Tek başına olmamak

borç derdimin olmadıgı günleri özlüyorum amkk ):

Ilk Osbir çektiğim zamanki zevki özledim amk

Atatürk 'ü...

1 TL ye döner yemeyi özledim mk

Yazı özledim panpa

çocukluğumu... tek derdimin mahalle maçını kazanmak olduğu günleri özledim...

içimdeki çocukluk heyecanını özledim aq

sosyal olmayı :(

Annemi, babamı

başlıyorum yazmaya çocukluğumu misket oynamayı gecelere kadar mahallede arkadaşlarla simit 5 adım gibi oyunlar oynamayı taso oynamayı kart oyunu oynamayı beyblade ne bilim boru alıp kestirip kağıtla ok yapıp mahallede savaşırdık mahalle maçları yapardık her gün top oynardık şu an da bunlar yok olsada bizim yapmamız normal kaçar zaten de çocuk olmayı özlüyo insan aklının sarmadığı günleri zalimliğin ne olduğunu bilmediği günleri iyi insan kötü insan kim bilmediği günleri derdi tasası olmadığı dünyaya toz pempe bakabildiği bunun verdiği mutluluğun 1 milyon dolara değişemeyeceği günleri özlüyo insan

Babamı

Çocukken mahalleye gelen dönme dolabı özledim amk.

Up up up

umursamaz olmayı, takmamayı

özlediğim bir şey yok ama mutsuzum

yurtdışında sokakları tek başıma dolaşmayı özledim amk . ahh roma sokakları

ilk aşkımı , hayatımın anldıbını amk. Yıllarımı verdim kevaşeye , 8 senr ulan 8 sene. Birkaç ay daha dayanca sözlenicez , gitti başkalarına yar oldu. Ah adaletini gibeyim dünya

ilk aşkımı özlemedim kanser gibiydi bitirmek iyi oldu. Hayat özlediğimiz bu masumane küçük şeyleri bizden aldığı için bu kadar bin olduk belkide...

küçüklüğümü