Ondan kurtulmak için, çareler arar iken,
Sivrisinek, burnundan içeri girdi birden.

Ta ki beynine kadar, ilerleyip giderek,
Rahatsız etti onu, az hareket ederek.

Sinek, kurcaladıkça o ahmağın beynini,
Çok büyük acı duyup, kaybederdi kendini.

Başına, tokmak ile vurdurdu en nihayet.
Zira tokmak vurunca, duruyordu bir müddet.

Lakin vurma durunca, yine kımıldıyordu.
O da, hemen başına, tokmak vurduruyordu.

Hususi bir tokmakçı tayin etti kendine.
Onun işi, tokmakla vurmak idi beynine.

O iyi vuramazsa, hemen değiştirirdi.
Yerine, daha iyi vuranı getirirdi.

Ve artık Nemrut için, en iyi, makbul insan,
Ona tokmak vurandı, bıkmadan, usanmadan.

Çünkü o, beynindeki küçük sivrisineğin,
Cefasından kurtulmak isterdi, bir an için.

Bu hal, uzun bir süre devam etti ve fakat,
Vuran tokmakçılarda, kalmadı güç ve takat.

Artık usanmışlardı, onlar da vura vura.
Çünkü vurmak lazımdı, vermeden asla ara.

Nihayet bir tanesi, bundan çok usanarak,
Parçaladı beynini, çok kuvvetli vurarak.

Böylece sona erdi, dünyadaki hayatı.
Onu, kurtaramadı mülkü ve saltanatı.

dıbına koyim bunu okuttun bana