16 şubat günü annem telefon etti. Oğlum deden asmayı budarken düştü dedi. aklım gitti birşey oldu diye. Neden dedeme bu kadar tutkun olduğumu anlatayım biraz ...

Dedem mavi gözlü beyaz tenli orta boylu hafif kilolu bir adamdı . Gençliğindeki fotoğrafları aynı Atatürk'e benzerdi . Hiçbir işini başkasına buyurmaz her işini kendisi yapardı, aksiydi , inatçıydı ama çok iyi insandı beyler. Çocukluğum onunla geçti. Ne öğrendiysem ondan öğrendim. Namaz kılmayı , oruç tutmayı , ibadet etmeyi herşeyi beyler herşeyi tarla bahçe işlerini hayvan bakımını herşeyi ...

Annem telefon ettikten sonra aklım gidince anneme geleyim mi birşeyi varmı doğruyu söyle dedim. annemde yok oğlum kaburgası kırılmış sadece başka hiçbir şeyi yok dedi inanmazsan telefonundan ara konuş dedi. Hemen telefonu kapatıp dedemi aradım beyler. Açtı sesi de iyi geliyordu iyiyim dedi çok iyiyim . Ben tabii o sırada okula gidip geliyorum gaziantep üniversitesinde okuyorum endüstri mühendisliği 2. sınıf. olaylar da mersin de cereyan ediyor.

1-2 gün okula gitmeye devam ettim sonra 20 şubat günü telefon ettiler dedenin iç kanamsı oldu biraz ama erken farkettik birşeyi yok merak etme diye. Tabi ben yine elim ayağıma dolaşmış bir vaziyette telefona sarılıp dedemi aradım. açtı telefonu " iyiyim oğlum merak etme sakin ol hiçbirşeyim yok allahın izniyle " dedi tekrar. içime biraz su serpildi tabii. Ama yatıp kalkarken hep onu düşünüyorum. 22 şubat günü sabah 8 buçukta kalkıp derse gittim. saat 10 civarı annem aradı derste olunca açmadım 2. yi aradı yine açmadım 3. yü aradı. işte o zaman dedim ki lütfen kötü haber olmasın.

O haber gelmesin dedim. Annem açtı oğlum dedi deden kötüledi çık gel dedi. Dersten pılımı pırtımı toplayıp otogara koştum. en erken bileti aldım yetişeyim diye. Elini son kez öpeyim diye. Yetişemedim beyler. Son kez göremedim. en son kez telefonda konuştuğumuzda bana son sözü " allaha emanet ol derslerine iyi çalış kimselere karışma oğlum " oldu.

içim acıyor beyler kötü oluyorum. bıraktığı herşey bende yarım kaldı. mühendis çıktığımı göremedi. tabii hal böyle olunca bize de son görev düşüyor. güzelce yıkadık. elini öptüm kulağına eğildim " allaha emanet ol " dedim. bir güzel kokladım... cennet koksa ancak öyle kokardı. gitti ... sessiz sedasız gitti. benim en güvendiğim , kendime rol model aldığım adam gitti. Ve geri hiç gelmeyecek de ... Telefonunu kapattırmadım. arada şarja takın dedim . bir köşede dursun. Ararım , çalar çalar susar. namazdadır heralde der avunurum dedim. Aklımdan gitmiyorsun dede. Nereye dönsem seni görüyorum. Gittiğin yerde kendine iyi bak . Allaha ısmarladık !

yanınızdaki insanların akrabalarınızın ailenizin değerini iyi bilin beyler. Çünkü günü geldiğinde soğuk bedenini yıkayacak soğuk ellerini öpüp başınıza koyacak ve kaskatı vücuda sarılıp ağlayacak kadar çaresiz oluyorsunuz ...

Haydi kendinize iyi bakın ...