Çıkış saati geldi. Gizemle sınıftan beraber çıktık okul kapısına doğru ilerliyorduk.O arada Nur yanımıza yaklaştı.Pat diye önüme geçti biraz konuşalım dedi.Ben de 2-3 gündür rahatım Nur nerede acaba diye merak ediyordum. Konuş dedim. Yalnız diye işaret çaktı Gizeme. Gizem de ayrıldı bizden biraz öteye gitti.O anda Nurun ağzını yüzünü parça pinçik edesim geldi.Ne var dedim. Bana bak kendini çok kaptırma Gizeme sonra üzülen sen olursun dedi.Ben de bir şey olduğu yok üzülürsem merak etme ilk sana söylerim dedim.Sen kendini ne sanıyosun olum o kız sana 10 gömlek fazla gelir dedi.Ben de güldüm tamam dedim geçtim gittim yanından. Gizeme doğru ilerlerdim.

Neyse maç başladı biz geriye düştük baya adamlar takır takır oynuyodu. Alper yanıma geldi kardeşim gözünüzü seveyim bir şeyler yapın maç hesabına geçen hafta kitlediler bu hafta alalım intikamı dedi. Hesabına olduğunu bana söylememişti Alpere sinirlendim ama yapacak bir şey yoktu var gücümle savaşmaya devam ettim. işin içinde muhafazid de olunca kinim 2 katına çıkmıştı.Bir süre sonra biz öne geçtik zaten maçın bitimine az kalmıştı.Top bende ilerlerken bir anda belime tekme yedim. Sonra yere düştüm kalkamadım. Herkes başıma üşüştü. Bizimkiler hemen herifi aralarına alıp iteklemeye başladılar.

Hava kararana kadar insanlarla anket yaptık.Çok eğlenmiştik. Zaman Gizemle olunca su gibi akıp geçmişti.ilk kez dışarıda kalmayı istiyor hiç eve gidesim gelmiyordu.Ama her rüyanın bir sonu vardı. Gizem geç oldu artık gidelim mi dedi.Ben de olur gidelim evine bırakayım istersen dedim. Yolunu uzatma benim için dedi. Sorun değil dedim Gizemin evine doğru yol almaya başladık. Yolda biraz okuldan biraz ailelerden falan bahsettik. Annen baban ne iş yapıyor işte klagib şeyler.Yol hiç bitmesin istiyor her dakika bana soru sormasını bekliyordum. Gizem bomba soruyu patlatmıştı. Sınıftakiler hiç sevgilin olmadığını söylemişlerdi bir ara gerçekten doğru mu dedi gülerek.Ben de sonuna kadar doğru dedim. Hadi hadi yeme beni olur mu öyle şey dedi. Döndüm yüzüne baktım 5-10 sn.Gizemin dudaklarından şu cümleler döküldü.Sen gerçekten garipsin lordfeanor…

Birkaç gün daha Gizemle konuşmadım. Normalde de konuşmuyordum ama en azından iç seslendirme yaparak kendi kendime konuşma hazırlıyordum olur da bir gün konuşuruz diye. Birkaç gün geçtikten sonra tüm cesaretimi topladım artık bir şeyler yazacaktım Gizeme.Ne olursa olsun dedim. Okuldan çıktım hemen gittim eve açtım msni beklemeye başladım.3-4 saat sonra Gizem online oldu. Tüm cesaretimi topladım Gizem ? Yazdım.2-3 dk sonra cevap geldi. Pardon ben de ekli değilsin dedi.Ben de tanıttım kendimi. Ardından bir mesaj daha geldi.Ben muhafazid lordfeanor. Seninle yarın bi konuşalım dedi. Günlerce bekledim gittim kızın sevgilisiyle konuştum. Bendeki de şanstı işte. Cevap verdim. olur dedim.Şans yine yüzüme gülmemişti. Yarın muhtemelen dayak yiyecektim ama kaçmak da yakışmazdı bana mecbur konuşacaktık.

Yemeği bitirdikten sonra salona geçtik annesi kahve yaptı onu içtik. Sonra biraz daha muhabbet ettik daha çok rahatlamıştım artık. Muhabbeti ortada kesti Nur. Anne iznin olursa biraz odamda film falan izliycez dedi.Lan noluyoruz demeye kalmadan Nur annesinden izni kaptı kolumdan tuttu odasına zütürdü.Şeytana uymayacaktım.Bu yaşıma kadar kız eli tutmamıştım 1 saat daha hakim olabilirdim kendime.Ben bunları kendime telkin ederken Nurun odasına girdik.Nur laptopunu çıkardı yatağa geçtik.Ne izleyelim dedi.Ben de fark etmez aç bir şeyler dedim. Korku açalım mı dedi ben de yok ya gerek yok şimdi ortamı germeye romantik komedi tarzı bir şey aç dedim. Kendi kafasına göre bir film açtı adını tam hatırlayamadım.Ama daha ilk dakikasından çakış vardı. Hadi olum dedim kendine mukayet ol.Neyseki nur film boyunca sadece 1-2 kez yanağımdan 1-2 kez dudağımdan öptü.Ben de karşılık verdim mecburen. Geç oldu ben kalkayım dedim film bitince.Nur beni aşağıya kadar geçirdi. Ayrılırken sarılıp dudağımdan öptü bir kez daha. Seni seviyorum dedi. Duraksadım.Sessiz kalamazdım.iyi geceler canım dedim.

Hemen ittim onu. Sokak ortasında şovun anlamı yoktu.Nur dedim ben ayrılmak istiyorum. Zaten hiç birlikte olmadık ki lordfeanor dedi. Gözleri dolmuştu. Zorla konuşuyordu. Senin için en fazla bunu yapabilirim elimden başka bir şey gelmez daha fazla bana bağlanıp kalbini kırmak istemiyorum ilerde dedim. Haklısın inşallah Gizem sana bu kadar acımasız davranmaz dedi.O an beni en zayıf noktamdan vurdu. Bütün sınıf çıkmış dışarıda bizi izliyordu. Allahtan söylediklerimiz duyulmamıştı. Sonra Nur son kez sarılabilir miyim dedi. Gittim ben sarıldım alnına da bir öpücük kondurdum.En azından bunu hak ediyordu.

Yanlarından hızla geçmeyi düşündüm. Ayıp olsun istemiyordum.Her fırsatta akbaba gibi Gizemin tepesinde bitmek biraz fırsatçılık oluyordu.Ben ne kadar çabalasam da yine muhabbete dahil oldum.Çünkü muhafazid laf atmıştı arkadan giderken.Bu gibi insanlar için mi terk ettin beni dedi bağırarak.Ben arkamı döndüm sadece durup baktım. Alper önüme geçti hadi abi takılma gidelim dedi. Sonra Gizem de bana baktı lütfen git der gibi. Döndüm arkamı gittim ama muhafazid boş durmadı sana diyorum lan baksana bana dedi. Tutamadım kendimi.Çantayı attığım gibi koşar adımlarla yanına vardım. Konuş ne var dedim.

Günler geçti. Gizemle hiç ilişkimiz teklemedi.Bir kez olsun bile kavga etmedik Nur olayından sonra. Artık her şeyden soyutlanmıştık. Sadece birbirmizindik.Ama Gizemde son haftalarda bir değişiklik vardı. Biraz durgun tedirgindi. Yanımda mutsuz olduğunu hissetmeye başlamıştım. Biraz ağzını aradım ama herhangi olumsuz bir şey söylemedi. Aksine üstüne basa basa sensiz yapamam seni asla bırakmam tarzı şeyler söyledi.Bu benim yumuşamam için yeter de artardı bile.Bir gün kafede otururken Gizeme bir mesaj geldi. Telefonu masanın üstündeydi. Hemen hızlı bir şekilde aldı. Açmadan çantasına attı. Fireyi burda vermişti. Neden açmadın dedim.Önemli değildir dedi. Değilse aç görelim dedim. Açmadı yüzüne baktım emin bir şekilde.Ne var dedi gözleriyle. Telefonu ver dedim. Olmaz dedi. Gizem sakladığın bir şey var öğrenmek en normal hakkım dedim. Elimi uzattım. Hayır dedi seni ilgilendirmez özel ailevi bir şey dedi. Tamam kimin gönderdiğine bakıp kapatıcam okumam dedim. Vermedi.Ben de üstelemedim.Ama Gizeme o gün bozuk attım. Evine bırakmadım. Yorgunum dedim eve geçtim.Eve gidince sinirden kafayı yiyecektim. Acaba Gizem beni aldatıyor muydu ? muhafazidle tekrar mı barışmışlardı.Her türlü ihtimali kafamda kurdum.Ne olursa olsun Gizemi kimseye bırakmayacaktım...

Gizemle aramız düzelmiş gibiydi ama hala tam olarak buzlar erimemişti. Bazen sabahları almaya gitmiyordum. Okula geldiğinde de bir şey demiyordu. Fazla takılmaz olmuştuk artık. Okul çıkışlarında çok nadir bir şeyler yapıyorduk.Çoğu zaman herkes kendi yoluna gidiyordu. ikimizden de şikayet eden yoktu. Yine Gizemi evine bıraktığım bir gün yolda muhabbeti o açtı.Ne zaman düzeleceksin dedi. Bana doğrularını söylediğin zaman dedim.Bir şey demedi. muhafazid konusunu kastediyorsan her şeyi açıkladım. Elimden başka bir şey gelmez karar sana kalmış dedi. Bilmem dedim. Sadece muhafazid değil konu. Sorun senin beni aptal yerine koymandı. Çok üzdün beni dedim. Gizem açıklamaya çalışırken susturdum. Lütfen açıklama. Bırakalım zamana ne olacaksa olsun dedim. Gizem de konuşmadı. Evlerine kadar sustuk. Evine girmeden önce gelip yanağımdan öptü.Öpmeyecek misin beni dedi.Çelimsiz bir öpücük kondurdum o narin yanağına.. Seni seviyorum dedi.Ben de dedim. Ayrıldık.Eve doğru gitmeye başladım.

Eve vardım birkaç bi şeyler atışıtırıp odama geçtim. Hemen telefona sarıldım. Gizeme nasılsın diye mesaj attım. Biraz bekledim. Sonra uyuya kalmışım. Sabah okula gitmek için kalktım. Telefona baktım. Gizem cevap vermişti iyiyim diye.Ben geri dönmeyince birkaç kez de aramıştı. Kıza ayıp olmuştu. Okulda izah ederim sıkıntı olmaz dedim yola koyuldum. Gizemi almaya gittim ama annesi çıkıp gelmeyeceğini söyledi.Ben de mesaj attım. Dün uyuyakalmışım kusura bakma bi sorun mu var niye gelmedin dedim. Biraz dinleneyim istedim bir şey yok yarın gelirim büyük ihtimal dedi. Tamam dedim. Okul bugün nasıl geçecek diye kara kara düşünmeye başlamıştım. Okula vardım sırama oturdum. Daha ilk dakikadan sağa sola bakınıp Gizemi arıyordu gözlerimOnsuz zaman akmıyordu. Okulu asmayı düşündüm ama dağ gibi olan devamsızlık elimi kolumu bağlıyordu.

Okul sonlarına doğru yaklaşmıştık. Proje performans tarzı bir görevlendirme olacaktı. Herkes 6-7 kişilik bir grup belirleyecekti.Ben hiç ilgilenmedim ama grubumu az çok biliyordum. Alper ben nur ve birkaç arkadaşı daha olacaktı muhtemelen.Ama Gizemin bizim grupta olacağı hiç aklıma gelmemişti. Belki de bu bir fırsat olabilirdi.Bir şekilde msnden falan muhabbet açabilirdim Gizeme.

Bir sevda takuna bu asosyal başımla yapmadığım şey kalmamıştı. Aklıma hayalime gelmeyen şeyleri yapmıştım.Nur sayesinde de muhafazide yakıştırdığım sıfatın tanımı olmuştum.Bir an önce bir son vermeliydim bu işe. Neyse elimi kolumu sallaya sallaya çıktım evden Nurların evin yolunu tuttum.Tam hatırlayamadım evi Nura mesaj attım bir yerden beni aldı biraz beraber yürüdük. insan eline bi çikolata falan alır da gelir odun geldin odun gidiceksin dedi koluma girerek.Ben de ne bileyim kızım hayatımda kendi evimden başka eve gitmedim ki dedim güldü omzuma yatırdı başını.En azından nur mutluydu zaten bu işten tek karlı çıkan Nurdu. Yıpranan günden güne kaybolan ve Gizem umursamadıkça küçülüp yok olansa ben. Gizemse bunlardan hiç habersiz gayet mutlu görünüyordu yaşamından.

Bu kızın peşini bırakacaksın dedi. Güldüm peşinde olduğum yok zaten dedim.O zaman ne tak işin var her seferinde yanında dedi.Ben de düşündüm. Senin ekgib bıraktığın adamlığın yerini doldurmaya çalışıyorum dedim.Üstüme yürüdü.Ne diyosun lan sen dedi.O arada Gizem araya girdi. Yine tedirgin ve ağlamaklı sesiyle lütfen git Lordfeanor ben halledicem dedi. Biraz bekledim. Sonra Alper kolumdan çekiştirdi. Gizemi daha fazla üzmemek için ayrıldım oradan.

Okulda her şey çok normal ilerliyordu.Nur bana sarmayı bırakmıştı artık. Hatta bi ara sevgilisi olduğunu falan söylemişti bizimkiler. Sevindim onun adına.Ne kadar kaşar olsa da özünde kötü bir kız değildi. Gizem ve muhafazid hakkında ise hiçbir bilgim yoktu.En son bıraktığım gibi ayrı mıydılar yoksa Gizem tekrar muhafazidi affetmiş miydi acaba. Kafamı her gün bu soru kurcalıyor gidip Gizemle konuşup soracak cesareti kendimde bulamıyordum

Yanına vardığımda Gizem direkt bana noldu Nur seni benden mi kıskanmış dedi. Nasıl anladı hala bilmiyorum. Kızlar harbiden çok garipti. Bozuntuya vermedim yok ya önemli değil Nur işte dedim güldük ikimizde. Gizem ee napıyoruz şimdi dedi.Ben de hiçbir fikrim yok her şey sende dedim. Tamam o zaman ben biliyorum bir şeyler ilk önce şu sokaktan başlarız insanlarla konuşmaya diye başladı.Ben zaten çoktan dalmış gitmiştim. Anlattıkları bana ninni gibi geliyor hiç susmasın sonsuza kadar kulağıma fısıldasın istiyordum.Bir kez de o kokusunu içime çekebilsem o zaman tamamdı. Sevgili olmasak da bununla yetinirdim ben.

Kimseyi evinden almadan okula tek başıma gittim. Sınıfa girdim sağıma soluma bakmadım geçtim oturdum. Hemen Alper yanıma geldi nerdesin oğlum falan dedi. Hastaydım dedim konuşmadım daha fazla o da gitti. Gizemi sınıfta mıydı değil miydi bakmadım bile. Sadece saatlerce sıramda oturdum. Kaç ders sonraydı bilmiyorum. Yanıma Gizem geldi. Konuşalım mı dedi. Fark etmez dedim. Dinleyecek misin dedi. Bilmem dedim. muhafazid olayını anlatıcam dedi.Ben de ailevi sorunlarınıza ben karışmak istemem senin özelin sonuçta dedim. Lordfeanor lütfen böyle yapma dedi. Yüzüne baktım. Ağladı ağlayacaktı. Konuş dedim. Konuşmaya başladı.

Okul günü gelmişti. Lise 2 olmuştuk.Her zamanki gibi Alperi aldım evden sonra okula geçtik. Sınıfa bu sefer gelen giden olmamıştı. Neyse sınıfa geçtik herkes bana öldün mü oğlum sen nerdesin falan dedi. Klagib bir asosyalin duyabileceği övgü dolu sözler…Hem arayıp sormazlar sonra da laf salatası yaparlardı. Alper dışında hiç kimse yaz tatillinde arayıp sormamıştı.Nur bile. Aklıma bir anda Nur geldi. Etrafıma bakındım. Sessiz sedasız bir sırada oturuyordu. Nuru ilk kez böyle görmüştüm.Bi problemi var heralde diye çok takılmadım. Sonra her zamanki gibi Gizemi aradı gözlerim. Tüm güzelliğiyle sırasında etrafına peri gibi ışık saçıyordu.Bir anda göz göze geldik. Yine yakalamıştı beni. Gülümseyip selam verdim o da gülümsedi.Bir insana yaptığı her şey ancak bu kadar yakışabilirdi.

Ertesi gün Nur ben sınıfa girince hemen damladı yanıma. Günaydın canım dedi bir öpücük kondurdu yanağıma. Sınıfta öyle bir uğultu çıktı ki sanırsın milli maçtayız.Bir vuvuzela çalmadıkları kalmıştı adamların. Herkes ben sırama geçerken omzuma vuruyor sen de az değilmişsin ha sessiz sessiz takılıp inceden iş yürütüyomuşsun falan gibi övgüler yağdırıyorlardı. Diğerlerinin ne dediği umrumda değildi sadece Gizemin tepkisini merak ediyordum.Ama dönüp Gizeme bakmaya yüzüm yoktu. Sanki onu aldatmış gibi hissediyordum kendimi. Sırama geçince yanıma Alper geldi. Olum bu bi devrim lan dedi. Hani hiç evlenmem ayaklarına yatıyodun noldu güzel kız görünce yumuşadın hemen dedi.Ben de hiç sorma ya çıkışta anlatırım aslı böyle değil olayın dedim.Ne kadar ısrar etse de okulda bir yerde anlatmayacaktım. Sonra Nurun kulağına gidiyordu bir şekilde.

Odaya girdiğimde çok kötü olmuştum. Alperin yüzü tanınmaz haldeydi. Yatakta kukla gibi yatıyordu. Hemen yanına gittim sarıldım.Özür dilerim kardeşim dedim sessizce kulağına.Önemli değil beraber yemediğimiz bir dayağımız vardı onu da yaptık. ilerde çocuklarımıza anı olarak anlatırız sıkma canını dedi.Bu zamanda böyle dost inci tanesinden daha değerliydi. Sonra annesinin yanına gittim elini öptüm geçmiş olsun dedim. Sonra tekrar Alperin yanına döndüm. ifade işini sordum.O da tanımadığımız 3-5 kişi saldırdı yolda şikayetçi değilim demiş.O an içim ferahladı.En azından bir kez işler rast gitmişti…

Kimle kapıştınız kaç kişiydiler nasıl oldu olay hepsini baştan sona anlat yoksa merkeze almamız gerekecek üzmeyelim birbirimizi dedi.Ben de anlattım.Ama işin içine muhafazidi sokmadım. Yolda yürürken üç beş serseri önümüzü kestiler. Bizden para telefon istediler.Biz de vermeyince kapıştık. Sayıca fazlalardı bizi bu hale getirdiler dedim. Emin misin dedi. Eminim dedimŞikayetçi misin dedi hayır dedim. Peki anne babana haber verdik birazdan gelirler bir de onlarla konuş fikrin değişir belki dedi. Değişecek bir şey yok ama siz bilirsiniz dedim. Konuşma bittikten 15 20 dk sonra annemle babam geldi. Annem beni görünce direkt ağlamaya başladı.O an anladım ki bizim vaziyet dumandı…