Daha onceden bahsetmistim panpalarim. Sevgilimin beni birakmak uzere oldugunu, bu durumun beni ne hallere soktugunu filan ucundan kiyisindan anlatmistim.

Neyse, sadede gelecek olursak kiz beni birakti agalar. Arkadas kalmak istedigini, beni hala sevdigini, ama yapamayacagini, ilgilenmesi gereken baska seylerin oldugunu, sinava girecek olmanin verdigi stresi anlatip durdu. Baslarda kabul etsem de ona arkadas gibi bakamiyodum. Ben de uyduruk bi sebepten kavga cikararak butun iliskimizi kopardim attim. Bu durumun bana iyi gelecegini dusunuyodum ki yanilmisim. Ben uniye basladim, o da bi sene daha kaybetmeyi goze alarak yeniden dershaneye. Bi sure sonra dayanamayip naber, meraba tarzi bi iki mesaj attim. Gordu giblemedi bile. O zaman kafayi yemeye basladim. Depresyona soktum zorla kendimi. Ne okula gittim, ne de herhangi bi ugrasim oldu. Kafayi yemek uzereydim.

Bi sure sonra dayanamayip bana cevap yazdi. Cok afir bi tartisma oldu beyler. Yazdigi son uc mesaj suydu: "biz diye bi sey kalmadi beni artik aklindan cikar, mesaj atma daha, unut."

Yakin bi zamanda memlekete geldim. Ortak bi arkadas vasitasiyla gorustuk. Arkadas kalmaya karar verdik. Ama kopek gibi seviyorum iste beyler. Yapacak bi sey yok. 2016 dan tek istegim bana geri donmesi. Siz de bu aciz kardesinizin dilegine kavusmasi icin bi dua edin be beyler. Olmaz mi?