Biraz da lojman ortamından bahsedeyim o zaman beyler.

Bizim lojman iki bloktan oluşuyordu. Birçok lojman gibi.. Ama batıdaki bi lojman ahalisinden daha samimiydik doğal olarak.ilk aşkımı orada yaşamıştım, Hala konuştuğum birçok kardeş edindim. Halıları beraber yıkardık beyler. Babam ilçede olmadığı vakit ateşim 40 derecelere çıkmışken beni yan komşumuz kucağında taşıyarak zütürmüştü hastaneye. O zamanlar gündem lazerlerdi ya yeni çıkmıştı ya da oralara yeni gelmişti.. Ninja kaplumbağalar okurdum(daha çok çizgi romandaki resimlere bakardım), araba kartları biriktirirdik lojmandaki çocuklarla efsane çizgi filmleri hala untmadım.. Cedric, Batman gibi tabi o zamanlar Cartoon Network yoktu vee en önemlisi atarim... Mario çok oynardım... Domates, peynir,ekmek ve atarim. AH bee..

Ben orada yaşadığım süreçte iki defa saldırıya uğradı lojmanımız. Saldırı olduğunda önceden belirlenmiş bi evde toplanırdı herkes. Bir gün babam Van'dan gelmiş hala unutmam o zamanlar hayranı olduğum spider-man desenli eşyalar almıştı.. çanta, ceket, pantolon, suluk, beslenme çantası, ayakkabı.. Neler neler... Mutluyum.. Sarılıyorum babama haftalar olmuş görüşmeyeli.. O ara bir gürültü koptu panpalarım. Anlatılmaz yaşanır... Vahşet resmen. Pgiboloji bozar yani.. Babam beni yere yatırdı.. Lojmanı tarıyor orosbu evladları kapının arkasından çelik yeleğini ve tüfeğini (Resimdeki G3) kaptığı gibi dışarıya fırladı... Altında pijamalarıyla. Korktum beyler. Kendim için değil babam için, her gün görüp selamlaştığım polis amcalarım için. Annem aldı beni.. ağlıyordu.. ışıkları kapattı. Sürüne sürüne dışarı çıktık ve bir üst kattaki adını hatırlamadığım teyzelere doğru Oyaydı sanırım.. Bütün lojman oradaydı amk.. Herkes pijamalarıyla dalmıştı içeriye.. Koridor mülteci teknesi gibi tıklım tıklım hep çocuk ve kadın. Dua eden.. Küfür eden.. Dışarıya çıkmaya çalışan bir polis abla vardı eşi dışarıdaymış doğal olarak. Tabancası var yanında eşi oraya göndermiş. Gözleri dolu doluydu. Teyze göndermedi dışarıya tabi. Gece uzundu beyler sonrasını hatırlamıyorum uyumuşum heralde.. Polis ablanın eşi vurulmuş gecele. Birşey olmamıştı Allahtan ya bacağından ya da kalçasından vurulmuştu orayı da net hatırlamıyorum...

Daha birçok nokta var değinmediğim, değinmemem gereken ya da toparlayamadığım. Ama işin kısası şu. Ben orada ben oldum. Hayatı anlamaya orada başladım. Oyuna trainingden değilde; harcoredan başladım... Allah kimseye göstermesin.. Sabah devam ederim o zamana kadar trendden düşer okumak isteyen panpalarımla devam ederiz.d Hayırlı geceler beyler *