-sigaran var mı?
-kullanmıyorum.
-o zaman cebindeki bütün parayı çıkar..
-peki ama neden?
-...

daha önce hiçkimse bana bu kadar içten saldırmamıştı. dövme diyemedim. belalıma kendimi acındırmak istememiştim.. vurdukça vurdu, yoruldukça daha fazla örseledi...
güçlü kollarıyla beni havaya doğru fırlatıp gelişime yarım voleyi yapıştırdı.. ayağına çok güzel oturmuştum. karşı duvarda sektikten sonra sabit duran yumruğuna şuursuz bir şekilde koşuşumu izledi.. duracak zannettim ama durmadı. kah tekmeledi, kah tokatladı... saygı duyulmayı hakediyordu. işi bittiğinde cebimden sigaramı çıkarıp...

-içermisin?
-e bi tane alayım..
-senin paran da yokturdur şimdi. al şunu da harçlık yaparsın.
-bilmemki.. almak doğru olur mu? senin paran sonuçta..
-olur olur, okadar yorduk seni.
-eyv delikanlı çocuğa benziyosun.
-biri beni dövse seni çağırabilir miyim?
-tabiki..

bir süre ikimiz de konuşmadan öylece oturduk.. bi ara gözümden yaş geldi, bu yalnız hayatımı bu adam doldurmuştu. bana sarıldı karşılıklı ağlaya ağlaya seviştik..