Alanyaya çalışmaya diye gittim ne tatil yaptım ne para kazandım parklarda yattım otobüs şoförüne rica ettim eşya kabininde geldim memlekete

hiç unutmuyorum panpalar 7 yasindayim bigun kuzenimde kalıyorum. annem yanıma az para vermişti. eve gitmeye 1-2 gün kala param bitmişti. kuzenim dedi ki paran varmı dedim bitti. sonra dedi bekle evde ben bi arkadaşın evine gidip geleceğim. tamam dedim işte bekliyorum evde yarım saate yakın oldu dedim cikayim arayayim şunu sıkıntıdan patladim. kapının önüne ciktim ki birde ne göreyim.. kuzenim kapının önünde gizlice dondurmayı kemiriyor elinde de bi poşet 2 dondurma. annesine ve babasına. nasıl uzulmustum panpalar beni görmeden içeri girdim ve bi umutla bana da alır diye bekledim. almadı amk çocuğu. bu da böyle bi animdir

Bizim kantin sandviç yapardı 2 liraya, ben de bir hafta boyunca annemin verdiği 25 kuruşları biriktirmiştim her gün. O zamanlar simit 25 kuruştu, ayran şalgam falan lükstü. Her neyse annemden yalvar yakar son gün 50 kuruş almıştım, yalvar yakar diyorum çünkü durumumuz harbiden vasattı pazara falan çalışmaya giderdik sürekli, çar çur edilecek para yoktu. Gittim kantine, heyecanlı bir şekilde sandviç istediğimi söyledim içinde de yok yok işte salamından tut ince dilim kaşarına, ketçabına mayonezine kadar cennetti dıbına koyim sürekli bayat simit yiyen bir adam için. dıbına koyim aldım sandviçi, aptallaştım birden sandvici izliyorum ne şahane bir şey diye. Tam bir ısırık alacam hiperaktif bir huur evladı geldi sırtıma sert bir şekilde çarptı, sandviç falan zemine yapıştı. Arkasına bakmadan gitti tabii ki dıbına koduğumun oğlu, hala hatırladıkça sinirlenirim. Bakakaldım sandviçe, bir hafta boyunca parayı özenle biriktirmem, okul günlerinde açlığa katlandığım vakitler gözümün önüne geldi, pazarda çalıştığımızı falan da hesaba katınca geçip tuvalete sessiz sessiz ağladım teneffüs boyunca. Şimdi durumumuz biraz daha iyi, annem çıkarıp para verebiliyor ihtiyacımız olduğu zaman. Ama nasıl anlatılır ki dıbına koyim, çok kötü günlerdi işte anlayacağınız üzere, cidden anayı babayı para hesabı yüzünden üzgün görmek insana koyardı her ne kadar küçük olsak da anlardık. Çok çalışmak lazım, bu dünyayı arkamızdan sertçe vurup elimizdeki yemeği düşüren huur çocuklarına bırakmamak lazım.

Ulan eskiden ilk okul 6. Sinifta yılbaşında herkez birbirine hediye alıcaktı. Bana kurayla sinıfın en zengin en bin bebesi çıktı neyse başkası cıksa alirdim 1 tlye kitap felan ama bu bin e öyle bişey alsam dalga geçer rezil ederdi beni bende 6-7 tl ye kar küresi almıştım (ışıklı mışıklı amk nasıl güzel bişey ama bir an okula gitmeyip benim olsun istemistim ) neyse kırtasiyeden çıktım poşete koymuştu adam çıkar çıkmaz birden elimden kaydı yere düştü amk kendimi iflas etmiş gibi hissettim ağlıcaktım neyse sonra eve gidip annemden bidaha para istemiştim başka hediye almak için annem nekadarda paramız yok ekmek alıcaz lazım desede yalvar yakar 3 tl daha alabilmiştim. Gittim gene kırtasiyeye 3 tl ye güzel hiç bişey yok amk en son oyuncak gibi bişey vardi ejderha figürümü ne aldim girdim okula geç kalmıştım hediyeler verilmeye yeni başlanmiş ama 5 dakka sonra hediye aldığım bin e sıra geldi bana kim hediye almış diye etrafa bakiyo mutlu mytlu ayağa kalip yanina doğru gidince benim ona hediye aldığımi gördü beni görünce yüzü düstü bin in . En son verdim hediyeyi hediye paketi yapmıştı bedavaya kırtasiyeci hediye paketini açarken ben gittim yerime oturdum. Paketi açtığında buney amk dermiş gibi baktı sağını solunu inceledikten sonra 10 dakka geçti kalktı çöpe attı huur çocugu ulan yerin dibine girdim sanki herkez bakıyo ben olsam bende aynısıni yapardim diyo bin in diğer zengin arkadaşları. O bine hediyeyi vermek için akşam sofrada ekmek yoktu kuru kuru içmiştik çorbamızı.

Buda böyle bir anımdır.

ilkokul 8. sınıfa gidiyordum. Kardeşimde 2.sınıfta. Otobüsle gidiyoruz okula, otobüs kartları yeni gelmişti işte. Para yok tabi. 1 lira bana 1 lira kardeşime harçlık vermişti babam. Normalde kardeşim için de kart basmam gerekiyor ama ben basmıyordum öyle geçiyorduk. Bazı şoförler laf ediyordu ama atlatıyordum bir şekilde. Kardeşime de bir şey belli etmemeye çalışıyordum. Neyse bi gün okula gidiyoruz kartı bastım 1 kere. Para kalmadı daha kartta. Bende 1 lira var. Onun telaşını yapıyorum akşam napcam diye. Neyse o gün ben 1 lirayı harcamadım. Karnım acıktı ama yemek alırsam eve dönemiycez. Okuldan çıktım karnım aç 1 lirayı karta yüklettim. Kardeşim de parasını harcamış. Otobüse bindik kartı bastım şoför çocuk içinde basacaksın dedi. Benim başımdan aşağıya kaynar sular döküldü bir an. Ben de voleybolcuyum bu arada. Zaten ben inicem dedim şoföre. Kardeşime de dedim ki antrenmana gidiyorum ben annemlere söylersin dikkat et dedim. Tamam dedi ben indim otobüsten. Kartta para yok 5 kuruş param da yok. Saat akşam 6 da yürümeye başladım. 12 kilometre yürüdüm eve vardım. Saat 9.30 civarı olmuştu. Karnım o kadar acıktı ki gözlerim kararıyo artık. O kadar yorulmuşum ki. Annem dedi nasıl geçti antrenman. Ben de çok yoruldum dedim iyiydi ama dedim. Bir şeyler yiyip uyudum direkt. Bu da böyle bir anımdır. Uydurma falan da değil yani bizzat yaşadım. Hala aklıma geldiği zaman müzik dinlerken falan gözlerim doluyor bazen de ağlıyorum. Güçlü görünmekten çok yoruldum.

Geçen nisan ayı doğum günüm var beyler arkadaşlarla toplancaz okuldan çıkmayı bekliyoruz ben kaçtım tabi o gün. Lise 1 den bir arkadaşımla karşılaştık 2 kere sınıfta kalınca okulu bırakmıştı neyse bitirmiş bu okulu açıkdan lys ye gircekmiş lys parasını nereden yatırıyoruz felan bunu zütürdüm bizim okula baya dertleştik zamanında en iyi telefon vardı bunda küpe felan takardı şimdi biraz insana benzemiş ama karakteri hala bozuk neyse bunun lys başvurusunu yaptık para yatırdık ayıp olmasın diye doğum günüme bunuda davet ettim tamam gidelim dedi 2016 model bmw var altında gittik kafeye neyse yedik içtik bu konuşma yapcam dedi sanki başbakan olcak pekekent herkesin içinde başladı kendini övmeye ben iyice sıkılmaya başladım arkadaşlarımın yanında beni ezmeye çalışıyo bişeyde diyemedim en sonunda hesaplar benden dedi bu fakir gün yüzü görsün dedi bende bunu kovaladım bu gitti biraz daha oturduk 350 tl hesap geldi arkadaşlardan 100 lira kadar topladık 250 lira ekgib garsonlarla biraz samimiyim sonra öderim üstünü dedim tamam dediler 3 taksit kaldı hala o kadar şeyi kim yedi içti bilmiyorum

O zamanlar her yaz köye imam oğluna giderdik AMK tatile gidecek para nerede imamoglunda sürekli düğün olurdu herkes herkesi tanıdığı için bizimkiler her düğüne giderlerdi ben ayakkabı eski püskü. birşeydi o yüzden hiçbir düğüne gitmezdim. Ama o yaz dayımın düğünü vardı e haliyle bende gitmek zorundaydım anneme gitmem ben diye 2 saat ağlamıştım annemde zorla ikna olmuştu herkes düğünden gelince bana niye gelmesin diye sormuşlardı ama diyemedimki ayakkabım yok

hatunla sahilde yürüyorduk ilerde çiçekçi ablaları gördüm ben kadına yanımdaki kuzenim dicektim . Benim hatun atladı aşkım çiçek alsana diye bende mecbur alıcaktım sonra fiyatını sordum kadın ne verirsen dedi çıkardım 1 tl verdim kadın yüzüme mal mal baktı sonra dedim abla yol paramız yok kadın parayı almadı üstüne bize minibüs parası vermişti .

edit: Cebimde 5 tl vardı

Eskiden çok fakirdik. Babam tekelin satılmasında dolayı işsizdi, e yaşıda geçti tabiki. 8. Sınıfa kadar harçlık almadan gittim okula. Öğle yemeği yemez aç aç okul çıkışını beklerdim. Yerde çikolata filan görünce dayanamaz kimse görmeden alırdım. Yerde ki pis çikolatayı yerdim beyler. Üstünü yemizlediğimi sanıp yerdim. Bir gün annem benimle beraber okula gelmişti. Sınıftan bir kız murat yerdeki şeyleri yiyo demişti anneme. E yoksulluk çoğu zaman dolap boş olurdu. Huur evladı öyke diyince annem yıkıldı, bende dövecek diye çok korkmuştum da hayır yemiyom demiştim.

O günden bu güne pek bir şey değişmedi. Yazın ızgaracı olarak çalıştığım bir avm deki lokanta vardı. Mezuniyet balosu için takım elbise parasını ve kayıt ücretini çıkarmak için orada çalıştı bir kaçgün. Takım elbise 200 liraydı ama bende 110 vardı babamda cebindeki son 20 lirayı verip tanıdık olduğu için ay sonu veririz demişti. Adam istemeyerek kabul etmişti. Yerin dibine girmiştim beyler. Babanızon son 20 lirasını takom elbiseniz için vermesi nasıl bir durum biliyor musunuz?
Ailenizi sevin beyler. Onlar sizin için herşeyi yaparlar

Evde dizi izliyodum kız arkadaşım mesaj attı kuzenimle kafede oturuyoruz sende gel diye (kuzenide kız) bende hayır gelemem falan dedim(çünkü cebimde 1.5 tl para var) bi çay 2 lira. ısrar falan etti hastayım demiştim.
Olaydan 1 ay sonra param olmadığı için gelemediğimi söylediğimde ayrılmıştı..

Vay huur çocuğu vay üç kuruşa 20 kuruş indirmiş

7. Siniftaydim dersaneye gidiyodum iste. Her sinifta numunelik fizige sahip kızlar olurdu ya bi tane ama yüzü cirkin olur oyle bi arkadasim vardı. Bigun gel dedim sana dondurma ismarlayam kantinden neyse ciktik planimda gecen gun yedigim 2 panda dondurmanin belesini ısmarlamak. Neyse dondurmalari aldim bedavalari adama verdim. Geleneksel olarak nerden aldiysan oraya git dedi. Bendede 25 kr. Vardi o an . kıza simdi sende varsa verde asagiya inince hatirlat bana sana verem dedim . omrumden omur gitti o an. Parayo vermedim tabi, belesleride kendime aldim aq.

Rezervasyon

çok içmiştim ve bi pazar akşamı kalabalık bir avmnin tam ortasına kustum. bu olay yaşanalı 3 yıl oluyor ve o avmnin yanından bile geçemiyorum.

Mağazaya girdikten beş dakika sonra ben bi başka yerlere de bakayım deyip kaçmak..

Rez okurum bi ara

5 paket bonzaim vardi aradan 3 gun gecti bi baktim bitmis ulaan parada yok dokulenleri toplamaya basladim cimbizla tek tek 2*3 kapak zorla cikardim o 3 kapagida 3 gunde ictim vay amkkk ne gunlerdi be simdi azima bile surmem.

Mahalle maçında alınacak kolanın fiyatını düşünüyodum panpa

8-9 yaşlarında yeni bir şehre taşınmıştık işte düzen filan da kurulmadığı için babamın öyle işi yoktu doğru dürüst. Hiç unutmam okula başladıktan yaklaşık 1 yıl sonra filan bir beden dersinde hoca bizi sıraya dizmişti üzerimde eşofman yoktu sanırım tam hatırlamıyorum onu ama ayakkabımın burnundaki yırtığı içe çekerek gizlemeye çalışıyordum beyler. Sonra hoca farketti başka ayakkabın yok mu ? diye sormuştu bende utana sıkıla bir şeyler gevelemiştim.En çok o zaman hissetmiştim sanırım bu da böyle bi anımdır.

Benzinliğe gittim 50tl'lik benzin aldım. Sonra cebimde para olmadığını farkettim. Kart geçeyim dedim ay sonuna yaklaştığı için kredi kartı da boşalmıştı. Sonra bir arkadaşımı arayıp ondan benzinliğe para getirmesini istedim. Yaşadığım en büyük garibanlık bu