reserveeeed

bunun temel sebebi özgüven ekgibliğidir.

olum la banada öneriler verin lise 1 im daha ilk başlarda iyiydi sınıfla ilişkimde şimdi dışlanmış gibi hissediyom

Gel sarılalım kardeşim

harbiden lan bende ne yapsam söylüyorum sonra diyorum ki niye söylüyosun içinde kalsın amk ama sonra yine söylüyorum

Üniversiteye giden bir panpanızım geçen sene kadar herkesle aram iyidi insanlar bir şeyler oldugunda ilk yanıma gelirdi sevenim coktu bu sene bulundugum ortamda konuşma fırsatını bile zor yakalıyorum kurdugum cümleler genelde mantık cevresinde gelişiyor zeus kafa açma bugun diyor kötü hissediyorum panpa sonra susuyorum

Resimdeki kıza benden bir oralet

Seni tamamen anliyorum kardesim.Şöyle ki mutsuz oldugun bi ortam vs. varsa derhal uzaklas o ortamdan. Sonra da her seyi takma kafaya birak gitsin aklindan dusunme cok, umursama.Ben de bi aralar boyle hissederdim. Sonra umursamadim bazi seyleri yerine gore adamina gore dusunceli olucaksin baska turlu bu hayat zor kardes.

biz kaybedeniz panpa bazen savaşmadan teslim olmak gerekiyor.

çok haklısın

şu başlığa bir not düşeyim. köleliğinize talibim.

asosyalliği doğru kılan ve asosyalliğe iten şeyler de zaten onların bizi yanlış anlamaları yihuv!

dünya öyle bir yer değil

insanı dışlanmış hissi veren kesinlikle başkasının elindedir ama tabi bunu takmamak gerek amk kendinize şunu demelisiniz onlar kim lan beni dışlıyor huur çocuklarına bak hele. yoksa bu üzüntüden kurtulamazsınız panpalarım

resimdeki kızı dışlayanı gibsinler

dışlanmışlıktan ötürü yaralıyım.

Bu olaya tam olarak a sosyallik diyemeyiz bence insanın kendi yapısında olan birşey bende yeni biriyle tanışırken veya konuşurken bi hata yapacağımdan falan korkarım beni yanlış tanımasını istemem bu nedenle fazla konuşmam ayriyetten yukarıda bi arkadaş bahsatmış boş konuşmaktan nefret ederim boş konuşanlardanda nefret ederim aq sami olsun olmasın içinden sövmeye başlarım direkmen aq bak gene sinirlendim her neyse işte yani toplumun asosyallik kavramı bu olmamalı bana göre

çoğunluğun kabul ettiği normallik kavrdıbını yaşayacağıma kendi sistemimde takılırım amk varsa beni anlayan birileri onlar da benim yanımda olur zaten

tirende girmesse bana kesin girer

Ben mesela arkadaşlar yada yeni tanistiklarimla konusmayi pek sevmem asosyal değilim ama bos konuşmayı sevmem o yuzden az konuşurum ve karsimdaki insana rezil olma korkusu muazzam vardir bende hele biriyle hic tartışmaya girmem heleki bu tanımadığım biriyse direk cikarrim sağ aparkati kontrol edemem kendimi ben nasil bi pislikmisim amk :(

hata yapmaktan çekinmeyin diyenlerin dıbına koyayım. ulan zaten duramıyorum toplumun içinde küçük-büyük farketmeyen bir hata yaparsam onu sabaha kadar kafama takıyorum.şu asosyallik olayını kafamdan attım artık sadece dışarıdaki insanların olaylarını falan merak ediyorum, niye böyle gibimsonik işler yapıyolar, birbirleriyle iletişim kurunca ne oluyor diye düşünüyorum.o kadar yazı falan okudum burdaki yazıları günlerce uygulamaya çalıştım ama olmuyor neyse halimden memnun olduğuma kanaat getirdim. samimi olduğum, olayları veya konuşulanları giblememesinden dolayı rahat rahat konuşabildiğim 1-2 arkadaşım var. neyse ben gideyim yine elim ayağım titriyor amk.

edit : 7-8 yıllık profesyonel asosyalim mangal yürekli oruspu çocuklarını bekliyorum.