Hadi lan 2 gündür bekliyorum

Rezerved

gerisini sonra devam etcem amk hiç okuyan yok lan

up up upupupupupupup

okuyun binler

up up up

http://www.incisozluk.com.tr/w/roman-tad%C4%B1nda/
süper hikaye beyler koşun

Reserved ben genetik okuyorum bilim ve sağlık bakanlığına adayım

Beni uzman çavuş olarak yaz

vay amk hiç takan yok yatıyom binler eğer okuyan olursa yarın devam ederim savaş başlicak bi sonrakinde

okuyan varsa bi ses etsin la

up up up

beyler bi okuyun lan devam edeyim sağlam hikaye geliyo

hiç okuyan yok mu la

buralar değerlencek

res res reeess

Tarih : 1 Mayıs 2016

Serkan artık birşeyler yapılması gerektiğini düşünüyor ama eli kolu bağlı bir şekilde evinde oturuyordu. Ne yapabilirdi ki sanki.. Sözlükten gelen para kendisine bile yetmezken 600 kişi için hiç etki eder miydi? Adeta hüsrana uğramış gibi odasında debelenen Serkan aniden çalan telefonun sesiyle irkildi. Arayan Umuttu. "Destek hazır abi." diyip kapattı Umut. Serkanın gözleri doldu. Artık başlayabilirdi.

Bir aceleyle modları çağırdı Serkan. Artık çalışmalara başlanacağını söyledi. Modlar çalışmaların ne konuda olduğundan habersiz bir şekilde Serkana bakarken Serkan işin ciddiyetini sahiplenmiş bir şekilde planı anlattı. Modlar bunun imkansız olduğunu söylese de Serkan vazgeçmiyor ve hepsini birer birer ikna ediyordu.

Plan aslında basitti. 150 yazar ve 4 mod Erzurum'a gidecek ve ispir-Rize arasında Ovit daği çevresinde eğitim alacaktı. Onları eğitecek adam ise bir zamanların efsane ismi "YEŞiL" olacaktı. 200 yazar ve 6 mod Konya'da Sultan Dağı çevresinde eğitim alacak ve başlarına önceki sene milletvekili adayı olan Osman Pamukoğlu gelecekti. Serkan ve kalan modlar ile 250 kişi ise Amasya'da Yeşilırmak havzasında eğitim alacak ve başlarına pek de adı duyulmamış olan Fatih Eraslan gelecekti.

Eğitimler başladı. Silah ve mühimmat Umut sayesinde rahatlıkla bulunmuştu. 4 aylık uzun bir maraton yazarları ve modları bekliyordu. Silahlar patlıyor yazarlar filmlerde dahi görmediği teknikleri komutanlarından öğreniyordu. Herşey çok hızlı ve bir o kadar da güzel gidiyordu.

Tarih : 23 Nisan 2016
Yer : Sarıyer

Serkan sayıdan memnun kalmış gibi görünüyordu. 600 kişi azımsanamayacak kadar çoktu. Ve yazarlar gerçekten işe kapılmış adeta gönül vermişlerdi. Serkan en sevdiği arkadaşını, Umut'u aradı. Serkan "Abi Sarıyerde Tarihi Sarıyer Börekçisindeyim bi uğra lütfen acil.." dedi, ve telefon aniden kapandı. Umut bir aceleyle gitti. Serkanı ilk kez böyle endişeli bir şekilde görüyordu Umut. O neşeli tavrından daha uzak, daha soğuk ve sert bir hava vardı Serkanda. Umut hafiften sokuldu ve selam verip Serkanın karşısına oturdu. Serkan soğukkanlı bir şekilde hal hatır sordu. Ama Umut çağrılma sebebinin bu olmadığını adı gibi biliyordu. Serkan konuya geldi ve hızlı bir şekilde özetledi. Umut şaşkınlıkla onu izledi ve edecek tek kelime dahi bulamadı. Umut sakince eğildi ve "Ne yapabilirim abi?" dedi. Serkan umutsuz bir şekilde gözlerini dikti ve "Maddi destek lazım." diyebildi.

Umut zengin bir ailenin pek de işe yaramayan sakin ama dobra çocuğuydu. Dostlarına her zaman güvenir ama tedbiri de elden bırakmazdı. Hayatında sadece bir kişiye kardeş gözüyle bakıyordu. O da lise arkadaşı Serkandı.

Umut bir aceleyle oradan çıktı ve birkaç arkadaşını aradı. Destek bulabileceğini adı gibi biliyordu. Ama değer miydi? Serkan bu sefer çuvallar mıydı? Bütün bunlar aklını kurcalarken durdu ve kendi kendine dedi "Kardeşimi yarı yolda bırakamam!".

er olarak geliyorum