Biraz izledim ne konuştuklarını. Daha fazla dayanamadım. Koşar adım gittim yanlarına. muhafazidi tuttuğum gibi yakasından kaldırdım. Alnımla burnum karışık kafa attım. Benim canım da yanmıştı ama önemli değildi.Bu saatten sonra ölsem ne fark ederdi zaten.Üstüne çıktım yüzünü paramparça edene kadar yumrukladım. Sonra o da karşılık vermeye başladı. Kafe sahibi sandığım 2-3 genç gelip bizi ayırdı. Beni tutup dışarı çıkarmaya çalıştılar.Bir an Gizemle göz göze geldik. Elini ağzına zütürmüş ağlamaklı gözlerle bana baktı. Tutamadım kendimi bir iki damla yaş aktı gözlerimden. Kafeden çıktım. Koşmaya başladım.Bir yandan ağlıyor bir yandan koşuyordum. Hiçbir rotam yoktu. Adeta 3-5 dk içinde koca evrenden silinmiştim. Koştum koştum.En son ağlamam durunca ben de durdum.Bir yere oturdum. Saat kaça kadar oturdum hatırlamıyorum. Sonra kalktım evin yolunu tuttum.Eve gittiğimde saat gece 12yi geçiyordu. Anne babama bir şeyler geveleyip yatağıma attım kendimi. Sabaha kadar gözümü kırpmadan tavana baktım. Aklımda sadece Gizem vardı.

O hafta okula gitmedim.Ne telefon ne bilgisayar açtım. Sadece odamda takıldım. Arada bir annemin zorlamasıyla yemek için çıkıyordum. Elimden gelse altıma yapacak dışarıya çıkmayacaktım. Annem babam ne olduğunu soruyordu. Gizemle aramızdakileri az çok biliyorlardı. Birkaç kez babam konuşmaya geldi ama bir şey yok diye içini rahatlatıp yolladım. Tabi söylediklerimle görüntüm birbiriyle çelişiyordu.Bir ara gözüm telefona kaydı. Açtım.Gizem aramıştı defalarca.3-4 kez de Alper. Gizem mesaj da atmıştı. Açtım okudum. Hepsinde özür diliyordu. Lütfen konuşalım bildiğin gibi değil diye.Ama hiçbirine cevap atmamıştım. Konuşmayacaktım.Konuşup acım daha da katlansın istemiyordum.Bir yandan da okula da gitmek zorunda olduğumu fark ettim. Yoksa devamsızlıktan kalıcaktım. Mecburen bir sonraki hafta başı okula başladım.

Kimseyi evinden almadan okula tek başıma gittim. Sınıfa girdim sağıma soluma bakmadım geçtim oturdum. Hemen Alper yanıma geldi nerdesin oğlum falan dedi. Hastaydım dedim konuşmadım daha fazla o da gitti. Gizemi sınıfta mıydı değil miydi bakmadım bile. Sadece saatlerce sıramda oturdum. Kaç ders sonraydı bilmiyorum. Yanıma Gizem geldi. Konuşalım mı dedi. Fark etmez dedim. Dinleyecek misin dedi. Bilmem dedim. muhafazid olayını anlatıcam dedi.Ben de ailevi sorunlarınıza ben karışmak istemem senin özelin sonuçta dedim. Lordfeanor lütfen böyle yapma dedi. Yüzüne baktım. Ağladı ağlayacaktı. Konuş dedim. Konuşmaya başladı.

muhafazidle olanlar gördüğün gibi değil diye anlatmaya başladı. muhafazid yaklaşık bir aydır beni rahatsız ediyordu. Seni dövmekle tehdit ediyor bir kez buluşalım istiyordu.NE kadar kabul etmesem de tehditleri artınca sana çaktırmadan buluşmak istedim. Biliyorum anlatsam izin vermezdin gider kavga ederdin muhafazidle. Sana zarar gelmesin diye ben görüşmeye gittim.Her şeyi orada güzelce noktalayacaktım ki sen geldin. Ondan sonra zaten her şey sarpa sardı. inan başka bir şey için gitmedim. istersen tüm mesajları gösteririm hiçbirini silmedim dedi.Ben de göstermene gerek yok dedim. Sana kendimden daha çok güvenmiştim. Defalarca birbirimize söz vermememize rağmen hala benden bir şeyler saklaman ağrıma gitti dedim. Lafımı kesti. Senin de beni takip etmen ağrıma gitti dedi Gizem.Ya napsaydım dedim.Öylece bıraksaydım muhafazid sana orada zarar verse ne olacaktı dedim. Sustu.inandın mı bana dedi. Yaptıklarım tamam çok hatalıydı ama hiçbir şey göründüğü gibi değildi affettin mi dedi. Eskisi gibi güvenecek misin bana söz bir daha hiçbir saklamıcam dedi.Ben de bilmem zaman gösterecek dedim. Yüzüne bakmadım. Gizem yanımdan ayrıldı.

Beyler kusura bakmayın ama benim de işlerim oluyor. Boş vakit buldukça girip yazıyorum. Elimden geldiğince kısa tutup max 2-3 gün içinde bitiricem anlayışınız için teşekkürler.

Gizemle aramız düzelmiş gibiydi ama hala tam olarak buzlar erimemişti. Bazen sabahları almaya gitmiyordum. Okula geldiğinde de bir şey demiyordu. Fazla takılmaz olmuştuk artık. Okul çıkışlarında çok nadir bir şeyler yapıyorduk.Çoğu zaman herkes kendi yoluna gidiyordu. ikimizden de şikayet eden yoktu. Yine Gizemi evine bıraktığım bir gün yolda muhabbeti o açtı.Ne zaman düzeleceksin dedi. Bana doğrularını söylediğin zaman dedim.Bir şey demedi. muhafazid konusunu kastediyorsan her şeyi açıkladım. Elimden başka bir şey gelmez karar sana kalmış dedi. Bilmem dedim. Sadece muhafazid değil konu. Sorun senin beni aptal yerine koymandı. Çok üzdün beni dedim. Gizem açıklamaya çalışırken susturdum. Lütfen açıklama. Bırakalım zamana ne olacaksa olsun dedim. Gizem de konuşmadı. Evlerine kadar sustuk. Evine girmeden önce gelip yanağımdan öptü.Öpmeyecek misin beni dedi.Çelimsiz bir öpücük kondurdum o narin yanağına.. Seni seviyorum dedi.Ben de dedim. Ayrıldık.Eve doğru gitmeye başladım.

Günler geçmiyordu. Gizeme karşı soğuk yapan bendim. ilişkimiz bitsin asla istemiyordum.Ama geri vites yaparsam da kızın gözünde otoritesiz gibi görünecektim. Gizem bir yerden konu açsa da aramız düzelse diye bekler olmuştum. Sabahlara kadar msn face telefon üçlüsünün başındaydım.Ama aranız düzelmenin aksine gittikçe açılıyordu.En son dayanamadım bir gece kapılarına gittim. Mesaj attım Gizeme aşağıdayım gel diye. Annem izin vermez noldu dedi.Bir şey yok izin al gel sen kapının önünde oluruz zaten dedim.10 dk sonra Gizem çıktı kapıdan. Geldi yanıma noldu dedi.Özledim dedim. Gittim yanına sarıldım doya doya. Uzun zamandır içime çekmediğim kokusunu ciğerlerime doldurmuştum.O da başını göğsüme yasladı. Sonra yüzünü kaldırdım.Bir daha olmasın Gizem. Nolur bana bir daha ayrılma korkusunu yaşatma dedim. Gizem söz veriyorum bir daha senden bir şey saklamıcam. Attığım her adımı yaptığım her şeyi sana bildiricem söz dedi. Alnından öptüm bir daha sarıldım. Biraz konuştuk kapının merdivenlerinde. Sonra evine git hadi annen merak etmesin dedim. Tamam dedi. Yanağımdan öptü baybay dedi ayrıldı. Aşk bana bunları bile yaptırmıştı.Ben kim kızın kapısına gidip romantiklik yapmak kim.Ama insan içinde olunca bir saniye bile düşünemiyordu.Bu işte ana kumanda beyinde değil kalpteydi.

Gizemle aramızın düzelmesiyle okula neşeyle gidip gelmeye başlamıştım.Her an olay olacak aramız bozulacak diye hiçbir şey yapmadan sadece Gizem odaklı yaşıyordum. Yerken içerken yürürken uyurken her daim aklımda Gizem vardı. Gizem de beni düşünüyordu bundan emindim. Artık hayatlarımız ortak olmuştu birbirine. Hiçbir şekilde ayrılmıyorduk. Fakat biz her defasında iyiye uğraşırken huzurumuzu ya Nur ya muhafazid kaçırıyordu.Bir okuldan çıkmış Gizemle eve doğru yol alırken önümüze muhafazid çıktı. Yanında da 2-3 arkadaşı. Beni kolumdan tuttu gel bakalım konuşcaz dedi. Gizem bağırıp çığırmaya başladı. Bırak onu diye adeta muhafazidi yumrukluyordu.Ben sakin ol dedim Gizeme bir şey yapamazlar sen git evine dedim. Hayır dedi.Ben de buradayım diye itiraz etti.Ne dediysem gönderemedim evine.En son vaziyeti anladığımda muhafazide dövecekseniz bari kızın önünde yapmayın sonra hesaplaşırız en azından bu kadar adamsınızdır dedim.Bir şey yok gel sen dedi. ikimiz biraz ileriye gittik. Biraz yanımızda arkadaşları vardı en arkada da Gizem .Daha fazla gelme demiştim. Belliydi dayak yiyeceğim en azından Gizeme zarar gelmesin istemiştim.Biz muhafazidle konuşmaya başladık.Sen geçenlerde yaptığın artistliğin farkında mısın dedi. Artistlikle alakası yok kendimi tutamadım yanlış anlamışım kusura bakma dedim. Bakıcam birader dedi.Sen gel beni tüm kafenin önünde rezil et sonra özür dile yok öyle dedi. Bundan sonra adam gibi duracaksın yoksa indiririm aşağıya dedi. Replik kasma muhafazid uzatma işte ne yapalım ayağına mı kapanalım hadi git işine dedim yanından ayrılmaya yeltendim.O anda ayağıma çelme taktı arkadan. Nereye lan dedi. Arkamı döndüm. Artık kayışlar kopmuştu.Tek bir hamle bekliyordum. Beklediğim hamle geldi. muhafazid yakamdan tutup silkelemeye başladı. Karşılık verdim. Kafayı gömdüm.

Kafayı gömmemle beraber arkadan koşarak gelen adamların sesini duydum. Kısa sürede ne kadar vursam kardı. Yere düşünce muhafazidi tekmeledim.Bir iki tane de yumruk attım. Sonra arkadan gelenlere döndüm bir iki yumruk ya salladım ya sallayamadım.Çoktan beynimde şimşekler çakmaya başlamıştı. Beni aralarına almış döverlerken Gizem ağlayarak yanımıza geldi. Lütfen bırakın diye yalvarıyordu... Hıyarın birisi Gizeme de vurdu.Ama vurmak ne kelime Gizem savruldu yere düştü.O an kan beynime sıçradı ayağa kalkar gibi oldum bir iki zayıf yumruk salladım sonra tekrar düştüm. Artık araya onu da almışlardı. muhafazid kıza da vurun acımayın dedi.Zor da olsa gittim Gizemin üstüne kapandım. muhafazid kaldırın ayrı ayrı dövün dedi arkadaşlarına ama bırakmadım Gizemi. Siper olmuştum.Ölsem bile bırakmazdım onu.Ben Gizeme kenetlenmiştim. Kafa bacak kol demeden darbeleri indiriyorlardı. Sonra muhafazid yeter bu kadar tamam dedi.. Birkaç küfür savurdu bırakıp gittiler.Ben bayıldı bayılacak biçare Gizemin yüzüne bakmaya çalıştım. Melek gibi yüzü kanlar içinde kalmıştı... Baygındı sanırım hareketsiz altımda kalmıştı.Ben de fazla dayanamadım yanına bıraktım kendimi.

O zamanlar yerel gazetelere bile çıkmıştık. Liseli çift saldırıya uğradı tarzından birkaç küçük gazetede başlıklar atılmıştı. Sonradan Alper söylemişti. Neyse o gün ikimizde hastanaye kaldırılmıştık. Alperle yediğimiz dayaktan daha az hasar görmüştüm ben. Tabii Gizem için aynı şeyi söylemezdim. Sonuçta kız bu kadar darbeye dayanıklı olmayabilirdi.Öyle de olmuştu.Ben birkaç ezilme kırılma ile kurtulmuştum ama Gizem kafasına kötü darbeler almıştı.1-2 gün içinde anca kendime gelip ayaklanmıştım. Annemin yardımıyla hemen Gizemin odasına gittim. Annesi vardı odada. Utanmadan sıkılmadan girdim. Geçmiş olsun dedim. Gizemin yanına oturdum. Nasılsın dedim sessizce gözlerini kırpmakla yetindi. Konuşmaya bile mecali kalmamıştı. Annesine döndüm. Kafası dışında bir problem yok ama doktorlar iç kanama riski nedeniyle burada tutmak istiyorlar dedi. Birkaç tane de incinme varmış dedi. Gözyaşlarımı tutamadım. Koyverdim kendimi. Gizeme eğildim.Öptüm kokladım.Özür dilerim dedim. Yanağıma bir öpücük kondurdu. Seni seviyorum dedi.Ben de dedim. Gizeminden gözünden bir kaç damla yaş gelmişti...

1 hafta kadar sonra falan ikimiz de taburcu olduk. Ailelerimizin ısrarıyla 1-2 gün evde kaldık. Buluşmadık.Onlarda korkmuştu endişe duyuyorlardı. Babam şikayetçi olmayacak mıyız dedi.Ben de gerek yok baba adamlar zengin her türlü paçayı kurtarırlar sonra biz suçlu oluruz dedim. Babam da hak verdi. Gizemler napacaktı hiç bilmiyordum ama muhtemelen onlar da uğraşmak istemezdi.Ama bu iş artık benim için hayat memat meselesi olmuştu. muhafazidden yediğim kaçıncı büyük dayaktı bu.Artık karşılık vermem gerekecekti. Kendimi geçtim Gizemi de hırpalamışlardı. Onun tenine babam zarar verse tanımaz girişirdim. muhafazide de bir ayar lazımdı. Taburcu olduğum gün Alper aradı.Bi ihtiyacım var mı diye sordu.Ben de teşekkür ettikten sonra muhafazid hakkında bir şeyler sordum. Lordfeanor lütfen bulaşma boşver dedi. Gizemi nasıl dövdüklerini sen görmedin Alper dedim. Senden benimle gelmeni falan da istemiyorum sadece nerede takılır nasıl tek yakalarım sağa sola soruver çok çevrem yoktur bilirsin o yüzden senden yardım istedim dedim. Olur mu öyle şey dedi. Beraber gidicez ister dövelim ister dayak yiyelim.Sen kapat telefonu ben en geç yarına gelirim konuşuruz dedi. Eyvallah görüşürüz dedim kapattım telefonu.

Dediği gibi Alper ertesi gün geldi. Bizim kapının önüne çıktık. Nerede takılır ne yapar baya araştırmıştı sağolsun.Ama sonunda uyarmayı da unutmadı. Kardeşim sorduğum adamların hepsi muhafazide bulaşma sağı solu belli olmaz dedi.Gel vazgeç karartmayalım hayatımızı .Lan dedim gidip adamı öldürücez demedim zaten hemen film triplerine girme. Altı üstü biraz dövücez olmadı biz dayak yeriz ne olacak dedim. Kafa salladı sen bilirsin dedi.Bi plan yaptık. Yarın akşamüstüne doğru muhafazidin okulunun çıkışında onu bekleyecek takip edecektik. Sonra tenha bir yerde kıstırıp dövecektik. Duruma göre teke tek ya da ikimiz de dalabilirdik. Okul çıkışı buluştuk Alperle. Alper yanından sınıftan 3-4 kişi daha getirmişti. Gerek yok beyler isteyen evine gitsin başınız derde girmesin dedim.Yok dediler. Belli olmaz onlar da grup olarak çıkarsa bu sefer kurtulma şansınız yok. Tamam dedim siz bilirsiniz. muhafazid okuldan çıktı biz de takibe başladık.

Akşam 9-10 kadar takip ettik.it gibi sürtüyordu adam.Bir kafeden çıkıyor diğerine gidiyordu. Yanı da hiç boş kalmıyordu zaten. Artık tak etti canımıza.En tenha yerde Allah ne verdiyse yanındakilerle beraber girişecektik. Beklediğimiz an çok sürmeden geldi.Önümüzde 5 kişilik grup halinde giderlerken biz de arkalarında 5-6 kişi onları takip ediyorduk. muhafazid diye bağırdım. Arkasını döndüğü an koşmaya başladım üstüne zıpladım yatırdım yere.Var gücümle yumrukluyordum. Sağdan soldan gelen tekmelere aldırış etmeden devam ettim. muhafazidi kitlemiştim. Altımdan kalkamadı. Birkaç kez kafasını tutup taşa vurdum. Sonra aşırıya kaçmaya başladığımı fark edince durdum.Bir yerini kıracak kadar dövmemiştim ama yüzünü berbat etmiştim. Belki birkaç dişini bile kırmış olabilirdim çünkü elimde çok derin çizikler vardı. Bizimkiler de diğerlerini halletmişti zaten. Aramızda dayak yiyen de olmuştu.Ama toparladık kendimizi sonra var gücümüzle kaçtık. Park gibi bir yerde durup soluklandık. Dayak yiyenlerin ağzını yüzünü temizledik. Hepsine tek tek teşekkür ettim.Bir sorun çıktığı takdirde tüm suçu üstüme atmalarını tembihledim. Başları benim takuma derde girmesin istedim. Sonra hepimiz vedalaşıp evlere dağıldık

Eve vardım birkaç bi şeyler atışıtırıp odama geçtim. Hemen telefona sarıldım. Gizeme nasılsın diye mesaj attım. Biraz bekledim. Sonra uyuya kalmışım. Sabah okula gitmek için kalktım. Telefona baktım. Gizem cevap vermişti iyiyim diye.Ben geri dönmeyince birkaç kez de aramıştı. Kıza ayıp olmuştu. Okulda izah ederim sıkıntı olmaz dedim yola koyuldum. Gizemi almaya gittim ama annesi çıkıp gelmeyeceğini söyledi.Ben de mesaj attım. Dün uyuyakalmışım kusura bakma bi sorun mu var niye gelmedin dedim. Biraz dinleneyim istedim bir şey yok yarın gelirim büyük ihtimal dedi. Tamam dedim. Okul bugün nasıl geçecek diye kara kara düşünmeye başlamıştım. Okula vardım sırama oturdum. Daha ilk dakikadan sağa sola bakınıp Gizemi arıyordu gözlerimOnsuz zaman akmıyordu. Okulu asmayı düşündüm ama dağ gibi olan devamsızlık elimi kolumu bağlıyordu.

O günü oflaya puflaya bitirdim eve geçtim. Gizeme mesaj attım biraz dolaşalım mı diye. Olur dedi. Bekle geliyorum almaya dedim evden ok gibi fırladım. Koşa koşa gittim. Gizemle geçireceğim her dakika benim için altın değerindeydi.O yüzden hiç ziyan etmek istemiyordum. Evlerinin önüne geldim Gizem de aşağı indi. Mahallede turlamaya başladık. Fazla uzaklaşmayalım dedi.Son olaylardan ötürü korktuğu apaçık belliydi. Bozuntuya vermedim tamam dedim. Gizem biraz durgunlaşmıştı.Her dakika iyi misin diyerek onu da sıkmak istemiyordum.Ama içim içimi yiyordu.En son duramadım. Gizem gerçekten bi problem mi var canın sıkkın gibi dedim. Daha ne olabilir ki dedi. Bir grup serseriden meydan dayağı yiyen kızın durumu nasılsa öyleyim dedi.Bir şey demedim haklıydı.Özür dilerim dedim. Elimden geldiğince korumaya çalıştımAma gücüm bu kadarına yetti dedim. Saçmalama dedi. Koluma girdi.Sen orada olmasan kim bilir ne halde olurdum dedi. Elimi omzuna atıp kendime çektim. Merak etme ben ölene dek hep yanında olucam yeter ki sen beni bırakma deyip saçlarından öptüm...

Gizem ertesi gün de okula gelmedi. Hatta o hafta hiç okula gelmedi.Her sorduğumda iyiyim diyordu ama ters giden bir şeyler vardı hissediyordum. Ertesi hafta okula gelmeye başlamasıyla içim biraz rahatlamıştı.Bir okul çıkışı Gizeme ilk kez dışarıda bir yere gidelim mi kafa dağıtırız dedim. Gönülsüz de olsa olur dedi. Nereye gidelim dedim.Bir yer bulamadık. Benim böyle bir teklif sunmam başlı başına bir hataydı. Hayatım boyunca çay ocağından başka bir yere gitmemiştim. Gizeme dönüp kumanda sende dedim. Tamam o zaman lunaparka gidelim dedi. Tamam dedim atladık bi otobüse lunaparka gittik.Çocuklar gibi eğlendik.Ben o kadar mutluydum ki yanında ne dese onu yapıyordum.Şuna binelim diyo kolumdan tutup zütürüyordu. Hiç sesimi çıkarmıyordum. Halimden gayet memnundum.2-3 saat takıldık sonra geçtik bir banka oturduk.Çekirdek cips falan aldık biraz muhabbet ettik. ilerde evlenir miyiz evlenirsek nasıl bir evimiz olacak nasıl düğün yapıcaz çocuklarımızın ismi ne olacak hepsini kararlaştırmıştık.Az daha takılıp geç olmadan otobüse atlayıp evlerimizin yolunu tuttuk...

Tam ben işler rayına girmiş derken yine her şey taka sarmıştı. Okul çıkışı Gizem bizim oradaki parka gidip oturalım dedi. Tamam dedim gittik parka oturduk. Hiç konuşmadık bir süre. Sonra Gizemin konu açacağı yok ben bir şeyler söyleyeyim dedim. Neden buraya geldik oturuyoruz dedim. Gizem yüzünü bana çevirdi. Senle bir şey konuşmak istiyorum dedi.Ben de olur konuşalım noldu yine Nur falan mı dedim.Yok dedi. muhafazid dedim yok hayır öyle bir şey değil dedi.Ben de ee dedim hayatımıza bu ikisinden başka müdahale eden yok noldu dedim gülerek. Gizem verdiği cevapla tüm gülümsememi sonsuzluğa gömmüştü. Ayrılalım dedi.Şaka yapıyor sandım ama Gizem çok ciddiydi. Gözlerinden yaşlar süzülmeye başlamıştı. Ağzından dökülen o kelimelere inanamadım. Susturmak istedim ama olmadı çok geç kalmıştım. Gizem ifadesiz bir şekilde yüzüme bakıyordu. Bense çoktan yıldız gözlerinde kaybolmuştum.10 dk aralıksız belki de bakmıştım gözlerine. Hafızama iyice kazımıştım. Ayrıırsak bile asla unutmayacak şekilde beynime işlemiştim tüm güzelliğini.Bir şey demedim. Gözlerim de dolmadı bu sefer. Herhangi bir şekilde tepki verecek enerjim kalmamıştı.Bir anda kaymıştı tüm hayatım. Kafa salladım. Kalktım ayağa. Gizeme son kez sarıldım. Hiç dudağından öpmemiştim. Belki de bugüne saklıyordum.ilk şans öpücüğü hayat öpücüğü değil de ayrılık öpücüğünü dudaklarına kondurmuştum. Kendine dikkat et dedim usulca ayrıldım yanından.

Ayrıldıktan sonra tenha bir sokağa saptım.Bi tekelden 2 bira 1 paket sigara aldım. Arsa gibi arada bir yer vardı geçtim oraya duvara yaslandım. Açtım birayı yudumladım. Tadı çok iğrenç gelmişti. Burnumu tıkadım seri seri yudumladım. Ardından ikinciyi açtım aynı onu da seri bir şekilde bitirdim. Midem adeta kaynıyordu. Hafif başım dönmeye başlamıştı. Attım kendimi yere.Bir süre yüzüstü yattım. Sonra ayağa kalktım sigara paketini açtım.Tam bi tane yakacakken deli gibi kusmaya başladım. Midemde ne varsa boşaltmıştım.Bir yandan kusuyor bir yandan sigarayı çekiyordum.Her fırtla beraber içimdekileri boşaltıyordum. Rezil bi durumdu.1 saat kadar böyle devam ettim. Sigara paketini de yarılamıştım. Sonra eve geçtim. Kapıda annem karşıladı ilk önce durumu anlamadı ama sonra ne içtin sen dedi. içerde babam da vardı bir şey demedim içeriye odama geçtim. Babam arkamdan bağırdı bi aşık sen mi varsın dünyada lan verdiğimiz emeklere yazık diye.O an çok berbat bi haldeydim.Bir yandan babam annem bir yandan Gizem. Yatağa attım kendimi bir şey yapmadan sırtüstü uzandım. Yarım saat kadar sonra babam geldi.iyi misin oğlum falan dedi. Biraz nasihat verdi. Sonra kalktı gitti. Onlar da haklıydı. Asla anneme babama kızmıyordum. Beni büyütüp okutmak için ellerinden geleni yapıyorlardı.Eve böyle serseri it kopuk gibi gelmem gerçekten ayıptı. Babam odadan çıkarken bir daha olmaz özür dilerim dedim. Vaziyeti çakmışlardı kendime bir şey yapmamdan endişe duydukları çok açıktı.Son kez telefona baktım. Mesaj yoktu. Gizemden mesaj beklerken uyuyakalmışım…

Sabah uyandım. Sanki her şey rüya gibiydi.Bir anda en zirveye çıkmış sonra yine kendimi en dipte bulmuştum. Sağıma soluma baktım afallamıştım. Okul saati çoktan geçmiş vakit öğleye geliyordu. Yataktan çıkmadım. Tüm günü yatakta bir şeyleri düşünerek geçirmiştim. Gizemin benden neden ayrıldığı hakkında kesin bir şey bilmiyordum. Bilmeden onu üzecek bir şey mi yaptım diye tüm anılarımızı baştan aşağı kafamda canlandırdım.Ama yoktu.Her defasına onu koruyup kollamış hiçbir zaman üzmemiştim. Ağzından çıkacak tek bir kelimeye ömrümü bile verebilecek haldeydim. Kafamı duvarlara vurmamak için kendimi zor tutuyordum. Gizeme de soramıyordum.Ya beni artık sevmediğini söylerse diye korkuyordum. Böyle en azından bir ümit vardı. Belki geri döner diye.Ama bir yandan da kafamda senaryolar kuruyordum.Tek bir nedeni olabilirdi ayrılığın o da muhafazid. Belli ki Gizem muhafazidin gücünden korkmuştu. ikimize de zarar vermemek için ayrılma kararı almıştı belki de.Ama bana böyle zararın en büyüğünü veriyordu. Benim için hayat Gizemden öte hiçbir anlam ifade etmiyordu. Geleceğim geçmişim her şeyim Gizemle başlayıp bitiyordu.

Okulu asmaya devam ediyordum.Bir sabah Alperin telefonuyla uyandım. Nerdesin oğlum sen dedi açar açmaz.Ben de biraz rahatsızım evdeyim noldu dedim. ikiniz de ortalıktan kaybolunca merak ettim Gizemden haberin var mı dedi.Yok dedim 3-4 gündür konuşmuyoruz. Nasıl dedi.Ben de ayrıldık dedim. Alper 2-3 sn sessiz kaldıktan sonra kekeleyerek neden lan dedi. Bilmem dedim Gizem öyle istedi. Sesim çok kötü gelmiş olmalı ki Alper hemen sıkma canını gelir geçer. Yarın gel bir şeyler yapar takılırız kafa dağıtırsın hadi kendine dikkat et dedi kapattı.Bir şeyler yapmayı bırakın dışarı çıkmaya bile utanıyordum. Gizem beni terk etmişti. Dert üstüne dert biniyordu.Bir yandan Gizemin acısını çektiğim yetmezmiş gibi bir de şimdi Gizemin neden okula gitmediğini çözmeye çalışıyordum. Benim kadar üzülmüştür belki de o yüzdendir diye geçirdim aklımdan.Ama öyle olamazdı sonuçta ayrılmak isteyen oydu. Hiç kimseyi ardımda bırakarak üzmeyeceğimi bilsem o canıma kıyacaktım ama aile arkadaş Gizem benim için değerliydiler. Onları üzmek istemezdim.