sizlere bi derdimi anlatıcam toplanın.

ama ondan önce şu filmi paylaşayım çünkü yakından ilgili: https://youtu.be/bbRUztBL9Ko

isterseniz okuduktan sonra da izleyebilirsiniz ama kesinlikle izleyin o kadar güzel bir film ki

evet beyler anlatıyorum. sizi çok tutmıcam ama dinleyin. geçenlerde soğuktan zütümün kesildiği bir günde birden ayağımın ucunda bir cüzdan gördüm. hemen aldım aq fakiriz zaten belki para vardır diye. heveslendim de tabi .beş lira çıktı aq. Bir de buruşmuş, sararmış böyle eskimiş mektup vardı

Belli ki yıllardır, o cüzdanın içinde duruyordu. Zarf öylesine harap olmuştu ki. Sadece tepedeki “iade” adresi okunabiliyordu. Mektuba bir göz attım. Bir ipucu bulma ümidi ile.. Birden tarihi gördüm.. 1924… Mektup nerdeyse 60 yıl önce yazılmış. El yazısı belli, bir kadına ait.. Sol köşeye bir çiçek resmi çizilmiş.

“Sevgili melteml” diye başlıyor mektup… ve “Annesi yasakladığı için onu bir daha göremeyeceğini” anlatarak devam ediyor..

“Ama sakın unutma, seni daima seveceğim” diye bitiyor.. imza.. ahmet!..

içimden bir ses “Bul” dedi bana.. “Mektubun sahibini bul..” Milyonla meltem var. Hangi birini bulacaksın ki.. Ama tepedeki “iade” adresi ipucu olabilir. arkadaşım polisti. adresinden bulmayı düşündüm
“Bu adrese bağlı bir telefon varsa, bana verebilir misin” diye sordum ona. müdürüne sorması gerekiyomuş

“Var ama, size vermem yasak.. Ama sizin adınıza bu numarayı arar, sorarım. isterlerse size bağlarım.. Lütfen bekleyin..”

Bekledim.. iki üç dakika sonra kızın sesi geldi.. “Bağlıyorum efendim..”

Karşıdaki hanıma “ahmet diye birini tanıyor musunuz? ” diye sordum.

“Bu evi, 30 yıl evvel, ahmet diye kızları olan bir aileden aldık.” dedi.

“Peki yeni adreslerini biliyor musunuz?..”

“Hannah annesini bir huzurevine yatıracaktı. Oradan takip ederseniz, belki adresi bulursunuz..”

Ve huzur evinin adını verdiler.. Hemen aradım.. “Yaşlı anne yıllar önce ölmüş… Ama kızına ait eski bir telefon numarası var. Belki oradan bilirlermiş…”

“Bunların hepsi aptalca aslında” dedim kendi kendime.. içinde sadece 3 dolar ve 60 yıl önce yazılmış bir mektup bulunan cüzdanın sahibini aramak için bunca zahmete ne gerek var ki.. Aradım numarayı..

Bir kadın “Şimdi meltemin kendisi bir huzur evinde” dedi ve numarayı verdi. Hemen orayı çevirdim… Bingo..

Ses “Evet, meltem burda yaşıyor” dedi..