Sene 1999.
ilk okulda hoca o zamanın parası 450 bin liraya satıyordu Cin Ali'nin setini.
Herkes almıştı...
Benim gibi durumu olmayan üç beş öğrenci ise alamamıştı.
Öğretmen tarafından sipariş edilen kitaplar sınıfa geldi.
Hoca parayı veren öğrencilere dağıttı kitapları.
Bize de dağıtacak sanıyordum..
Çocuksun işte...
Belki diyorsun...
Bir umut...
Beni atlayıp arkamdaki arkadaşlara dağıtmaya devam etti öğretmen.
Ağlayacak gibi olmuştum.
Param yoktu ki alayım.
Arkadaşlarım tenefüste kitapları açıp gülüyorlardı.
Eğleniyorlardı durmaksızın...
Çok üzülmüştüm ve ertesi gün anneme yalvardım bana o setten alsın diye...
Annem öğretmenimi aramıştı...
-Siz benim oğlana o seti verin, ay başında ben okula gelip öderim demişti.
Annem...
Canım annem...
Dayanamamıştı kadın cağız...
Hocam ertesi gün Cin Ali'nin setini verince ne çok sevinmiştim.
işte o gün bu gündür Cin Ali'yi nerede görsem o gün aklıma gelir, duygulanırım...

Şaka bir yana biz harbi fakirlik çektik ya,
Şimdiki nesil çok şanslı.