-Bunu muhtemelen kimse okumayacak ama içimi dökmek istedim.- Hep ileride insanlar tarafından hatırlanmak istedim. Önemli bir insan olmak istedim hatta önemli gibi olmak istedim. Lider olmak istedim ama asla egoist olmadım. iyi bir insandım ben ama kimse bana zerre kadar değer vermedi. Ailem hariç tabii. Zor bir çocukluk geçirdim abim doğuştan %90 engelliydi. Eve gelen misafirlerin acıyan bakışları altında büyüdüm. Ama abimden asla nefret etmedim. Sosyal hayatım olmadan büyüdüm ne gerçek bir arkadaşım vardı ne de yanında rahat hissedebileceğim biri. Sokakta mahalleden birkaç çocukla top oynardık, benimle hep dalga geçer küçük düşürürlerdi. Eve gider ağlardım. Ama ertesi gün -her gün yaptığım gibi- aynı mallığı yapıp gider onlarla oynamaya devam ederdim. Hepsini gerçekten de severdim. Ama onların bana değer vermediğini anlamam çok uzun sürdü. Hayatı hep filmlerdeki gibi sandım. Sihirli bir biçimde insanların bendeki iyiliği görebileceğini sandım. Her zaman umudumu yüksek tuttum, şimdi farkediyorum da hala öyleyim galiba, hala gözüm yükseklerde. Hala bu insanları "kurtarabileceğimi" sanıyorum ama yapamam, güçlü değilim, zeki miyim? Bilmem, tartışılır. Bunu muhtemelen kimse okumayacak ama yazmak istedim, içimi dökmek istedim. Belki birgün bunu görüp "Ne zor zamanlardı vay be." diyebilirim. Umarım öyle olur. Okuduysanız teşekkür ederim, okumadıysanız da gibtir edin alıştım sayılır. Yaşayın anasını satayım benim yerime de zevk alın. iyi geceler.

Umudunu kaybetme kardeşim varsın olmasın istediklerin ama bu boş dünyada yaşamak için umudun olmalı hiç değilse. Allah kalbine göre verir inş.

kardeşinin engeli hariç adam beni beni anlatmıs amg.

okudum

olması için bir engel yok panpa. iyi şanslar

Kendini değiştirme, kendin gibi insanları bul. Bulamazsan da insanlar senin gibi olmaya özensin panpa, adamsın

burdakilerin cogu senin gibi gel biz senin arkadasin oluruz

Kardeşim bozma kendini hz isa kötülüğü iyilikle yen demiş sende öyle yap. Hayata gelince hepimizingi tak gibi senden kötülri düşün sıkma canını

ben hiç özel birisi olmak istemedim ama fazlasıyla özel bir kişi oldum ama bunu ben kendim yaptım bana birisi değer vermiyor yada kötü muamele gösteriyorsa karşılığını fazlasıyla alıyordu çünkü benim en büyük ve en güçlü silahım zekam o yüzden özel bir kişi oldum ha mutlumuyum evet mutluyum özel bir kişi olmak insana ayrı bir hava ve mutluluk veriyor o yüzden mutluyum

Amk sanki bize her gün bas bas paraları leylaya.

öncelikle selamlar ;

Bende ileride iyi birisi olarak hatırlanmak isterim ama TEK ENGEL faşist bir ülkede yaşıyor olmamızdır. Özgür değiliz, yolda yürümeyi özgürlük sanan aptallar var, bu özgürlük değil asıl özgürlük iSTEDiĞiNi BAĞIRARAK DiLE GETiRMENDiR ...