şuraya bi edit yapayım beyler, bu merve'nin doğum gününden önce beni arkadaşımın yanında bi kız gördü adı iclal. kız o kadar saf bi kız ki bana utana sıkıla açıldı, seni seviyorum ama gerçekten üzülmeni istemiyorum hayatına yük olmak istemiyorum bana karşı bi şeyler hissetmiyosan söyle möyle. kız yemin ediyorum gram kötü niyet barındırmadan yazıyo bana, bi de bunun kardeşi var, kız ne kadar iyiyse kardeşi o kadar kötü. kardeşi yaşadığım yerde dedikodumu çıkardı ablasıyla, öyle olunca ben de sinirlendim. sonra iclal yazıyo işte bak charly kardeşim adına özür dilerim yemin ederim ben ona senin hakkında hiçbi şey demedim çok kötüyüm bilmem ne, ben de kız üzülmesin diye diyorum ki iclal sen tanıdığım en saf insanlardansın lütfen üzme kendini bak benimle olmamanın sebebi kardeşin değil, ben başkasını seviyorum sebebi bu. ama kendini üzme lütfen falan diyorum.

benim feys şifrem neşe'de vardı ya, o da okuyo konuşmaları. diyo işte sen herkese tanıdığım en saf kızsın mı diyosun bu cümleleri bana kurardın ne oldu şimdi falan diyo, ben durumu izah ediyorum toparlıyorum ama burada neşe biraz kırılıyo beyler açıkçası, üzülüyorum ben de.

neyse hikayeye devam edelim.

aylardan da kasım. evet beyler, mekana gittik. büşra var bizi bekliyo ama cem yok. neyse gelir dediler oturduk sohbet ediyoruz. ben büşra ile tanıştım, sorular soruyoruz birbirimize merve de bizi dinliyo falan. lan cem'e mesaj atıyolar, çocuk kayıp. bi baktık huur çocuğu panpasının doğum gününe gelmek yerine bi kızla sinemaya gitmiş meğersem. merve üzüldü biz de teselli ettik o öyle biri bilmem ne diye. neyse pasta geldi, kestik, yiyoruz falan filan derken büşra'nın babası aradı napıyosun nerdesin falan fıstık dedi 1 saate alırım seni, tamam dedi bu, biz de kararlaştırdık merve'yle, ablamın yanına gidicez avm'ye ordan da ben onu eve bırakıcam. sohbet ettik, bi oyun oynamıştık bi de adını unuttum. sonra kalktık işte büşra'yı babası aldı, biz de avm'ye doğru yürüdük. ablamın yanına uğradım, ordan da merve'nin evine yürümeye başladık. o sırada da beyler, bu feysbukta yer bildirme olayı var ya, "ankara yolun'da :d" "film izlemek'te" gibi yer ve durum bildiriyosun, heh o muhabbet yeni çıkmıştı. merve dedi ilk yer bildirimini benimle yapar mısın? yaparım dedim. oturduk saçma sapan bi banka. charly, merve ile birlikte bank'ta diye yer bildirdik beyler. sonra ben merve'yi eve bıraktım, eve geldim ablamla beraber. akşam merve duvarıma yazdı "geçirdiğim en güzel doğum günüydü her şey için çok teşekkür ederim çok eğlendim iyi ki varsın" bıdı bıdı böyle uzun bi yazı yazmış. ben de rica ettim işte sevindim böyle olmasına tarzında konuşuyorum. sonra kız cemden bahsederek bazıları da gelmek yerine başkalarının yanına gitti hesabı sorulur diye yorum attı. cem'den yorum;

- ben genç çiftleri yalnız bırakmak için gelmedim.

merve hıı mıı yazdı öyle bitti yorum.

akşam neşe yazdı sohbetten.

- Merve kim?
+ arkadaşım.
- bana beni sevdiğini söylerken başkalarıyla konuşup başkalarıyla buluşup orda burda yer bildiriyosun, kim ile ne yaşadığını bile anlamıyorum gerçekten. seven kişi bu şekilde mi davranır bilmiyorum bu olay iki oldu ben artık sinirleniyorum
...

bu şekilde çok sert bi mesaj atıyo.
ben durumu açıklamaya çalışıyorum gerçekten arkadaşım diyorum, arkadaşınsa o çocuk neden genç çiftleri yalnız bırakmak için gelmedim falan diyo, ben sana inanırdım anlayışla karşılardım neden yalan söyledin gibi konuşmalar sonucunda o an neşe beni siliyo beyler.

o an o kadar saçma açıklamalar yapıyorum ki, inanılacak gibi değil. haklıyken bile yalancıymışım gibi yazıyorum beyler. o denli şoktayım. yani neşe ona olan ilgimin her kıza karşı olduğunu falan düşündü sanırım, inceden de kıskanınca kendine hakim olamadı. ben de sanırım bana inanmamasını kendime yediremedim, yazmaktan bıktığım zaman bıraktım açıklama yapmayı. şifremi değiştirmedim beyler.

ama cem'e ne kadar kin doluyum size anlatamam. yıkıldım beyler gerçekten tam anlamıyla tasviri bu, yıkıldım.

dün gece feysbukta görüntüleri editlerken bile duvar yazılarını okuyup özledim neşe'yi bir kez daha. bir kez daha cem'e kin doldum, küfür ettim.

hayatımın aşkı ellerimden kayıp gitti beyler, dur bile diyemedim.

buna alışmaya çalıştım, ağlamadım ama inanın çok koydu. zamanla şifremi değiştirdim ve neşe'siz yaşamaya alıştım.

kasım, aralık aylarını hiç kimseyle konuşmadan geçirdim beyler. toparlanmaya çalıştım. daha sonra ocak ayında bir kızla konuşmaya başladım. o kız da yaşadığım yerin popilerinden. önce bir durumuma "çok haklısın * " yazmış, daha sonra sohbetten "şu şehirdeki tüm yaşıtlarından daha farklı bi tavrın var, seni onlardan farklı kılanın ne olduğunu çözemeyen herkese çekici geliyo olmalısın" ben teşekkür ettim gayet kuul bi şekilde ve sohbet etmeye başladık. beyler neşe'nin duvarıma yazmadığını gören, arkadaşlıktan çıkardığımı gören kızlar akın akın bana yazmaya, yürümeye başladılar. samimi söylüyorum telefonumu günde 3 kere fullüyordum şarjım yetmediği için. ama tabi benim gönlüm şu popüler olan kızda. adı hande. hande'den bahsedeyim. benden küçük, henüz hiç kanlı canlı görmedim ama fotoğraflarda efsane güzel, beyaz tenli, gözleri kısık bakan ve bu hali çok çekici olan bi kız.