hiçbirimize yaşamın amacı öğretilmiyor. koyun olmak için eğitiliyoruz ki ileride rahat bir şekilde yönetilebilmek için. isyan etmeme ve başkaldırmayıp kabullenmeyi öğretmenlerden öğreniyoruz. böyle bir nesil nasıl kendi fikirlerini ve haklarını savunabilir ki?

dışarıya çıkıp gördüğümüz manzara aynı, cafelerde yüksek egolu fakir insanlar. ellerinde iphone'lar ceplerinde 5 lirayla hava atma kargaşasında hepsi.bir diğer vatandaşını aşağılayarak ve rencide ederek kendi üstünlüğünü sağlamaya çalışan zavallılar.

paranın kölesi olmak için eğitiliyoruz, koyun olmak için eğitiliyoruz ve daha kötüsü insan olmamak için eğitiliyoruz.bu dünyada ihtiyacımız olanlar sanki bunlarmış gibi.

- kaçımız hayallerinde ki mesleği yapıyor?
- kaçımız hayatın amacını aramak için yola düşüyor?

bunların bir önemi yok tabi, hadi gidip hepimiz mühendis-doktor vs. olup yüksek maaş alma amacı ile hayatımızı harcayalım ve üç kuruş için hayallerimizden-insanlığımızdan vazgeçelim.

gibeyim böyle düzeni.

fight club mı izlediniz kodumun ergenleri

am züt meme
gençleri bozma bin uyanmasın kerizler

haklısın kardeşim. iyice mal, kulaktan dolma bilgilerle boş konuşan,eli sık ama çenesi düşük üretkenlikten uzak bi millet haline geldik. Hiçbir işe yaramayan eğitim sisteminde daha kucukken farklı görüşlerimiz anında bertaraf ediliyor, annemiz babamız öğretmenimiz tarafından köreltiliyoruz. Oyun yaşındaki çağımızda hayvanca mücadeleye girişiyoruz en iyisi olabilmek icin. Kimse hayal ettiğini yaşayamıyor bu ülkede kimse istediği mesleği icra edemiyor. Cunku aç kalacak biliyor.
Bahçeli müstakil bir ev hayal ediyor da kıçkıça girmiş çarpık kentleşmenin ortasında yaşıyoruz.
Eriyoruz her saniye hayatın içinde, aldığımız her soluk cigerlerimiz icin bir bayram degil adeta bir körük suretinde. Stresle ve amaçsızlık uğruna her hareket ettiğimizde cevremızdekı guzellıklerın farkına varamıyoruz, cunku amacımız hunharca ve bilinçsizce yaşamaya odaklı. Kendi yarattığımız esarette can vermeye mahkumuz kısacası.

hepimiz o buhranı yaşadık ergenken. sonra herkes başka bir karakter oldu. ben sadece kendimi sevmeyi seçtim. geri kalan her şeyin dıbına koyayım. güç, güç,güç

dıbına koyim o kadar okuduk, tamam çok okumadık, 2 seneliğe gittik ama şimdi ilanlara bakıyorum:
-server kurulumu yönetimi bilicen. Ee sonra
-php, asp, html bilicen. Ee sonra
-ingilizce şakır of the şakır. Ee sonra
-4 yıl tecrüben olcak. Askerliği ehliyeti saymıyorum bile.
Peki yapıcağın iş ne? Modem kurulumu ve teknik servisi. E ta anasının yaptığı dantel işlemelerini gibiyim öyle işin ta dıbına çakıyım. O nasıl? Bak yine sinirlendim

Fuck the systym

Yüksek maaşlı işlerin arzulanmasında ben bir sakınca görmüyorum, sonuçta 7 milyar civarında insan nüfusuna sahip bir dünyada yaşıyoruz daha fazla kazanan meslekler bu devasa nüfusun kontrolünde ve hayatta kalmasında daha büyük bir etki sağlıyor. Ve sen merak etme dünyada zaten hayallerinin peşinde koşan, mutlu olduğu işi yapan ve bunla geçinebilen insanlar var fakat o insanlar bu 7 milyarlık devasa nüfusa fayda sağlayan sıradışı bir şekilde yetenekli insanlar, dünya sırf sen hayallerinin peşinde koş mutlu ol diye seni beslemez, bakmaz.

Dünya adil bir yer değil malesef. Bu "Suç bende değil dünyada" pgibolojiside seni hiç bi yere zütürmez. Kollektif bilincin bi enstrümanı olmaya devam et, bare mutlu olanlar mutlu kalsın.

istemedigimiz işlerde çalışıp gereksiz şeyler alıyoruz

Suç yine bizde beyler bu para denen kâğıt parçasına da değer kazandıran dünyadaki elit tabakayida zenginleştiren yine bizleriz

Rezerved

Rezerved

gibiyim bu unvanları. şaşalı işleri, takım elbiseli adamları, patronları.hayatımızın dıbına koydunuz inanmadığımız, istemediğimiz şeyleri yapıyoruz. herkes mutsuz amk

böyle düşünen giblerin olması bile mutluluk verici ulan adamsınız gibler

sadece eğitim de değil. yaşamın her anında, her saniyesinde bir uyutma politikası var. Sadece hükumet de değil amk.

hiç bir zamanda düzelmeyecek maalesef bu devletlerin elinde olan bir şey değil 3gen sağolsun

*

haklisin kardesim

Helal olsun düzgün konuşmuşsun sırf şukunu vermek için giriş yaptım