Gençler hikayenin onemli bircok yerini, arada gecen olaylari dinlemek isteyen varsa buraya rez alsın bu aksam ve yarin zamanim var aksamdan itibaren siteden yazicam cok daha seri olacak

Tamamdır gençler gordum ki ilgilenenler var. Suan musait degilim aksam 6-7 arasi basliyicam yazmaya ilgilenenler takipte kalsın

Geldim gençler başlıyorum. öncelikle sizlere o kötü sona gitmeden önceki bazı zamanlarımızı , günlerimizin nasıl geçtiğini ve yaşadıklarımızı ufak tefek anlatayım. hem ben hatırlayayım hem siz okuyun. herneyse başlıyorum yazmaya bu andan itibaren bu gece burdayım

biz birceyle uzun bi süre sevgili kaldık. 3 yıl. az değildi benim yaşımdaki bi ergen için. 3 yıl içinde onu tanıdığım kadarıyla , oldukça zeki, kıvrak ve düşünceli bi kızdı. benim kızımdı. bana herşeyinden çok değer verdiğinin farkındaydım. benimde ona verdiğimin o farkındaydı zaten ki ilişkimiz bu kadar zaman sürdü. hergünümüz neşeli geçerdi. arada bir tatsızlıklar yaşamadık değil tabi. onun için çok kavga da etmişliğim var. ilk partlarda söylediğim gibi biraz yapılıyımdır üst dönemlere bile bi süre sonra kafa tutmaya başlamıştım. birce devamlı alttan almamı söylerdi ama ben bunu yapamazdım. ben öyle yetişmedim ben hep gurur yapardım ağır olayları kaldıramazdım. sanırım biz çıkmaya başlayalı 5-6 ay falan olduğunda bircenin bana karşı soğukkanlı ve "tripli" davrandığı ilk gün hatırımda canlandı. söyledim ya , biz hiç kavga etmezdik. hiç birbirimizi üzmezdik. ama o sonuç olarak bi kızdı ve bu kızlığın içgüdüsünde olan bişey olduğu için o trip atma gereksinimini hissetti sanırım. sabah kalkmıştım yine çok enteresan bi gün gibi gelmiyordu onurla birlikte işedik falan pijamalarlayız indik kahvaltıya. oturduk zaten gözümüz uykulu sağı solu taktığımız yok. derken bizim yanımızdan ellerinde kahvaltı tabağıyla bizim sınıftan birkaç kız geçti. bize afiyet olsun günaydın dediler haliyle diyecekler tabii sınıf arkadaşıyız sonuçta. bizde baktık sağolun sizede falan neyse ama önümüzü zor görüyoruz daha o derece uykuluyuz. tam kızlar geçti en fazla 5 saniye sonra bi ses daha geldi tam olarak anlayamadım o halimle onura falan kafa salladım ne var falan diye. sonra birinin ismimi yüksek ve sert bi sesle hakıydığını farkettim tabii ki kimdi o , birceydi. 1 saniye içinde kendime geldim kafamı salladım baktım günaydın hayatım dedim yüzü hiçde aydın değildi bi anda sinirlendi sanki günaydın değilde ananı bacını gibeyim demişim gibi yüzüme bakıyordu. hiçbişey demeden devam etti ben anlamadım tabi uykulu halimlede anlam veremedim noldu ya falan dedi onur bende anlamadım ki dedim ama aklımda birkaç bişey de oluşmuyor değildi

yemekten kalkarken yanına gittim bircenin noldu bitanem dedim "x git !" dedi ben hala anlam veremiyordum önemli bişey oldu heralde diye düşündüm çok da üstüne yürümek istemedim aramızda hiç bi problem oluşmamıştı o güne kadar. ben de sorun yaratmak istemedim zaten ve ortada bişey de göremiyordum. derken odama çıktıgımda aklıma bizim sınıfın kızlarının afiyet olsun deyişi geldi ama çok saçmaydı 2-3 kız bana afiyet olsun dedi diye bu kadar kızamazdı tamam çok kıskançtı onurdan bile kıskanırdı beni ama o kadar da küçük sorunları dert etmezdi. ben giyindim o sırada çıktım okula gidiyorum. baktım tam bizim yurdun kapısının karşısında bankta birce oturuyor hiç oralarda oturmazdı ve üzerinde kısacık şort ve ince bi badysi vardı sanki "x ben burda oturuyorum beni gör beni" der gibi bi hali vardı ben hala kendi kendime bug içindeydim anlam veremiyordum tabi hemen koştum yanına. daha kıştan yeni çıkmıştık hava soguk denmese de serindi üstümde eşofman üstü vardı çıkardım hemen üstüne attım al giy şunu ya bu ne hal dedim manyak manyak şeyler yapıyosun birce dedim. uzun zamandır birce demiyordum ona kendim bile garipsemiştim. yanına geçtim oturdum ama o hala giymemişti eşofman üstünü bacaklarının üstünde duruyordu örtüyordu bacaklarını bende böylesi daha iyi diye bişey demedim. bi süre sessizlik oldu sonra bana baktı kızgın bi yüz ifadesi vardı tamam kızdığını çok görmüştüm ama bu neyin nesiydi ne alakaydı anlayamıyordum birce sabah birden bire noldu öyle dedim neden bağırdın bana bi hatam mı var dedim

birce bana doğru baktı "bide soruyomusun şimdi bunu bana " dedi ben hala anlayamıyordum ne olmuş olabilirdi ne vardı ki aramızda sonra konuşmaya devam etti "bakıyorum sürtükleri takıp benim günaydınımı almaz oldun artık" dedi. ben buga girdim. sabahki günaydın olayını anlattığını farkettim tabi hemen ama bircenin bana günaydın dediğini farketmemiştim uykulu gözlerle ben daha tabağımı göremezken onu farketmem zordu işin kötüsü haysiyetini gibtiğim onuru da hiç söylemiyordu heralde o da farketmemişti. ben hemen birceye " ya hayatım ne almaması ben seni takmaz olurmuyum hiç " dedim ilk defa böyle bi kalıpta cümle kurmuştum kendimi tuhaf hissettim hatta bircenin bile garipsediğini farketmiştim. sadece 10 saniyelik bi uyku sersemliği ilişkimizin içine etmişti neredeyse. neyse ben buna yalvardım yakardım hayatım yapma bak ben tabiki seni seviyorum gibi 500 farklı söz söyledim o da devamlı uzaklara bakıyordu sanki birazcık tripli kız havalarındaydı aslında bi süre sonra benim de hoşuma gitmeye başlamıştı

orda o bankta birce benim yüzüme bakmadı sanki biraz beni sürtmek ister gibi bi hali vardı. ben yaklaştım yanağına masum bi öpücük kondurdum aşkım lütfen, aramıza bi söz yüzünden soğukluk girmesini istemem dedim. orda patladım. gözlerini patlattı. "aramızı bu hale getiren de bir sözün değilmiydi ? " dedi . ben orada kitlendim işte kardeşlerim. hiçbirşey diyemedim. kız haklıydı. aramızın bu hale gelmesine sebep olan tek şey belkide o ilk günaydınımdı. sonra kalktı bana baktı ben ona bakamadım bile önüme başım eğikti. yüzüne bakamadım. sonra okulda tüm gün o düz tahta sırada oturdum ve söylediklerini düşündüm. hiç yerimden kalkmadım. su içmedim. yemek yemedim. tuvalete de gitmedim. son çıkış ziline kadar orada oturdum. çıkış ziliyle hareketlendim yurda doğru yürüyordum ileride yürüyen kız topluluğunun birazcık dış kısmında birceyi gördüm ulan dedim şimdi davranmalıyım

gittim bircenin koluna girdim zaten artık istediğimiz zaman istediğimiz şeyi yapıyorduk napıyosun ya falan gibisinden tepkiler vermiyorduk. herneyse girdim koluna birce dedim sabahtan beri yaptığın sence de çocukluk değil mi ? birce şöyle bi beni kesti çocukluk demek dedi senden büyük olduğumu hatırlatırım küçükbey dedi. ben devamlı şapa oturuyordum her yönden kız kazanıyordu artık zamanı gelmişti. tuttum kolundan yürü dedim noluyo ya dedi yürü yürü dedim otobüse bindirdim indik çarşıya. ben ufaktran sinirlendim gözlerim birceden başkasını görmediğinden onun bana böyle davranması beni derinden etkilemişti tamam bu bi sevgi göstergesiydi ama o anki düşüncelerimin ne olduğu hakkında benim bile bi fikrim yoktu. otobüste tek kelime konuşmadım sadece gözlerine baktım sanki bi ara pişman gibi bi hali vardı ama bana yüz vermemeyi de kesmiyordu. herneyse çarşıdayız yürüyoruz ben baya baya sinirlenmeye başlamıştım artık ama kıza da hiçbişey diyemiyordum kırılmasını istemiyordum ham sevgiden olsa gerek. birce böyle davranmakta kararlımısın dedim. nasıl davranıyomuşumki hı dedi hani derler ya " burnundan kıl aldırmıyor" o biçimdi işte. çarşının ortasında ben sesli sesli bağırarak konuşuyorum "BiRCE SENi ÇOK SEViDiĞiMi BiLiYORSUN" birden birçok kişinin bize baktığını farkettim o kadar yüksek sesle söylemiştim demekki. tamam ya sakin ol gibisinden birkaç laf söyledi benim pek de sakin olmaya niyetim yoktu kaldıramıyordum öyle olmamızı

yolda yürürken birçok erkeğin de dönüp birceye baktığını görmezden gelemezdim. ne de olsa o gün şort giymişti herkes o mükemmel vücudunun kusursuz parçası olan bacaklarını görmeye çalışıyordu. ben hepsine ayrı ayrı dik dik bakıyordum benim yanımda olduğu için çoğu çekiniyordu zaten bakmaya. çarşının ortası olduğu için birini çekip de nereye bakıyosun lan falan da diyemezdim kimin ne tak oldugu belli değildi. ben bagırarak konusmaya devam ettim "BiRCE SEN HAYATIMIN DiĞER YARISI OLDUGUNU BiLDiGiN HALDE NEDiR BU TAVRIN" dedikten sonra birce artık iyice çekinmeye başladığındanmı yoksa artık tavrı bıraktığından mı bilmem , tamam canım bak artık tavır falan yapmıyorum hadi lütfen gidelim artık dedi. ben de "YOOK ÖYLEE, Bi CANIMLA KANDIRIP GÖTÜREBiLECEĞiNiMi SANIYORSUN " dedim son bi kez daha bağırarak. sonra tam o sırada beni sagımızda bulunan dükkanın duvarına itti sırtım duvara yaslanıktı. dudagıma yapıstı 10 saniye kadar öptü beni sonunda "tamam kuzum , tamam mı ? bu kadarını beklememistim senden. sadece biraz.. simdi ben ozur dilerim senden" dedi.ben de biraz sasırdım gözlerimi kıstım sadece biraz ne ? dedim. bi anda aklımda ampül parladı. regl olmuştu işte. düşünememiştim sabahtan beri. sonra gözleriyle alt kısmını gösterip bana baktı biraz dudak büzüştürdü. bende anladım gibisinden kafamı sallayıp sarıldım ona. o da bana sarıldı tabi. o bana hep sımsıkı sarılırdı. sanki bidaha hiç sarılmıycakmışız gibi sımsıkı sarılırdı. sonra çok fazla dikkat çekmemek için el ele tutuştuk yavaş yavaş ordan uzaklaşmaya başladık. yürürken biraz düşünceliydim. çıkmaya başlayalı uzun zaman olmuştu regl olduğu çok zaman görmüştüm ama hiç böyle tepkiler vermezdi sadece biraz yumuşaklıktan uzaklaşırdı sert tepkiler verirdi. ama bu ilkti hiç anlamamıştım. hemen sordum zaten "hayatım daha önce de olmustu ama bu sefer neden... " dedim sözümü yarıda kesti

sustu. bir anda durdu. sanki ilk gün konustugumuzdaki gibiydi elleri ve ifadesi. parmaklrını yanagıma sürttü. dudaklarıma dokundu. belki bu sefer , farklı hissetmek istemisimdir dedi. ben sasırmıstım. benimleyken farklı hissetmiyomusun diye bir soru yönelttim. güldü. çok güzel gülüyordu. o gülünce gülmemem elimde değildi. ben de güldüm. ama ciddi oldugumun farkındaydı. ve onunda hiç saka yapar gibi bi gülüsü yoktu. çok masum ve sevimli gülmüştü. hayır tatlım dedi. ben seninle gecirdigim her dakikayı önemsiyorum. sen benim yanında en mutlu oldugum kisisin. ama bilmiyorum. belki açgözlülük yaptım. belki daha fazla ilgini istedim bilmiyorum hayatım. dedi. hala kulagımda o sözleri söyledigi gün gibi yankılanıyor sözleri. sadece mutluluk vardı aramızda. birbirimizden hiçbişey ummuyorduk. sadece gözgöze geldiğimizde kızarıp gülüyorduk. ben onun uzun zamandır böyle ilgi görmediğinin farkındaydım. ailesini kaybettikten sonra ona kim ilgi gösterecekti ki. benim gösterdiğim ilgiden çok memnun ve mutlu oldugunu hergün farkettiriyordu. ama ben onun ne demek istedigini anlamaya çalısıyordum. belki benden daha fazlasını bekliyordu belki beni hayatında o kadar önemli bi noktada görüyordu. hemen orada ona sıcaklıgımı hissettirmek için sarıldım. kucagıma aldım. burnundan öptüm. en çok neyini seviyorum biliyomusun dedi. neyimi dedim. dudaklarını dedi. gülümsedim. dudaklarıma bi öpücük kondurdu. nedenini bilmiyorum yada hatırlamıyorum ama ordan otobüse binip onların evine gitmiştik. ve sonraki birkaç gün okula gitmemiştik. belki tatildi hiç hatırlamıyorum gerçekten. evlerine gittiğimizde bazı esyaların yerlerinin bikaç hafta öncesine göre değistigini gördüm. sebebini sordum.