lk okul 7. Sınıftayim bir montum vardi ama hic sevmezdim neyse evde sobali yaniyo ama ev hala soguk bende montla geziyom evde mont sobaya deymisti naylon hemen yanmişti farkettiğimde çok uzulmistum baska montum yoktu sonraki gün okula gittim o günde şiir okuycaktik bi sahneye çikip butun okul orda ben bi elimle yanik yeri kapamaya çalişiyom bi yandanda şiiri okuyom çok utanmistim ama suanki halimize bin sukurler olsum Allah kimseye garibanlik yasatmasin

fakiriz o zaman 7. sınıfa gidiyorum sunum yapılacak ayakkabım yırtık olduğu için utanmıştım sıfır almıştım, yeni bi ayakkabı almıştı babam işte kendi çabası ile ucuz pazardan , arkadaş ortamında bi çocuk bağırmıştı kızların yanında " aa o ayakkabıyı pazarda görmüştüm 20 lira " diye ağlayarak eve gitmiştim beyler çok üzülmüştüm amk anlatamam şimdi anne baba ayrıldı kendi yolunu bulmaya çalışıyorum Allaha şükür amcam yardım ediyor ayakkabı boyuyorum bazen paramı çıkarıyorum. .

Edit1: olum ayakkabı boyası diyip küçümsemeyin
asgari ücret kazanıyorum o kadar düşük Sanmayın yani

Edit2: şuan ailemden ayrıldım tek kalıyorum 4 ay olucak durumlar taka sardı pgibiyatrik tedavi görüyorum

arada biri gelirse destek olsun bari

https://youtu.be/5KvmE72EpiY

Panpa öyle çok garibanlik değilde lisede zengin mekanlarina filan çağırırlardı her zaman yok yaw ben daha şu bölümü geçmedim filan derdim

Lise zamanindayiz tabikide yine para yok sarma alicaz sarma sigaraya dahi para butunleyemedik 5 kisi olarak yanimizdan gecen bi delikanli abi duymus konusmalari bakkala girdi 1 paket winston box almisti bize hala gorusurum kendisiyle harbi delikanli adam nasilda mutlu etmisti bizi

Bir yere çağrılınca parasızlıktan asosyal taklidi yapmak, yok kanka ben sevmem konserleri vs.demek...

Çok sevdiğim bi abimin cenazesine sırf otobüs parası olmadığından gidemedim adam bana babalık yapmıştı daha da gidemedim...
Edit:Gitmeme sebebim adam başka bir şehirde gömüldü...

10 yaşımda falandım. Mahalledeki bütün çocuklar toplanırdık.
Herkes meybuz cips tarzı şeyler alırdı benim cepler delik tabi para falan yok.
istiyodum vermiyolardı. Gittim eve kumbarayı kırıp içinde ne kadar para varsa aldım. Markete gidip gördüğüm her şeyi aldım herkesin gözü önünde yedim.
Beter olsun dıbına koduklarım.
(bkz: her şey bir yıl önce başladı)

Sanayide çalıştığım dönem de, (2009) liseyi terk etmiştim daha 16 yaşında bi çocuktum. 30 lira haftalık alırken okuldan tanıdıklarım 7 liralık sigarayla gezerdi ben ustanın çeyrek söndürdüğü izmaritleri içerdim. Tırnaklarımın altı leşti geçmiyordu arada okuldaki arkadaşlarımı ziyarete giderken kızlar "ıyy ellerine bak" tarzında cümleler kurardı usta olmama 2-3 ay kala piskolojimin bozulması nedeniyle sanayiyi bıraktım. Şuan garsonluk yapıyorum lüks bi kafede. Asgari ücret ve hâla fakirim.

edit: halimize şükürler olsun, 1.400 lirayı bulamayanda var.

5. ve 6. sınıfta 6saat ders içeren okula kahvaltısız ve 2.5 YTL ile giderdim, simit-ayran kombosunu 3.dersin teneffusunde yapar 1.5YTL ile dönerdim. Ulan bide sevinirdim amk para biriktiriyorum diye onuda bakkalda bütünletip anneme veriyodum harcarsın deyip. Şimdi halimize şükür diyelim.

Bi gün montumu okulda unutmuşum sıf almasınlar siye 10 km geri okula gitmiştim başka mont alamazdı ailem çünkü

Beyler arkadaşlar lisede kantinden birşeyler alırdı bana ikram ederlerdi benim de param yok tabi karşı tarafa ikram edemeyeceğim den yok panpa canım istemiyor derdim

Aha bu biraz lüks olabilir ama günlük 3 lira harçlıkla biz sigara parası çıkartıyorduk paket 2 liraydı 1 lira bize kalıyordu

ilkokul çağlarımdayken simit 40kuruştu annemde bana 50 kuruş verirdi, kalan 10 kuruşu biriktirip annemden Cuma günü para istemez o 10 kuruşlarla Cuma günü simit alırdım.

ilkokulda oyuncak günlerimiz olurdu sınıfta. Her ayın bir günü herkes bir oyuncak getirirdi. Ben o gün okula gidemezdim utancımdan.

edit: bir ara abim bana bir oyuncak aldı. o kablolu kumandalı arabalar vardı ya mk, yesile basardın ileri giderdi kırmızıya basardın geri gelirdi. onu zütürmüştum oyuncak gününe tabii sonradan milletin uzaktan kumandalılarını görünce cebime koymuştum.

6 yıl önce hiç unutmam ve beni gerçek aşka bağlayan bir olay.

Fakir ama yakışıklı sayılan biriydim. Lise 2 zamanları bir kızla tanıştım her şey çok güzel 1 2 hafta zaten okuldayız hep falan görüşüyoruz yani para harcamalık olay yoktu pek. Birinci ay geldi kıza da demedim şimdi durumum yok falan bilmiyor yani fakir olduğumuzu. Bana diyor yok sinemaya gidelim oradan yemek yeriz oradan kafede otururuz gibi bende birşey diyemedim tamam olur dedim. Büyük gün geldi dedim babaannem vefat etti yalan bulamadım başka dedi olsun başka sefere buda inanmamış tabi gitmiş en yakın arkadaşıma sormuş anlatmış her şeyi arkadaşımında attığı mesaja bakın onun babaannesi zaten ölü para bulamamıştır fakir binbenim tabi hiçbirşeyden haberim yok okula gidiyorum.

Sev:Aşkım tenefüste önemli bir şey konuşcam seninle.
Ben:Tabi aşkım.

ve tenefüs

S:Neden söylemedin durumunuzun olmadığını
B:Nerden biliyorsun dedim

ve telefonu gösterdi o mesajı okuduktan sonra beyler bahçede ağlamaya başladım nasıl ama hayatım boyunca ilk defa öyle ağladım. Kızda dedi aramızda paranın lafı olmaz lütfen üzme kendini bu senin elinde olan bir şey değil ki zaten sınavımız bu falan hem ilerde çalışıp kazanırız çok güzel bir hayatımız olur.(dur mk daha 1 ay olmuş) o ettiği kelimelere aşık olmuştum beyler şimdi nişanlım olur okul bittiğinde de düğün inşallah.O çocuğa gelirsek normal davrandım çıkışa kadar çıktıktan sonrada çocuğun ağzını burnunu kırdım cebindeki parasını alıp larkımı içtim pişman mıyım değilim.Özet şu hayat bir yerden patlak verirse her zaman başka kapılar açılır

Panpa her günümü 3 lirayla geçiriyorum
Hayir tasarruf gibi bişi öğrenciyiz

Istediğim basit şeyleri alamadığım ama çaktırmamak için de rol yaptığım zamanlar da oldu elbet

Ama Allah a şükür geçirecek montum da giyecek ayakkabım da vardı bazı entryler gördüm üzücü gerçekten Allah yardımcınız olsun

Kurtlar vadisinin en meşur olduğu zamanlar herkes uzun siyah kaban giyer beyaz atkı takardı bi tek benim akrabanın eskisi sarı kolları felan fosforlu bi montum vardı lisede sıra olduğumuzda adeta zenci yarakların arasındaki asyalı çükü gibi belli olurdum ben sessiz sakin dursamda müdür hep beni görür ibreti alem dayanı hep bana atardı diğerini nasıl çağıracak ki hepsi aynı tornadan çıkmış gibi aynı dıbına kodumun fıkaralığı

Siz gene iyi amk harçlıklarınız vardı benim hiçbir zaman düzenli olrak harçlığım olmazdı sadece ayda yılda bir böyle evde 1 lira 50 kuruş bozuk bulursam param oluyodu hiç dışarı çıkmadım o yüzden hep işim var felan derdim ve meb kitaplarına çalışırdım sonra ben fen lisesi kazandım ve devlet yurdunda kalmaya başladım şimdiyse burslu bir şekilde hukuk okuyorum

kanka ben ac degilim ya siz yiyin