anasını gibtim öldü

Sonra o yazının feyk değil fake olduğunu farkettim.

Cebimdeki son parayla sigara almistim

Birden karsimda Krusty Polonto nun ruhu belirdi arkana bak dedi dondugumde is isten gecmisti 5 zenci malafatlari cikarmis salliyordu bir rus da zutumu yaliyordu

yürürken sürekli aklıma az önce öldürdüğüm Krusty Polonto gelip duruyordu.

"Krusty'i öldüreni gördün mü la" dedi polislerden biri bağırarak. Dikkatli bakınca Behzat başkomiser olduğunu farkettim. O an anladım ki; Ohio eyaletinin güvenlik güçleri bu ani gelişen cinayeti, yani ferreci Krusty'nin şüpheli ölümünü araştırma gibi pis bir işi üstlenmeyip işi Ankara Emniyeti Cinayet masasına yıkmıştı. Behzat başkomiserin yanındaki iri yarı bir komiser, elindeki cips paketini yere atıp "Gel la buraya gel, yakınlarda bi cinayet işlendi. Çevredeki herkesi sorguluyoz; sana da bikaç soru soracaz." dedi. Şüphe çekmemek için yanlarına doğru normal adımlarla yaklaştım.

Yolda yürürken uzakta polis olduğunu fark ettim. Aniden iki dudağımın arasındaki Mallboro'yu yere attım ve kendimi kenara çektim. Acaba ne yapmalıydım. Yoksa Krusty'i öldüren kişiyi mi arıyorlardı. Ya da sadece nöbet tutan iki sıradan polismiydi. Bunu öğrenmenin tek bir yolu vardı. Hemencecik paltomu düzelttim ve temkinlice yaklaşmaya başladım

cebimde kalan birkaç bozuk parayla yiyecek bişiler almak için bir dükkanın önünde durdum içerde ne olduğunu aanlamak için dükkanın cdıbına yaklaştım camdaki buharı kolumla sildim izmaritine kadar içtiğim sigaradan bi nefes daha alıp dükkana daldım ve içeri dumanı üfledim bunu gören dükkan sahibi karizmamdan etkilenip elini yannanıma zütürdü hoşuma gitti fermuarımı indirdi ve ağzına aldı geç olmadan boşaldım

Bu düşünceler yüzünden yolda yürümek zor geliyordu artık. Bu ıssız yolda nereye gidiyordum ben peki. Az öne işlediğim cinayetten mi kaçıyordum yoksa kendi iç dünyamdan mı

ben de ellerim paltomun cebinde sessizliğin içinden gelen sese doğru kahverengi kaldırımların üzerinde yol alıyordum

O an kendimde değildim ve acilen paraya ihtiyacım vardı. O yüzden Krusty'e kıymıştım. Ben nasıl yaptım böyle bir caniliği. Aynı George'un battle sokağında öldürülmesi gibiydi.

Yağmur taneleri suratıma mermi gibi vuruyordu bu ıssız şehirde,

sonra yanıma üzerinde feyk taksi yazan bir araç yanaştı

Şemsiyem yoktu kapşonla ıssız sokakta tenha bilmediğim bölgelere adım atıyordum

Kaldigim otelde viskimi yuduklarkene

Yaklaştım konuşurken benı ensemden tutup silkmeye calıstı ama ben ırı yarı bı adamdım, sarsılmadım.O an karşımda bıraz daha ciddi takılmaya başladı adının behzat oldugunu öğrendiğim memur..

Yağmur bardaktan boşanırcasına yağıyordu.