Uçak indiğinde saat farkının da etkisiyle saat 23:30'u gösteriyordu 2007de bizim eve nası gidiyorduk amk demeye kalmadım ki az önce baktığım saate akıllı telefondan baktığımı fark ettim ve yine telefonu çıkardım tarih bu sefer de 2015'i gösteriyordu, haziran 2015'i. artık sadece olayların akışına bırakmak istedim kendimi "sırada ne var diye sordum" halen daha adını bilmediğim kadına. sadece beni takip et dedi. istanbuldaydık Atatürk havalimanında hemen alttan metroya bindik buralar fazla değişmemişti merterde indik ve metrobüse bindik bu sefer de burada kafamda canlandı birden, evet bu metrobüstü bu metrobüste içinde 850'si ev kirası olmak üzere 890 tl bulunan ve o zamanlarda okuduğum şehirdeki ev kiramın bulunduğu cüzdanı çaldırmıştım çok kovaladım ama hiçbir şey bulamamıştım. kira gelmeyince ve annemin babamın durumu da ortadayken kirayı tabi ki de çıkartamamış ve arkadaşlarımınkinin de bulunduğu parayı kaybetmiş sonucu da onun bunun çocuğu ev sahibi tarafından evden çıkarılmamız olmuştu. evden çıkarılmak bir yana arkadaşlarımın gözünde zan altında kalmış ve aramı bozmuştum cüzdanımı açtığımda içinde tam 890 tl vardı hemen cüzdanı ön cebime alıp elimi cebimde tuttum ve altunizadede inene kadar çıkartmadım, iner inmez saate bakmadan ev sahibini aradım ve hesap numarasını isteyip parayı yatırdım. çocukluğumdaki olayın değişip bunun değişmemesini anlamlandıramamıştım ve bunu ona sordum. "bazı şeyler sabittir. babanın kaderini iyi yönde değiştirdik ama kazanacağın üniversite yine aynı oldu fakat bunun senin için bir pişmanlık olmadığını iyi biliyorum, eğer öyle olsaydı onu da değiştirirdim dedi sonunda eve varmak üzereyken ona doğru döndüm ve seni "aile evime sokamam" dedim bana doğru tatlı bir şekilde güldü "sorun değil, yarın buluşuruz, ben seni bulurum" dedi ve ellerini boynuma atıp beni dudaklarımdan öptü o kadar güzel bir his verdi ki bi an dünyada olmadığımı ve bütün bu olanların rüya olduğunu düşündüm içim ateş gibi olmuştu adeta yanıyordum ve cinsel arzularım açığa çıkıyordu onunla felaket birlikte olmak istiyor ama kendimi dizginliyordum yine de hiç bitmesini istemediğim öpüşmeden sonra saçımı düzeltti ve arkasını dönüp yürümeye başladı, o bir insan değildi buna emindim bu yüzden de ona bu saatte bir şey olmayacağını düşünerek eve girdim ve annem kapıda beni karşılayıp sarıldı "hoşgeldin oğlum" dedi, uzaktan gelmiş gibiydim o tarihte de trabzondan dönmüştüm ama takvime baktığımda başka bir şey gözüme çarptı yıl 2018'di 1 temmuz 2018.