/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 26.
    +1
    Okurum bro yaz
    ···
  2. 27.
    +1
    Rezz devamm
    ···
  3. 28.
    +1
    rezervasyon
    ···
  4. 29.
    +8
    Guven tepe , çilekli tepe , hantepe , kaletepe , hisar tepe buralara hep gittim panpa askerlere laf atan oçlarının görmesini isterim ne çatışmalae ne bombalar patlardı allah yardımcıları olsun 🇹🇷
    ···
  5. 30.
    +1
    kkfkf gkgkg gkgkg
    ···
  6. 31.
    +1
    Okuruk bi ara
    ···
  7. 32.
    +41 -1
    Sen de artık olayın içindesin. Ben duygusalım, cenazenin eve varışını düşünürüm, bir de evin tek oğluysa eğer, yani çift oğluysa ölsün anlamında değil de, işte evliyse, çocuğu varsa... Hemen çatışma çıksın gibi bir hisse kapılanlar da çok vardı; çatışma çıksın da, gerekiyorsa öleyim, üç tane de öldüreyim gibi hisler bende yoktu, hiç de olmadı. Çatışma başlamıştı. ilk Skorski indiğinde, ki ilk biz inmiştik. Yaklaşık sekiz-dokuz metre yukarıdan bizi aşağıya atacaklardı, inemeyiz falan davası yaptık. Benim makineli ağır, 35 kilo, o tüfekle benim aşağıya inmem demek bir yerimi veya makineyi kırmam demek. Yani milyar demek. Bunları da düşünüyorsun. Artık askersin, sivilken canını kurtar, ama askerdeyken silahı düşünmek zorundasın. Sonunda Skorski arka tepelerde dört-beş metreden attı bizi. iple falan değil, malzemeler de sana sarılı, atlıyorsun. Yaralanma yoktu ama çok sıkı bir çatışmaydı. Çok güzel bir tepeyi almışlardı, yani iyi bir tepe, en yüksek tepeydi, yani direniş tepesi... Bizim en büyük desteğimiz kobra helikopterleri, tamamen ağır makineli tüfeklerle donatılmış mükemmel bir alet, olduğu yerde istediği gibi dönebiliyor, atış yapabiliyor. Onun sayesinde tepeyi ele geçirdik, gece tepede kaldık. Öbür gün sabah hayatımın en kötü sabahı olacaktı. Hava aydınlanırken gittik. Bu sefer öbür tepedeydik. Saat saat nöbet tutuluyor. Yoruldukları zaman da beni kaldırıyorlar. Ben nöbete geçiyorum, zaten uyuyamıyorsun, tepende sadece yıldızlar, hayale dalıyorsun. Sevgilinle görüşemezdin, onun hayali, annenle, babanla görüşemezdin, onların özlemleri... Üç buçuk ay ne telefon ne mektup ne bir şey... Kendimi rahatlatmak için, "halen hayattayım ve buradayım" der, mutluluk oyunu oynardım.
    ———-
    Devam beyler ..
    ···
  8. 33.
    +1
    Okurum bunu
    ···
  9. 34.
    +1
    RezZzzzZzzz
    ···
  10. 35.
    +1
    Rezervasyon bakalım bi
    ···
  11. 36.
    +1 -1
    Rezerved
    ···
  12. 37.
    +1
    Rizorv ayraç 4
    ···
  13. 38.
    +1
    Rezerved
    ···
  14. 39.
    +1
    rezerved
    ···
  15. 40.
    +1
    GÜZEL HiKAYE YAZ AYRICA KAYNAK GÖSTER NERDEN BiLEK NERDEN ALDIĞINI
    ···
  16. 41.
    +67 -2
    Up’layalım dostlar, her kitleye ulaşsın..
    +1
    ———-
    Benim badim Lazdı, çok şeker bir çocuktu, somurtmazdı, kızmazdı. Çok mutlu olduğumuz zamanlar da oluyordu tabii. işte sabaha karşıydı, hava aydınlanacak gibiydi, hiç ses yoktu. Birden bire bir gümbürtü kopuyor, bir deprem gibi. Roketatarlar çalışıyor, biz karşılık vermiyoruz. Roketatar menzili 400 metre falandır, üstümüze gelip patlıyor. Bir metre aşağı inse bizi zütürecek, yani elini uzatsan tutacak gibisin. Hava aydınlanana kadar çatışma sürdü. Biz de ateş etmeye başlamıştık. Benim bombaatarı gece ateşlemek sakıncalıydı. Ateş edince çok büyük bir alev çıkıyor, yerin belli oluyor. Onların doçkası vardır, mükemmel bir silahtır, 3000 metreye kadar gider ve etkilidir. Bizde de var tabii. O kadar ağır bir aleti nasıl getirebiliyorlarsa. Herhalde katırları falan vardı. Doçkayı vurmak için çalıştık, olmadı. Ateş üstünlüğü kimde olursa, o kazanmış olmaz mı? Hava iyice aydınlanmıştı, artık atabiliyorum rahatlıkla. ilk kez insana orada attım. Şu anda bile gözümün önünde, bir kere atmak istemiyordum. Bir insana ateş etmeyi hiç düşünmedim, istemedim ve o tetiği ilk kez çekerken çok zorlandım. Ama atmak zorundaydım ve attım, üzüntülüydüm. Sonra hiç bunları yaşamadım, insan alışıyor. Çok heyecanlanmıştım, onuru da var, koca taburun ağır silahısın. iki cephanecim vardı. Bombaatar otomatik, yuvarlak, kıç kısımları yeşil. Ağzına mermiyi verirsin, 40 tanesini sayarsın, sonra bir kırk daha takarsın... Arka arkaya kırk tane, güm, güm, güm... Önceden elime silah almışlığım yoktu, sesini bile bilmezdim. Aslında ordu eğitmiyor, sen kendi kendine pişiyorsun. Eğitimde bir mermi bir bomba veriyor, "at!" diyor, "çok iyi tamam geç". işin içine girince böyle olmadığını görüyorsun, kendini eğitmeye başlıyorsun. O çatışmada hiç kayıp olmadı, yaralı da. Karşı taraftan vardı. Akşamdan onların bulunduğu öbür tepeleri de elimizin altına almıştık. Bizim uçaksavarcı arkadaşın mevzii, uçurumla dip dibe..
    ···
  17. 42.
    +1
    Rez yaz
    ···
  18. 43.
    +1
    Reserved
    ···
  19. 44.
    +1
    Rezervasyon
    ···
  20. 45.
    +38 -1
    ——-
    Acil dışarı çıkmam gerekiyor dostlar, kısa bir işim var halledip seri partlar ile buluşturacağım okuyan arkadaşları ..
    Merak etmeyin hiçbirşeyi yarım bırakmadım, bunuda bırakmam..
    ···
    1. 1.
      +1
      Okuyorum panpa devam et
      ···