1. 1.
    +21 -4
    öncelikle özet geçmicem binler. derdim özetlik değil.

    ikincisi bu başlık lise ve dengi okul öğrencilerine göre değildir.

    birinci nesil yazarım. ilk entryim 4bin küsürlerdeydi. uzun zamandır sözlüğe girmiyordum. tam bir çıkmazdayım o yüzden sizlerden yardım isticem. tavsiye bekliyorum.

    beyler ben bu kızla 14 aydır çıkıyorum. kız benden 7 yaş küçük. evin tek çocuğu, sorunlu bi ailede yetişmiş. ana-baba var ama sadece bedenen varlar bu insan için. cebine hayvan gibi para koymuşlar, altına arabasını çekmişler göndermişler üniversiteye. onun dışında hiç bir analık babalık yapmamışlar. anne evde kimseyle konuşmuyor. 20 günde tek çocuğuyla 2-3 cümle kelam ediyor. sonra ben çıktım karşısına. deli gibi aşık olduk birbirimize. ben normal, 28 yaşında efendi bi adamım. binlik yapmadım, sevdim kızı. kimsenin korumadığı kadar korudum, gece seviştim gündüz abilik yaptım. 14 ayın 10 ayını aynı evde evli hayatı yaşayarak geçirdik. ama bu kız sorunlu, hayatı bana o kadar dar etti ki anlatamam. bunu pgibologa zütürdüm sonra. manik depresif varmış bunda. ömür boyu düzelmeyen bi durum. beyin gidik. normal bir şeyi anormal algılıyor. sürekli terkedilme korkusu. asla güvenmiyor. tüm hayatını benim üzerimden anlamlandırıyor. tabi o ara benim hayatım çekilmez bi hale geliyor. ne hobim kalıyor ne bişey. film bile izleyemiyorum amk. tam tımarhane ortdıbına döndük. paylaşılmış pgiboz diye bir şey var, bu sayede öğrendim. ruh hastası biriyle çok yakınlaşan biri de aynı hastalıklı düşüncelere sahip oluyor bir süre sonra. ben de manyakça şeyler düşünmeye başladım. kız bana düşüncelerini yamadı anlayacağınız. baktım gidişat kötü, düşünmeye başladım. o arada kendi hayatımdaki her şeyi ihmal edip aksattım. ailem, arkadaşlarım, ev hayatım, meraklarım, saçım sakalım... hepsini saldım. daha doğrusu o kadar çok suçlandım ki, bir süre sonra kendimden şüphe etmeye başladım.

    buna bi gün sadece zamana ihtiyacım olduğunu, bi geceliğine kendi evinde kalmasını istediğimi söyledim. o gece saat 3te ev arkadaşı beni hastanenin acilinden aradı. sinir krizi geçirmiş. gittim, sabahında aldım getirdim eve, sarıldım, öptüm, kokladım, güldürdüm. iki gün yine aynı çekilmez hayatın içinde buldum kendimi.

    bunu yaşayamayan birisi asla anlayamaz. ben sosyal bi adamım. muhabbeti, tartışmayı, bilgi paylaşımını çok severim. ev adamıyım. kalabalık ailede, muhabbet ortamında yetiştim. kavga nedir, laf sokma nedir, trip atma nedir, ima nedir bilmem. bu kız hayatı boyunca kimseyle doğru düzgün konuşamamış. ilk tanıştığımızda konuşmayı bilmiyordu. kendi yetiştiği evde zaten annesi babasının yüzüne bakmaz, babası kızının yüzüne bakmaz... böyle bir ortam. kız sosyal ilişki kuramıyor. herkesten kısa bir sürede nefret ediyor. hayattan hiç bir beklentisi yok. hiç bişey gibinde değil. ben hariç. kız olsun erkek olsun en kral arkadaşlarımla tanıştırıyorum bir haftaya kalmadan hepsine bi kulp takıyor. bundan ayrı da takılamıyorum. bizim muhabbetler de sarmıyor zaten onu. yani bu istiyor ki ben ve o bütün ömrümüzü bi odada sevişerek ve birbirimize güzel laflar ederek geçirelim. e kardeşim nere kadar. insan nefes almak istiyor. ergen değiliz ki tüm hayatı cinsellik ve aşk üzerine kuralım.

    bazen buna derdim ki "yavrum ne istiyosun benden, neyi ekgib yapıyorum, ne yapmamı istersin?". çünkü bir erkeğin yapması gereken her şeyi fazlasıyla yapıyordum. ne kalbini kırıyordum ne aşşalıyordum. "sen okulu bitirince beni terkedecen ühüühühüühü" diye basardı feryadı. yani bizim reel ve şimdiki zamanda hiç bir problemimiz yoktu. problemlerimiz hayal ürünüydü ve gelecekle ilgili tahminlerdi. hiç bir açığımı bulupta "bak sen şu tarih şu saatte bana bunu bunu yaptın" diye elle tutulur bir donesi olmadı. ama yine de ona göre ben hem dünyanın en mükemmel erkeği hem de onu hiç sevmeyen, ondan nefret eden, onu bir eşekle bile aldatmak için fırsat kollayan adi bir yavşaktım.

    neymiş efendim, o çok iyi hissedermiş, hisleri onu hiç yanıltmamış, onu giberken başkasını hayal ediyormuşum, bi gün mutlaka aldatacakmışım onu... ağlamalar, zırlamalar, suçlamalar, mahalle karıları gibi şu şunu dedi bu bunu dedi ler...

    bunda bi de paranoyaklık var. ben bunu evde bırakıp bi iş için çarşıya gitsem bu onu aldattığımı zannediyor. eve geliyorum anti depresan manyağı olmuş, gözler kaymış. ağlamış. intihar notu filan yazıyor.

    şizofreni dersen o biçim. hayali kızlar üretip benim onlarla fingirdeştiğimi iddia ediyor. hayatta yapmadığım şeydir aldatmak. ben bi adama ilişkisine bakarak puan veririm. bildiğim şudur ki sevgilisini-eşini aldatan adamda her türlü fırıldak olur. eşine sadık adama her konuda güvenirim. ben aldatmadım, sevmediğim manitalarımı bile aldatmadım.

    ne internetin başına oturabiliyorum, ne sevdiğim insanlarla vakit geçirebiliyorum ne de kitap okuyabiliyorum. internette araştırma yapmaktan müthiş zevk alan biriyim, bilgisayara yaklaşamıyorum bile. halı saha maçına çağırdılar burnumdan getirdi.

    en sonunda patladım. bakmadım evde suratına ama "git" de demedim. anladı bu. bir iki gün böyle geçti, topladı eşyalarını gitti evden. o gece bileklerini kesmiş. 3 ayrı yerden 12 dikiş yemiş. öğrendim bunu. gittim yanına konuştum. yapma etme vs vs.

    beyler napacağımı bilmiyorum, rüyalarıma giriyor amk. okulda görüyorum, bi köşede oturuyor tek başına, gözler uykusuzluktan şişmiş. çok pis vicdan yapıyorum. mahvedecek hayatını. ne okulu bitirebilir ne de adam gibi bi hayat kurabilir kendisine. ne elinden tutacak biri var benden gayrı ne de doğru yol gösterecek bi arkadaşı.

    napim lan ben şimdi. bir de ben bu kıza aşığım. çok özlüyorum ama olmuyor.

    çok güzel ve dikkat çekici bir kız.mühendisliğin en güzel kızı. boy endam surat on numara. bir sürü yamyamın bunu kestiğinin farkındayım. e bu da yaşı küçük hem de ilgiye ihtiyacı var. kesin o yamyamlar yanaşacak buna, teselli edecekler, kullanıp atacaklar. parasını yiyecekler, arabasını bin edecekler, inandırıp sabahında terkedecekler. ve ben onun hayatta bir kere yaşanılan efsanesiyim. o her gibilip atıldığında beni düşünecek ve bu durumdan beni sorumlu tutacak.

    siz severek ayrılmak nedir bilir misiniz? siz aşık olduğunuz insanın sizin için yanıp tutuştuğunu bile bile ve aranızda hiç bir elle tutulur engel olmamasına rağmen yanına gidememek nedir bilir misiniz? siz hiç yanlış insan olduğunuz mu panpa? siz hiç aşık olduğunuz hatunun bileğindeki dikişleri uzaktan görüp onun sebebi olduğunuz gerçeğiyle yüzleştiniz mi?siz hiç bin oldunuz mu?

    edit
    http://inci.sozlukspot.co...sti/@erkek+fatma+spinelli
    Tümünü Göster
    ···
  2. 2.
    +1 -1
    lan bişey söyleyin amk
    ···
  3. 3.
    0
    @ 12 panpa kızla sakin sakin konuşunca bi kediye dönüyor. nötr olduğu anlarda ki bu anları pek yaşayamaz, ya aşırı romantiktir, hayrandır bana ya da onu aldatmak istediğimi düşünüp kayafı yemiştir. neyse işte bu nötr anlarda herşeyin farkında. anormal bir insan olduğunu biliyor. "beynime öyle fikirler geliyor ki engel olamıyorum" diyor. o anime karakterine benzeyen gözleri boncuk boncuk doluyor. en son konuştuğumuzda bana

    -seni ben kaybettim. durumu bu noktaya ben getirdim. senin hiç bir suçun yok. en zoru da bu. bana bi kötülük yapsan vazgeçmek kolay olurdu. bi ömür kendimi suçladım, şimdi daha çok suçlayacağım dedi.

    nası koydu anlatamam.
    ···
  4. 4.
    0
    @15 aga her şeyi denedim. ablamla bile tanıştırdım ki hiç adetim değildir aileyi bu işlere karıştırmak. sırf kafası dağılsın diye nefret ettiğim canlı müzik yerlerine takıldım. sırf kendine gelsin diye tango kursuna yazıldım bununla beraber. ama hiç bir şey fayda etmedi. ne kadar çalışırsan çalış, gece bir rüya görüyor, ki kötü kurduğu için her gece rüyasında onu aldattığımı görür, sonra o günü zehir eder ikimize de...
    ···
  5. 5.
    -1
    @18 panpa okulda 8. senem. o da 2. sınıf. haliyle 7 yaş küçük insanlar var etrafımda. benim hatam.
    ···
  6. 6.
    0
    @19 panpa o da durumun farkında. kısacası manyak olduğunu biliyor. engelleyemiyor ama kendini. engelleyemedikçe daha da manyaklaşıyor. ilk karşılaştığımızda manyaklığının farkında değildi. o zamanlar mutluydu, severdi kendini. ben farkındalık kazandırdım ona. dünyanın beyninin içindekilerden ibaret olmadığını anladı. bu sefer daha çok kahroldu ve değişemiyor. beynin nöronları problemli.
    ···
  7. 7.
    0
    @24 panpa ilk ay anlamıştım fakat bana olan zaaflarını ve hayranlığını kullanarak değiştirebileceğime inandım. ama olmadı.ona ihanet etmediğim sürece soğumaz benden. onu da ben yapmam.
    ···
  8. 8.
    0
    @30 panpa 4 ay sonra okulum bitiyor. işin kötüsü kız benimle deli gibi evlenmek istiyor. ben de onunla evlenmek istiyorum. aşığım da... onun bi başkasıyla evlendiğini düşenemiyorum. ne evlenmesi onu bi başkasının öptüğünü de hayal edemiyorum. ama sorun şu ki bunun yanlış bi evlilik olacağının ikimiz de farkındayız. çok doktorlara gittik. internetten te çok araştırdım. ekşiden benzer hastalıklı yakınları olan insanlarla günlerce mesajlaştım. değişmiyor bu insalar, değişemiyor. aküsü olmayan bir araba çalışmaz, naparsan yap.

    ben bu kızla nasıl çocuk büyüteceğim aga. napacam ben.
    ···
  9. 9.
    0
    @31 bunu ben de düşündüm ve denedim panpa. aileden bişey görmediği için maneviyatı çok ekgib kendisinin. ana yok baba yok, gitmiş rock müzikte bulmuş aradığı sevgiyi. o tutkularından kopardım 14 ayda. dini şeylere de yönlerdirdim, o sordu ben cevapladım. tatmin oldu cevaplarımla. ama bi yerden sonra tıkandık.
    ···
  10. 10.
    0
    @39 evet böyle diyerek vicdanımı rahatlatıyorum ama işte aşk var bir de ortada.
    ···
  11. 11.
    0
    @ 65 şu sıralar tam olarak yaptığım bu panpa.
    ···
  12. 12.
    +1
    @68 panpa inan bana denemediğim yol, yapmadığım şey kalmadı. bi gün benim dersim yoktu, bunun dersine girdim. 45 yaşlarında bi bayan hoca var. hoca anlatıyor, ben de dinliyorum. neymiş, niye hocanın suratına bakıp derinlere dalıyormuşum, onu çıplak mı hayal ediyormuşum.

    aga 28 yaşında bir adama söylenecek laf mı bu? o anda yaşadığım sinir harbini düşün. lan açıklaması da yok. niye suratına bakıyosun? nere bakim amk tavana mı bakim.

    her gün böyle. o kadar baskı yaptı ki bana bir süre sonra kendimi yavşak gibi hissetmeye başladım. deliye 40 defa deli denmesi meselesi.
    ···
  13. 13.
    0
    @74 ailesi benimle bir daha görüşürse onu okuldan alacak. çok önceden ayrıldık zannediyorlardı. bu durumda asla ailesini arayamam. hoş kendilerine faydaları yok o da ayrı mesele tabi.
    ···
  14. 14.
    0
    @91 panpa:

    öyle kötü günler geçirdim ki ben. allah nazardan saklasın çok sağlam bir ailem vardır. 4 kardeşiz. hiç birimiz de yamuk yoktur. tüm sülale, oturduğumuz mahalle imrenir bize. parmakla gösteriliriz. içerde de öyleyizdir. ben hayatım boyunca pgibolojik sorun yaşamadım. iyimser, kimseye kötülük düşünmeyen, mantıklı, neşeli tipleriz. ben böyleyim. ama bu 14 ay boyunca öyle bir sıkıntı yaşadım ki. beynim öyle gelgitler arasında kaldı ki. bir an nefret edersin ondan, ağzına iki tane çakarsın, işin ilginci sen ona vurdukça o daha çok bağlanır sana. gibtir git lan bu evden dersin. o gider. ama bu durumda bile oturup nefes alamazsın. acaba giderken sinirle arabayı hızlı mı kullandı. giderken niye öyle son defa bakıyormuş gibi baktı. araba uçuruma sürer mi. sonra bu düşüncelerin zenci gibiyle beynine ettiği tecavüzden kurtulmak için tutar sana söylediği manyak lafları düşünürsün. sonra kazağını görürsün yatağın üstünde. görmemek için dolaba kaldırırsın. dolaba koymadan önce dayanamaz bir kere koklarsın. onun ten kokusuyla karışmış parfüm kokusu başka hiç bir insanda yoktur. dayanamaz gider bulursun. iyi şeylerden bahsedersin. güldürürsün. göz yaşlarını silersin. anime anime bakar sana. sonra gece sarılıp yatarsınız. sabah 8 de dersin vardır. zaten bi hiç uğruna akşama kadar beynin gibilmiştiri. koca karı programlarına dönmüştür hayatın. amatör derecede entelektüel sayılabilecek hayatın yalçın abinin programından farksızdır. yok ona niye baktın, o kız niye sana günaydın dedi, niye o kıza selam verirken gözlerinin içi gülüyo, biliyorum ilk fırsatta beni terkedeceksin vs...

    hayata, durumuna, çaresizliğine küfredersin. yine de dalarsın uykuya. tam o sırada altın vuruş gelir. "sen 3 ay sonra mezun olunca kesin ofiste sekreteri gibersin, gibeceksin dimi ühühüühühü ühühhühüüh ölmek istiyorum ühühüühühü"

    öbür gün de öyle geçecektir, hiç sektirmeden.

    bahsettim ya ailemden. ben alışkın değilim gülmemeye, evin içinde asık suratlar görmeye. ama onun nefes aldığını görmek, dizinin dibinden ayırmamak yeter hayatının zindana dönmesine.
    ···
  15. 15.
    +1
    @101 panpa inan boş beleş bir adam değilim. her şeyi denedim. kıza farkındalık kazandırdım öncelikle. farkındalık en önemli adımdır. o sorunlu olduğunu, aykırı olduğunu biliyor artık ve bundan kurtulmak istiyor. beraber bi bina inşaa ediyoruz, ama camdan. en ufak bir problemde beyin gidiyor, tüm emekler un ufak oluyor. sen hastalığını farkedecek kadar bilinçlisin. tedavi olmak istiyosun. ama o bana kızdığında tedaviyi filan sallamıyor. hatta düşüncelerinin onu koruduğuna, bu haleti ruhiyesinin kendisine güç kattığına inanıyor ve daha sıkı sarılıyor dengesizliğine. ben 1 ay ilerleme kaydettikten sonra en ufak bir olayda 3 ay geri gidiyorum. ve iç bir şey benim kontrolümde olmuyor.
    ···
  16. 16.
    0
    @106 onu aldatmadığım sürece soğumuyor panpa. aldatma işini de kendime yakıştıramam. bu aralar arkadaş modunda takılıyoruz. birbirimizi görünce hal hatır soruyoruz. onun dışında bi numaramız yok. ama aklım sürekli onda. gidip içip içip dağıtır diye tırsmaktayım.
    ···
  17. 17.
    0
    @ 111 panpa onları zaten biliyor, her şeyin farkında. of ulan off dıbına koyim içesim geldi gece gece
    ···
  18. 18.
    0
    @114 panpa bu kimsenin suçu değil ama hayatı gibilen benim amk.
    ···
  19. 19.
    0
    @132 sen de mi benim gibisin panpa. yoksa kız arkadaşım gibi misin?
    ···
  20. 20.
    0
    kızdan tamamen kopmaya karar verdim panpalar. gelişmeleri aktaracam. ben sevdiğim insanlar için fedakarık yapmaktan zevk alan bi binim ama kimse kimse için hayatını mahvetmemeli. dünyanın en iyi ev arkadaşlarına sahiptim, bu kız yüzünden kadim dostlarımı kaybettim. ama onunla evlenip ailemle de aramı bozmayacağım. benden bu kadar amk.
    ···