnut olduğunuz insanlar vardır. bu da onlardan birisiydi. ipnelikle alaksı yok. muhabbeti ve tavrı şahaneydi herifin. umarım çok güzel hayat sürüyordur. merak ediyorum ne yapyıro ediyor diye ama herifi yüzüstü bırakıp gitmemden sonra arayacak yüzüm yok. malum olaydan sonra birkaç kez karşılaştıktan sonra bbeni görür görmez başını diğer yöne çevirmişliği var. ben bu insan ilişkilerini beceremiyırum galiba lan.

canım sıkıldığında buraya geliyorum. belki de gelmemeliyim bilmiyorum.

canım sıkılınca dişlerimi fırçalıyorum. taze bir nefes daha iyi hissettiriyor.

sözlüğe üye olana dek, erkeklerin pipisini beline doladıklarını düşünüyodum. sonra ne olduysa bu düşüncemin ne kadar saf ve temiz olduğunu görüp kendimi kınadım!

en yakın olarak gördüğüm en sevdiğim kankamla 4 aydır küsüm otobüste falan yüzüne bakamıyorum çok derin mevzular yaşandı okumazsın ama okuyosan özledim be bilader az mı içtik sıçtık tamam muallakliği ben yaptım

hiçbir şeyim. aklımın ermeye başladığı andan beri bir şeyler olmaya daha doğrusu birçok şey olmaya uğraştım. şuan bir hiçim. elimde hiçbir şey yok. şu halime gelene kadarki bir şey olma adına yaptığım şeyler harcadığım seneleri düşününce utanıyorum midem bulanıyor. geçmişinde yaptığın şeyleri arzulamak bir hiçken ne kadar yorucudur bilemezsiniz.
daha sonra yaşanılacak olan günler için şimdinin pratik yaşam biçimi varacağı sonu göz önüne alırsak aldatıcı olmaktan öte gidemez. hep pratik yaşamı devam ettiren insanlara kızdım alay ettim belki de kıskandım bilmiyorum.
varolmak kazanmak ya da kaybetmek üzerine kurulu bir şey midir amk. olum benim canım sıkılıyor lan. 30 olacağım neredeyse 22 senedir canım sıkılıyor. varolmak da galiba bu olsa gerek. yavaş yavaş sıkıntında boğularak yok olmak. ulan belli bir süre sonra yok olacak bir şeysem niye kim olduğumla bu kadar ilgilenmek durumundayım. bıktım ben insanların bayağılıklarına maruz kalmaktan. öldürün beni. ben varım yoksam bile amk.
ben hep insanları yaşama mahkum eden şeyi merak eder dururdum. tamam yaşama içgüdüsü gibi güçlü bir tepi ama salt bu olmasa gerek lan. yaşama içgüdüsünü yok sayan ya da onu yenebilen insanlarla konuşmak için neler vermezdim. olum lan ne yaşadık da neden yok oluyoruz biri bana anlatsın amk. yaşamda varolan şeylerin tümünü kavrayamazken yaşadık demek amcıklıktır olum lan. ne yaşadın zütveren muallak.

okumayı özledim. ölecek olsam bile.

insan yalnızlıktan ölmüyor.
anlatmak istediğinde anlatamadığı zaman ölmüyor.
kendi zihnine tıkılıp kaldığında, düşüncelerinin ağırlığında ezildiğinde ölmüyor.
aldatılınca ya da kullanılınca ölmüyor.
kimsesiz kaldığında, sessizlikten boğulduğunda ölmüyor.

ölmüyorlar lan insan. çabala çabala nereye kadar ölmedikten sonra.

hayat o kadar boş ki dıbına koyim anlatacak bir şey yok.
biraz rakı, biraz zeki, biraz neşe, biraz da müzeyyen abla. bazen geceler çekilebilir oluyor bu sayede.

aslında dert olmadığında dert çıkaran insanlarız biz. ben ve benim gibiler. kırılacağını yorulacağını bilerek yine aynı hataya düşüyoruz. çünkü her seferinde hislerimiz mantığımıza tecavüz ediyor. sonra nur topu gibi hayal kırıklıklarımız oluyor.

işte hayat bu kadar basit.

gece sadece 3 saat uyuyup 21 saatin yetmemesi gibi basit.

ama uyumak basit değil, sabaha kadar tavanla sevişmek zorunda kalıyor insan. tüm düşünceler tavanla beraber çöküyor suratına suratına.

ne kadar istemediğimiz sevmediğimiz şey varsa hepsi basit. sevdiklerimiz, istediklerimiz hep zor.

bu yüzden hayat sevilecek bir şey olmuyor. sürekli bir sinir harbi var. ne olacak sonumuz bilmiyorum. eskiden olsa gibime takmazdım da olmuyor lan artık. insan güzel şeyler istiyor. bulamayınca gitmek istiyor ama oda olmuyor. sonra soruyor;
ölümniyekabuletmiyo

bitmeyen aşk ütopyadır.

Denk gelir okursun belki.ben geldim kaç kere sen yoktun bu kez de .ben gördüm seni sen farketmedin bile. giden bendim ama kalan da ben oldum .çok zormuş dedikleri gibi sevmek .soğukta olsa konuştun biraz önce.bu kadar aşık olduğumu bende anlamamıştım. gözümü açıyorum kapatıyorum sen. Bişey olsun diye de yazmadım zaten silik yerim birazdan. benle kurduğun hayalleri başkasıyla yaşama yenilerini kur. Seni çok seviyorum kimseyi sevmediğim kadar.

Adaletini gibeyim Dünya !!!

bu sefer tamam.

Çoğu zaman kendime söz geçiremem.