inci itiraf

Benden Ona
Hayel kurmak güzel şey be. Her insan hayel kurar hayalleri için yaşar ama o hayalin gerçekleşme ihtimali insanı ayakta tutar yaşamaya teşvik eder. Bende böyle sevdim hayal kurdum beni birgün sevme ihtimalini sevdim. Böylesi daha güzel istediğim herşey pat diye önüme gelse heralde bu kadar güzel olmazdı. imkansızı istemek arzulamak bunun gerçekleşme ihtimalini düşünmek çok ama çok güzel. Sevdiğim insanı tanımak onunla tanışmak gerçekten çok güzeldi. Onu ilk gördüğümde anlamistim ona karşı farklı birseyler hissedecegimi. Hani derler ya gözler kalbin aynasıdır diye, onun bakışları icine kalbine yüzüne yansımıştı. Onunla tanıştıktan sonra buluşmaya basladigimizda kalbim yerinden cikicakmis gibi oluyordu kendimi kontrol edemiyordum. Epeyce bu böyle devam etti. Etti ama bu hiçte kolay olmadı benim açımdan. Çünkü onla ilk bulustugumuzda beni farklı bir kategoriye koymuştu. Bir insan bir insanı gördükten 10 saniye sonra onunla arkadaş mı yoksa sevgili mi olacağına çoktan karar vermiş oluyor. Daha maçın başında golü yemistim yani. Ama ne yapabilirdim ki kendime sürekli kızıyordum bunun sebebini soruyordum. Aslinda bunun sebebini çok iyi bilmeme rağmen bunu kendime bile itiraf etmek bana zor geliyor acımasız bir ızdıraba hiçliğe sürüklemesinden korkuyordum.
Daha sonra onun bana ne gözle baktığı benim için önemli değildi. Sadece beni ne şekilde olursa olsun sevsin yanimda vakit geçirmekten keyif alsın yeter diyordum. Bende yanimda olsun onu sürekli göreyim iyi Olduğunu biliyim bana yeter diyordum. Epeyce süre böyle devam etti ben ona hala soyleyememistim onu ne kadar sevdigimi. Çünkü hersey yolundaydi benim açımdan sevdigim insanı görüyodum istediğim zaman onunla yakit geciriyodum akşamları ufak vedalaşmalar yapiyoduk tüm bunlar benim cok hoşuma gidiyodu. Sonraları bana eksi iliskilerinden bahsetmeye başladı bu benim canımı fazla yakmadı dogrusunu söylemek gerekirse çünkü geçmişte olan geçmişte kalmıştır diye düşünüyordum. Asıl benim canımı yakan kalbimi yirmi bin parçaya bölen yanimdayken flörtleşmesiydi bu kişiler hakkında bana danismasiydi bu gercekten beni çok üzdügünü soyleyebilirim. Sonra o kisilerle tanismam sohbet etmem de benim açımdan başka bir talihsizlik iç burukluğu. Ama şunu söylemeliyim bu durum ne kadar canımı acıtsa da bana başka bir haz da veriyordu çünkü her insan acı çekmeyi biraz da olsa sever. Ben baya sevmiştim.
Şimdi gelelim yaptığım en büyük hataya. Cevremdeki insanlara onu sevdiğimi söylememdi. Çünkü onlara onu ne kadar sevdiğim söylüyordum sürekli ondan bahsediyordum konu herzaman ona geliyordu. Sonraları benim hala ona açılamadigimi öğrendiklerinde bana baskı yapmaya başladılar. Bende bir süre sonra bu baskılara dayanamiyarak birazda gaza gelerek içimde ne varsa ona haykırdim. Bana öyle bakiyorduki yalvarir gibi pardon gibi hafif oldu bildiğin yalvardi enes ne olur bunların şaka oldugunu söyle dedi. Bende o an ona haksızlık yaptığımı anladım çünkü bu isteğim olanaksızdı ondan onun tabiriyle en yakın arkadaşını ondan ayırmam anldıbına geliyordu. Bende işi şakaya vurdum çünkü onun üzülmesini istemiyordum. O gün okuldan sonra kadikoye geçtik tabi ben artık işi sakaya vuruyorum biraz da egleniyorum. bana Whatsaap dan attığı iyi geceler mesajını alarm sesi yaptim duysun onu ne kadar sevdigimi yanımda değilken onu her an düşündüğümü bilmesini istedim. Bu arada alar mı Kabataş motor saatine göre ayarladik çünkü Kabataş a gitmemiz gerekiyordu onun bir alacağını tahsil edecektik. NEYYSE * motora bindik telefonla konuşmaya başladı işini hallettikten sonra okanla bulusacaginı söyledi:( benim yine kimyam değişti tabi yine mala baglamaya başladım. Sonra motardan indik isimizi hallettik geri dönerken bana hersey için teşekkür etti yaninda olmamın ona çok iyi geldiğini söyledi bununları duymak çok güzeldi ama ona cevap veremiyordum çünkü bogazimda bir yumru vardı gözlerim yavaştan dolmaya başlamıştı dokunsa aglacaktim. Motordan indik uskudara vedalaştik hiç arkama bakmadim çünkü agladigimi görmesini istemedim ve marmaraya binmeden önce bir sigara yaktim derin derin cekmeye başladım sigarami söyle soyleyeyim hayatimda içtiğim hiç bir sigara bana o günkü kadar güzel gelmemisti. Sigarami icerken baktim o bana doğru geliyordu yolun karsisina geciyordu sonra Birbirimizi gördük ona ne isin var burada tarzinda seyler soyledim oda okan beni buradan alacak dedi. Bende gidiyim o zaman falan dedim tabi konusma tarzim hiçte saglikli değildi sesim catallı çıkıyordu. Bana Bu sabah soylediklerinde ciddi olup olmadigimi sordu bende sonra konusuruz tarzinda seyler soyledim. Sorusunu tekrarladi ve sadece evet veya hayir diyeceksin dedi bende sonra konuşuruz diye direttim o arada okan geldi onunla vedalastik arabaya binerken arkama bile bakmadim okana ayip etmis oldum ama yapacak bisey yoktu çünkü durumum hiç iyi degildi kimseyle konusucak duruda değildim. O gece hayatimin en kötü gecesiydi diyebilirim. Sonra eve dönerken çok kötü durumdaydim sanki tren raylarin uzerinden değil de benim üzerinden geciyor gibiydi. NEYSE eve geldim direk yatağa gectim ondan mesaj geldi dinliyorum diye. Bende onu cok sevdigimi tüm problemin bu olduğunu yazdım. O da beni cok sevdigini ama benimkinden biraz farkli oldugunu yazdi. Beni anlayabilgini istersem onunla gorusmememi anlayabilecegini yazdi.
Ama ben bunu istemiyordum agizimdan buna benzer kelimeler ciksada o sozler kendime soyledigim yalanladı çünkü insan kendi rahatlatmak icin herzaman kendine yalanlar söyler. Sonra bu konuyu zamana birakmamiza karar verdik.
Ertesi gün konusmamiz gerektigini soyledim o da kabul etti ve bulustuk. Tok bir sesle evet dinliyorum dedi . Ama ben fena cuvalladim hayatimda bu kadar salağa bağladığımı hatırlamıyorum. Hiç bisey diyemedim neredeyse kelimeleri unuttum aslinda bir sürü sey diyecektim .ve karar verdik bir süre gorusmememizin daha iyi olacagina dair. Ve vedalastik arkami döndüm çok kötü bir sekilde duygu seline kapildim. Attigim her adimda geri dönüp ona sarılmak istedim ama yapamadim gururum buna el vermedi. Ertesi gün bana nasıl oldun diye mesaj atti bende iyi olduğumu falan yazdim. Bu söylediğim sıradan yalanlardan di. Sonra iki gün haberlesmedik onu çok ozlemeye başladım. Sonra mesaj attim okuldamisin diye çünkü ona Krispi kâğıtlarını verecektim oda yoldayım dedi ve buluştuk beraber okula gittik ve kahvaltı yaptik o gunden bugüne eskisi gibi takiliyoruz hiç bisey olmamis gibi. Bu beni çok mutlu etti çünkü onsuzluk imkansız dayanamıyorum. Hangi sıfatla olursa olsun yanımda olması benim icin kafi. Bazen kendime soruyorum ben delimiyim acaba diye yada takıntılı bir manyağimdir tam olarak bilmiyorum ne oldugumu. Ama kendime şunu diyorum oğlum enes isyan etmenin faydası yok kaderin böyle yol belli başını eğ usul usul yürü şimdi. Bende o günden beri usul usul yürüyorum. Ve onu çok seviyorum.
Birazdan kanka ona bu senaryo yu yollicam okumasi icin bakalım musayitmi bir soriyim fikrini aliyim.