ben annem ve babamla iyi anlaşıyorum da , ailenin geri kalanı bir biriyle hiç iyi anlaşmıyor. annem babamla sürekli tartışıyor, ablam annemle sürekli tartışıyor.
her 1-2 saatte bir birisi birisine bağırıyor.
üstelik tartıştıkları konulara bakıyorsunuz basit ve pratik çözümleri olan küçük şeyler. uğrunda sesini yükseltmeye, bağırmaya gerek olmayan basit şeyler.
ama işte bu tür kavga gürültülerin olması insanın tüm moralini , yaşama hevesini de alıp zütürüyor.
şimdi merak ediyorum, acaba bir tane anormal ev bizim evimiz mi ? yoksa bu tür şeyler diğer ailelerde de yaşanıyor mu beyler ?

Beyler lütfen taşak malzemesi yapmayın bu konuyu. ailemizde huzur yok , aile huzuru bu hayatta en önemli şeydir. bunu kime sorarsanız size söyler.
bu hayatta ailende huzur yoksa artık hiçbir şey senin ilgini çekmiyor. bu dert çok büyük bir dert panpalar. öyle sizin gidip bir huurnun peşine takılıp da gibtiri yediğiniz türden bir dert değil.
her halde bunu yaşayanlar anlar.

beyler bence bir ailede huzur yoksa o ailenin var olmasının da bir anlamı yok. haksız mıyım ? bu yüzden de insan evlenmeye korkuyor amk. bir kaç sene içerisinde evlenirsem, çoluğum çocuğum olursa onlar da büyüdüğünde aynı bu evdeki gibi bir ev mi olacak benimkisi ? işte bundan korkuyorum panpalar. bu hayatta zaten başıma gelmesinden korktuğum şey de gelip beni bulur hep.

Bazılarınız boş ver diyorsunuz da beyler, bu öyle birşey ki insan boşveremiyor.
zamanla da düzelmiyor. kendimi bildim bileli böyleyim.
en iyisi ben gelecekte hiç evlenmesem mi ne yapsam kafam çok karışık amk. gelecek dediğim de bu 1-2 sene oluyor amk. 30 yaşa kadar beklesem mi yoksa.