ev boşken yaptıgınız en büyük ibnelik

sene 2001 binler

lgs var o zamanlar, orta sondayım ben de. balıkesir'liyim, bilen bilir bal-arı dersanesini, yerini falan. ilk baharın sonları, havalar felaket sıcak amk paso su içiyorum, ayran içiyorum, meyve suyu falan doldurdum sidik torbasını ne var ne yok. son dersten önceki teneffüs sınıfta uzun eşek oynuyoruz, ben alltaki takımdayım anasını satayım atladılar atladılar benim torba sıkıştıkça salasım geliyor sıkıştıkça kıvranıyorum altta. giberim dedim eşeğini de uzununu da ayağa kalktım yardırıcam tuvalete, son ders türkçe hoca da bana fena kıl kapıyor, bunun her dersinden önce tebeşirleri alırdık, tahta silgisini başka sınıfa koyardık kafadan 5-10 dk iptal olurdu. neyse tam kapıyı açtım, açık pencerelerden kapının açılmasıyla yapan cereyan suratımı serinletti karşımda bizim yannan suratlı türkçeci; "nereye gidiyosun? zili duymadın mı?" dedi. anansı gibtiğim orada çıkarıp alnının ortasına şakır şakır işememek için nasıl tuttum kendimi hala anlayamıyorum, züt korkusu işte dersaneden atmasınlar diye. geçtik yerlerimize ben yerimde duramıyorum ama bir yandan da izin istemeyi yediremiyorum kendime, "hadi oğlum dayan, hadi oğlum dayan". öyle böyle kızara bozara dersi bitirdim, kimseyle vedalaşmadan yardırdım merdivenlerden aşşağıya, tam erkekler tuvaletine giricem kapı kilitli!! dıbına traktör tekeri girsin senin gibi dersanenin de tuvaletinin de! bir yandan anai avrati din iman toz duman sövüyorum bir yandan napsam diye düşünüyorum amk kızlar tuvaletine girsem olmaz ders çıkışı doluştular içeri kakara kikiri sesleri dışarıya kadar geliyor. dedim rekortmen sperm yardır oğlum sen paşa camii'ne(bunu da bilen bilir) neyse çıktım ben dersaneden ama koşuyorum mirkelam gibi kaldırımlarda, yollarda. bir meydan var şehrin tam göbeği, ali hikmet paşa meydanı. o meydanı geçip 200mt ileri gittin mi kurtuluş, tuvaletler. ananı gibeyim!!! tam o meydanın ortasına geldim arabalar sıklaştı mı dıbına koyim. yürürken fazla hissetmiyorsun da durunca bir andan bastırıyor dıbına koyduğumun sidiği, ben durur durmaz öyle bir bastırdı ki koyverdim gitti anasını satayım tam tek kişilik dev kadro misali fonda "hani kuşlar... ağaçlarrrr. binbir renkli çiçeklerrr... " hayat o an bana güzel ama gerçek ortama bir anda flashback modda sürüklenince etrafıma bir baktım her yer araba her yer insan. amk öyle durumlarda bir de herkes size bakıyormuş gibi hissedersiniz zaten. sırtımdaki çantayı aldım elime gibimle dizimin arasını kapattım öyle embesil gibi otobüs duraklarına kadar yürüdüm, yoldan geçenler bakıyorlar nabıyor bu şuursuz diye, bakanları geçtikten sonra arkamdan kakara kikiri sesler. ilk anda farkedemedim ama duraklara gelince oturmadan bi arkadan baktım amk iki bacağın iç kısımları ıslak. yolda ben geçtikten sonra arkamdan amcık hoşafları basıyormuş kahkahayı meğersem... neyse otobüs geldi eve gittim üstümü değiştirdim bi posta da evdekiler güldü, gelen vurdu giden vurdu amk.