Annemle birgün çarşıya gittik ama neden gidiyoruz bende bilmiyorum ,neyse annem bi kadına birşey sorucaktı bende beklıyorum ne soruyor dıye ,neyse annem geldi tamam gidelim dedi gidiyoruz ,meğersem kimse yokmu derneğine gidiyormuşuz beyler ,biz fakiriz bildiğin bunuda söylüyorum burda ulan içeri bi girdik ,tabi ben anneme sinirlendim 8. sınıfa gidiyordum o zaman içeri girdiğimzde böyle mağaza gibi yapmışlar seçin beğendiklerinizi dediler bildiğin cırtcırtlı ayakkabıları bitane 20-21 yaşındakı kız bana dene falan dıyor bunları lan bildiğn cocuk ayakkabısı ,dedim bende var ayakkabı ben birşey almıcam anne dedim.Ben o gün anladımki hayat bize gün yüzü göstermicek ,büyüdüm ve bunları hiç unutamıyorum ellerimizde kimse yokmu poşetleriyle otobüse binmiştik ulan bu sahne beni duygulandırıyor kendime hakim olamıyorum..